Liberaal Vlaams Studentenverbond
Inhoud |
[bewerk] Inleiding
Het LVSV (Liberaal Vlaams Studentenverbond) is een partij-onafhankelijke, Liberaal geïnspireerde, studentenvereniging met afdelingen aan de universiteiten van Gent, Leuven en Brussel.
[bewerk] Ontstaan
[bewerk] Beginjaren
Het LVSV werd opgericht op 8 augustus 1930 als reactie op de vernederlandsing van de Gentse Universiteit. Het LVSV werd gebouwd op stevige basis vanuit de overtuiging dat het liberaal gedachtengoed in Vlaanderen slechts mogelijk was als dit niet langer in handen was van Franstalige burgerij. Vanaf 1932 werd er binnen het LVSV vooral geageerd tegen het oprukkend communisme en fascisme. In datzelfde jaar werd ook LVSV-Brussel opgericht. In die tijd kwamen twee doelstellingen naar voor die nu nog steeds van toepassing zijn. Naast het ontvankelijk maken van de geest voor de ideologie van het liberalisme staat het LVSV borg voor een 'school' van politieke en filosofische opleiding waar verschillende generaties intelligentsia gevormd werden. In 1936 werd het eerste Neohumanisme gepubliceerd, het LVSV-tijdschrijft die tegenwoord nog elk semester verschijnt.
[bewerk] WOII
Tijdens de tweede wereldoorlog profileerde het LVSV zich overduidelijk als een anti-fascistische beweging, daar heel wat LVSV'ers het verzet vervoegden.
[bewerk] Naoorlogse periode
Het LVSV kwam na de oorlog weer volledig in rodatie. Een nieuwe bloeiperiode van het LVSV werd gedragen door personaliteiten zoals Willy De Clercq en vele anderen. In het naoorlogse politiek roerig landschap werd naast de aandacht voor brandend actuele onderwerpen zoals de koningskwestie en de schoolstrijd ook aandacht besteed aan economische onderwerpen, politiek doctrine en levensbeschouwelijke aspecten, dit alles met bruisende activiteiten onderbouwd. De vrijzinnigheid werd toen hoog in het vaandel gedragen maar zou in latere generaties onderhevig zijn aan golfbewegingen.
[bewerk] Malaise
De jaren '60 staan bekend als een zwarte bladzijde in de geschiedenis van het LVSV. Onder impuls van mei '68 begonnen de studenten losbandiger te leven en de politieke desintresse nam de bovenhand.
[bewerk] Heropleving
Begin de jaren '70 was er echter een nieuwe generatie op die het LVSV nieuw leven zou inblazen. Er ontwikkelt zich een kern rond Guy Verhofstadt en broer Dirk, Yannick De Clercq en anderen die het liberalisme in Vlaanderen grondig zou vernieuwen en radicaliseren en een diepere ideologische onderbouw zou verschaffen. Op hetzelfde moment werden er afdelingen in Brussel, Antwerpen en Leuven opgericht. Het LVSV trachtte eveneens mee de koers te bepalen van de PVV.
[bewerk] Jaren '80 en '90
Gedurende de jaren '80 en '90 heeft het LVSV zich verder gekenmerkt door een voortdurend zoeken naar ideologische profilering en vernieuwing, steeds met het Neohumanisme als uithangbord. Toen begin de jaren '90 de PVV verruimde tot de VLD werd de gehele operatie met argusogen gevolgd en ondersteund oor het LVSV, maar niet altijd, kritiekloos gelaten. In onze huidige complexe maatschappijvorm spitst het LVSV zich niet uitsluitend toe op 1 van de hoofdletters van zijn naam, maar komen zowel het liberale gedachtegoed, het Vlaams bewustzijn en het studentikoze, de studentenproblematiek in het algemeen aan bod, uiteraard binnen een evolutief proces waaraan de maatschappij als dusdanig onderhevig is.
[bewerk] Heden
Tot op vandaag is het LVSV de waakhond gebleven van de partij en moet het de liberale beweging ideologische impulsen geven, steeds blijk gevend van een onbevangen geest en een gezonde zelfkritische houding, een debatcultuur met studentikoziteit verzoenend.
[bewerk] Lijst van voorzitters
- 1930-1931 Max Cosijns
- 1931-1932 Jan Carre
- 1932-1933 Jan Carre
- 1933-1934 Jan Carre
- 1934-1935 Frans De Hondt
- 1935-1936 Frans De Hondt
- 1936-1937 Frans De Hondt
- 1937-1938 Albert Claes
- 1938-1939 Albert Maertens
- 1939-1940 Adelin Dewael
- 1940-1941 Jacques Verhé
- 1941-1942 geen
- 1942-1943 geen
- 1943-1944 geen
- 1944-1945 Hubert Verjans
- 1945-1946 Hubert Verjans
- 1946-1947 Paul Janssens
- 1947-1948 Firmin Vansteenhuyse
- 1948-1949 Julien Revis
- 1949-1950 Leon De Meyer
- 1950-1951 Willy De Clercq
- 1951-1952 Eric De Valkenaere
- 1952-1953 Gilbert Froment
- 1953-1954 Herman De Backer
- 1954-1955 Piet Ven Brabant
- 1955-1956 Georges Mannekens
- 1956-1957 Robert Crommar
- 1957-1958 Jef Vandenbossche
- 1958-1959 Willem Van Ganse
- 1959-1960 Gustaaf Van den Bossche
- 1960-1961 Gust Ghyssen
- 1961-1962 Hubert Moriau
- 1962-1963 Roland Corluy
- 1963-1964 Fred Prelis
- 1964-1965 Eric Stassyns
- 1965-1966 Werther Van Der Sarren
- 1966-1967 Jan Van Beneden
- 1967-1968 Kamiel De Trog
- 1968-1969 Luc Coolsaet
- 1969-1970 Augule De Smet
- 1970-1971 Augule De Smet
- 1971-1972 geen
- 1972-1973 Guy Verhofstadt
- 1973-1974 Daniël Peeters
- 1974-1975 Guy Verhofstadt
- 1975-1976 Rudi van Quaquebeke
- 1976-1977 Frank Wijnakker
- 1977-1978 Ivan Verspeelt
- 1978-1979 Sas van Rouveroij
- 1979-1980 Claire Tillekaerts
- 1980-1981 Geert Machenil
- 1981-1982 Christophe Snoeck
- 1982-1983 Patrick Van den Bossche
- 1983-1984 Filip Soete
- 1984-1985 Erwin Devriendt
- 1985-1986 Erwin Devriendt
- 1986-1987 Joris Lagrou
- 1987-1988 Alain Bodart
- 1988-1989 Luc Demeulemeester
- 1989-1990 Lodewijk Cornelis
- 1990-1991 Lodewijk Cornelis
- 1991-1992 Marc De Vos
- 1992-1993 Ann De Backer
- 1993-1994 Pascal Geerkens
- 1994-1995 Pascal Geerkens
- 1995-1996 Wim Duran
- 1996-1997 Joeri Note
- 1997-1998 Stefaan Noreilde
- 1998-1999 Stefaan Noreilde
- 1999-2000 Bart Ameye
- 2000-2001 Pieter Van Den Broeck
- 2001-2002 Steven Keirse
- 2002-2003 Mathias De Clercq
- 2003-2004 Mathias De Clercq
- 2004-2005 Wim Aerts
- 2005-2006 Wim Aerts
- 2006-2007 Dries Holvoet
