 Dit artikel gaat over keizer Frans I Stefan, niet te verwarren met Frans II Jozef Karel (1786-1835), die als Frans I keizer van Oostenrijk was.
|
Frans Stefan (Lunéville 8 december 1708 – Innsbruck 18 augustus 1765) was van 1729 tot 1737 als Frans III Stefan hertog van Lotharingen, van 1737 tot 1765 als Frans II Stefan of Frans Stefan groothertog van Toscane en van 1745 tot 1765 als Frans I Stefan keizer van het Heilige Roomse Rijk.
Frans werd geboren in Lunéville, in Lotharingen. Hij was de tweede zoon van Leopold van Lotharingen en zijn vrouw Elisabeth Charlotte van Orléans. Zijn grootvader van moederskant was Filips van Orléans, de broer van Lodewijk XIV. Hij was een Habsburger via zijn grootmoeder van vaderskant, Eleonora, dochter van keizer Ferdinand III en vrouw van Karel V van Lotharingen. Keizer Karel VI had gepland om zijn dochter uit te huwelijken aan Frans' oudere broer Clemens. Wanneer deze echter stierf koos Karel Frans als zijn toekomstige schoonzoon. Frans werd opgevoed in Wenen, met het oog op zijn toekomstig huwelijk met Maria Theresia van Oostenrijk. Al snel ontstond een emotionele aantrekkingskracht tussen de twee.
De keizerlijke familie door Martin van Meytens, detail
In het kader van de Tweede Poolse Successieoorlog verliest hij het voorvaderlijke Lotharingen aan de Fransen, die het gewest nog enige tijd in leen geven aan de onfortuinlijke Franse pretendent voor de Poolse troon Stanislaw Lesczynski, die schoonvader was van de Franse koning. In ruil daarvoor ontvangt Frans I Toscane.
Op 12 februari 1736 trouwde Frans I met Maria Theresia van Oostenrijk. Zijn vrouw volgde Karel VI op 13 september 1745 op en maakte Frans co-regent. Maria Theresia kon als vrouw geen keizer van het Duitse Rijk worden, Frans I wel. Dankzij zijn zakeninstinct en gezond verstand was hij een goede hulp voor zijn vrouw. Hij stierf onverwacht in een koets op zijn terugtocht van de opera van Innsbruck op 18 augustus 1765. Zijn dood werd door zijn vrouw als een heel zwaar verlies beschouwd.
Frans Stefans broer Karel van Lorreinen werd in 1744 landvoogd van de Zuidelijke Nederlanden.
Frans I en Maria Theresia hadden zestien kinderen, van wie tien hun jeugd overleefden:
