France Gall
El Vikipedio
France GALL, veranome: Isabelle GALL (naskiĝis la 9-an de oktobro, 1947 en Parizo) estas franca kantistino.
Ŝi devenas el muzikula familio. Ŝia avo partoprenis la fondadon de la Junaj Kantistoj kun Ligna Kruco. Ŝia patro verkis kanzontekstojn por Charles Aznavour kaj Edith Piaf.
Ŝi komancis sian karieron en 1963, kunhelpe de sia patro, kun leĝeraj kanonoj, kiuj en la tiama modo, miksis francajn parolojn kaj angl-usonajn ritmojn. Dum tiuj jaroj ŝi renkontis la jam faman Serge Gainsbourg, kiu verkis por ŝi petolemajn tekstojn. En jaro 1965 ŝi gajnis la Premio ‘’Eŭrovision’’ de Kanzono, kiu akirigas al ŝi veran furoron. Tiam ŝi aperis, kiel en la kanzono kiel nura pupo, diska pupo el sonoj.
Sian veran plenecon ŝi atingis nur post kiam ŝi renkontis, en jaro 1974, la kanzoniston Michel Berger (ankaŭ kantisto mem). Por ŝi tio estis samtempe amafero (ili geedziĝis en 1976, en 1978 naskiĝis filino Pauline, kaj en 1981 filo ‚Raphaël) kaj artista plenumiĝo, ĉar la sentema, poeta, talenta kanzonverkisto scipovis elfari por ŝi plej belajn kanzonojn trafe kongruaj al ŝi kaj ŝia aparta, unika, infaneca sed intensa voĉo kaj mikso de "freŝeco" kaj intima profundeco. La du unuaj inter tiuj majstroverkoj estis en 1974 Ma Déclaration (mia amdeklaro).
Krom tiu ŝiaj plej bonaj kanzonoj estis:
- Comment lui dire? (Kiel diri al li ?) - 1974
- Viens je t’enmène (venu! Mi kunirigas cin kun mi!) - 1978
- Musique! (muzik’!) - 1977
- Si, maman, si (se, panjo, se) - 1977
- Il jouait du piano debout (li ludis pianon starante)
- Bébé comme la vie (bebo kiel vivo)
- Résiste! (Vi Rezistu !) - 1981
- Tout pour la musique (ĉio por muziko)
- Un peu de silence du coté du cœur (ia silento en regiono de l’koro)
- Amor tambien (amo tamen) – 1981
- Papillon de nuit (noktopapilio) – 1987
- Evidemment (kompreneble) – 1987
Pasinte la unua periodo de senpezaj leĝeraj tekstoj por gufuja konsomo, ŝiaj kanzonoj unue plenaj de emocio, homa sento sed ankaŭ de feliĉo kaj amo, fariĝis iom post iom pli malserenaj.
