Declinatio (grammatica)
E Vicipaedia
Declinatio (declinationis, f.) flexio nominum, pronominum et adiectivorum est. Casus declinatio regit. Genus et numerus penus etiam sunt.
[recensere] Casus latine
Sunt casus septem latine:
- Nominativus (casus subiecti, roga quis) Dominus magnus est
- Genitivus (casus possessionis, roga cuius) domus Domini antiqua est
- Dativus (casus dandi et demonstrandi, roga cui) Domino panem dono
- Accusativus (casus accusationis, roga quem) Dominum accuso, Puellam video
- Ablativus (casus absolutus et cum praepositionibus, roga quemadmodum, a quo et cetera) de Domino narro
Forma vocativi aequa forma nominativi, solum in o-declinatione forma specialis est; -e est terminatio.
Nonnulla verba etiam casum locativum habent:
- Locativus (casus loci, roga ubi aut quo): Romae sum, domi sumus
- Numeri sunt duo: singularis et pluralis.
- Genera sunt tres: masculinum, femininum et neutrum.
Declinationes nominum sunt quinque (m.,f.,n.=genera):
- Declinatio Prima: puella (f.), villa (f.), nauta (m.)
- Declinatio Secunda: fluvius (m.), puer (m.), ager (m.), templum (n.)
- Declinatio Tertia
- declinatio consonantica: rex (m.), consul (m.), miles (m.), homo (m.)
- i-declinatio: civis (m.), mare (n.), urbs (m.), animal (n.), febris (f.)
- Declinatio Quarta: portus (m.), fructus (m.), domus (f.), manus (f.), cornu (n.)
- Declinatio Quinta: spes (f.), res (f.), dies (m.), dies (f.), meridies (m.)
[recensere] Vide etiam
[recensere] Nexus externi
- Isidorus
- de declinationibus (lingua anglica)
- Vox latina Gottingensis (lingua germanica)