Fonetiek
De fonetiek is het onderdeel van de taalkunde dat zich bezig houdt met de bestudering van de fysiologische, fysische en perceptieve aspecten van spraak. Ze is een zusterdiscipline van de fonologie, die zich primair richt op de functie van spraakklanken in het taalsysteem.
[bewerk] Deelgebieden
Binnen de fonetiek onderscheidt men onder meer:
In de articulatorische fonetiek bestudeert men de productie van spraakklanken door de spraakorganen (longen, stembanden, kaak, tong, enz). De fysische eigenschappen van spraak worden in de akoestische fonetiek bestudeerd. De waarneming van spraakgeluiden wordt bestudeerd in de auditieve fonetiek.
Deze drie deelgebieden van de fonetiek zijn nauw met elkaar verbonden, omdat de menselijke productie en perceptie van spraak met elkaar in verband staan.
[bewerk] Transcriptie
Systemen voor een fonetisch alfabet zijn gericht op de nauwkeurige transcriptie van elk opeenvolgend spraakgeluid. Het bekendste voorbeeld van een fonetisch alfabet is het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA).
