Boeing KC-135 Stratotanker
De Boeing KC-135 Stratotanker is een vliegtuig voor het bijtanken van vliegtuigen in de lucht. Hij werd voor het eerst in 1956 gebouwd, en verwacht wordt dat hij nog tot zeker 2040 in dienst zal blijven. De KC-135 is afgeleid van de Boeing 367-80, een demonstratietoestel van Boeing. Hij is iets korter en smaller dan de Boeing 707 passagiersvliegtuig.
De basis van het toestel is herkenbaar aan de naar achter gerichte vleugels, zowel voor als achter, vier motoren die onder de vleugels zijn gemonteerd, achtervleugels die onder aan de staartvin aan de romp zijn gemonteerd en een hoog-frequentie radio antenne, welke boven aan de staartvin is gemonteerd en naar voren wijst. Hierdoor lijkt hij erg op de Boeing 707 en 720, hoewel hij vanbinnen compleet anders is.
Het Strategic Air Command had de KC-135 Stratotankers in dienst van 1957 tot 1991 en de Air National Guard en Air Force Reserve van 1975 tot 1991, toen ze werden toegewezen aan Air Mobility Command.
Inhoud |
[bewerk] Achtergrond
De Boeing 367-80 was de basis voor de commerciële Boeing 707 en de C-135 Stratolifter, waaruit de KC-135 Stratotanker weer is voortgekomen. In 1954 bestelde Strategic Air Command van de USAF de eerste 29 van de uiteindelijk 732 toestellen. De eerste vlucht was in augustus 1956, en de eerste Stratotanker werd afgeleverd in juni 1957. De laatste KC-135 is in 1965 afgeleverd.
De KC-135's veranderden de luchtoorlog voorgoed tijdens de oorlog in Vietnam. Door bijtanken in de lucht waren doelen om te bombarderen ineens wel bereikbaar. De gevechtsvliegtuigen, niet langer gehinderd door de hoeveelheid brandstof die ze mee hadden, konden langere missies uitvoeren, en zo veel effectiever zijn.
[bewerk] Modificaties
Van de orginele KC-135A's, zijn er meer dan 410 opgewaardeerd met nieuwe CFM56 motoren, gebouwd door CFM-International. Deze tankers, aangeduid met KC-135R of KC-135T, kunnen 50% meer brandstof afleveren, verbruiken 25% minder, hebben 25% lagere operationele kosten en zijn 96% stiller dan de KC-135A.
In een eerder modificatieprogamma zijn 157 tankers uitgerust met Pratt & Whitney TF-33 motoren van uitgefaseerde 707's. Deze tanker, aangeduid met KC-135E, is 14% zuiniger met brandstof dan de KC-135A en kan 20% meer brandstof afleveren.
De KC135Q was speciaal aangepast voor het vervoer van JP-7 brandstof, nodig voor de SR-71 Blackbird, waarbij de JP-7 in aparte tanks werd vervoerd, die los stonden van de tanks voor het eigen gebruik van de tanker. Toen de KC-135Q werd uitgerust met CFM-56 motoren, kreeg hij de naam KC-135T, welke de hoofdtanks kon scheiden van de vleugeltanks, welke gebruikt worden voor de eigen brandstofvoorziening.
De KC-135R/T was een tanker die ook bijgetankt kon worden in de lucht, welke vooral gebruikt werd voor het trainen van piloten en operationele bijtank missies. Als ze niet gebruikt worden voor missies waar ze zelf bijgetankt moeten worden, dan kunnen ze precies hetzelfde doen als elke andere KC-135R.
Door de jaren heen heeft de KC-135 ook allerlei andere missies uitgevoerd, van vliegende commandopost tot verkenningsmissies. De EC-135C was een vliegende commandopost van de USAF Strategic Air Command. Een EC-135C, codenaam Looking Glass, was tijdens de Koude Oorlog vrijwel continu in de lucht, klaar om bommenwerper en raketten te sturen, mocht het contact met de grond verloren zijn. RC-135 Rivet Joints worden gebruikt voor speciale verkenningen en de NKC-135A's van de Air Force Material Command worden gebruikt voor testen. De Air Combat Command gebruikt de OC-135 Open Skies als een observatieplatform in het kader van het Open Skies verdrag.
[bewerk] Toekomstige ontwikkelingen
De komende jaren zal de KC-135 gemodificeerd worden om z'n capaciteiten uit te breiden en de betrouwbaarheid te verbeteren. Daaronder vallen onder andere verbeterde apparatuur voor communicatie, navigatie en observatie om te voldoen aan komende civiele luchtverkeersleiding apparatuur. Het Multi Point Refueling System Program voegt pods toe aan de vleugeltips met een systeem om meerdere vliegtuigen tegelijk bij te kunnen tanken, en ook vliegtuigen die zelf een probe hebben, en niet met de tankbuis van de tanker bijgetankt kunnen worden.
Het plan is om de EC-135 (samen met de Boeing E-3 en de E-8 Joint STARS) te vervangen door de E-10 MC2A, gebaseerd op de Boeing 767.
[bewerk] Recente Ontwikkelingen
In januari 2006 kondigde de Amerikaanse minister van defensie Donald Rumsfeld het afblazen van het KC-767 progamma, welke een deel van de KC-135 vloot had moeten vervangen. Dit belsuit is genomen om kosten te besparen en is onderdeel van een grotere reorganisatie, welke onder meer inhoud het uitfaseren van de E-4B vloot, het afblazen van het E-10 MC2A programma en ook het afstoten van de B-52 Stratofortress, zodat er nog 58 B-52's over blijven. Volgens Rumsfeld kan de luchtmacht ondanks deze reorganisaties toch nog gewoon al zijn missies blijven uitvoeren, mede door het upgraden van de KC-135 en KC-10 Extenders.
[bewerk] Specificaties
- Bemanning: 3, piloot, copiloot, boom operator
- Lengte: 41,53 m
- Spanwijdte: 39,88 m
- Hoogte: 12,70 m
- Vleugeloppervlak: 226 m²
- Leeggewicht: 44.663 kg
- Beladen gewicht: 135.000 kg
- Max take-off gewicht: 146.000 kg
- Maximum snelheid: 933 km/h
- Plafond: 15.200 m
- Bereik: 5.550 km
- Motoren: 4× Pratt & Whitney TF-33-PW-102 turbofans, met elk 80 kN stuwkracht.
