Germanisering
 |
Er wordt getwijfeld aan de feitelijke juistheid van een of meer onderdelen van dit artikel.
Raadpleeg de bijbehorende overlegpagina voor meer informatie, en pas na controle desgewenst het artikel aan. |
Germanisering is een term die door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt als aanduiding voor hun ideaal : een Duitstalig Oost-Europa.
Na de Duitse invasie van West-Polen begon de germanisering van de West-Poolse Ostgebiete, gebieden die Duitsland op Polen had geannexeerd en die binnen het Derde Rijk gekomen waren.
Duitsers werden aangespoord zich in West-Pruisen en Posen te vestigen, en de Polen werden massaal naar het Generalgouvernement gestuurd om daar als slaven in Duitse fabrieken te werken. Verdere germanisering van Polen vond echter nooit plaats, mede omdat er in het Generalgouvernement vele concentratiekampen lagen. Bovendien vergde de veldtocht tegen Rusland veel meer aandacht en slokte het Duitse levens op
[bewerk] Duitsers in het buitenland
Oostenrijk was al eeuwen een Duitstalige staat. Er woonden in Oostenrijk-Hongarije ook vele duitstaligen in het Sudetenland en Slovenië. Soms bedroeg het aantal duitstaligen tot 75% van de bevolking, bijvoorbeeld in het Sudetenland.
In Polen, Roemenië, Finland en de Baltische staten woonden Duitse minderheden die varieerden van 5.000.000 tot een kleine 600.000 personen.
Polen had zoals eerder verhaald door de annexatie van West-Pruisen en Posen grote Duitse minderheden, die later naar het Derde Rijk terugkeerden. Het opmerkelijkst was wel Rusland : daar woonden aan de Wolga 780.000 Duitsers. Dezen werden onder het bewind van Stalin naar het westen gestuurd waar ze hun intrek namen in de gegermaniseerde gebieden in Tsjechië.
