ORP Komendant Piłsudski

Z Wikipedii

ORP Komendant Piłsudski (oznaczenie taktyczne P) (ex. Turunmaa) – polska kanonierka z okresu II wojny światowej

[edytuj] Historia

Budowę kanonierki rozpoczęto w 1916 roku w fińskiej stoczni Crichton Vulkan w Åbo dla floty rosyjskiej, miała one nosić nazwę Łun i była kanonierka typu Vodorez. Po zakończeniu jednak I wojny światowej nieukończony jeszcze okręt przejęła Finlandia i otrzymał on wtedy nazwę Turunmaa, a jej budowę zakończono 26 stycznia 1920 roku. Nie wcielono go jednak do floty fińskiej, lecz wystawiono na sprzedaż wraz z należącą do tego samego typu kanonierką Karjala. Została ona w kwietniu 1920 roku zakupiona przez Polską Marynarkę Wojenną i nadano mu nazwę ORP Komendant Piłsudski.

Na okręcie ORP Komendant Piłsudski polską banderę podniesiono w dniu 29 grudnia 1920 roku w Gdańsku. Już w marcu 1921 wyruszyła ona w pierwszy oficjalny rejs do Kłajpedy, gdzie udała się z polską delegacją. Następnie udała się do Finlandii wraz z załogą dla drugiej zakupionej przez Polskę kanonierki ORP Generał Haller. Po powrocie do Polski obie kanonierki zostały włączone w skład utworzonej Grupy Kanonierek Dywizjonu Ćwiczebnego.

W następnych latach na oprócz zadań szkoleniowych kanonierka wspólnie z ORP Komendant Haller lub samodzielnie wykonała szereg rejsów do państw nad bałtyckich – Łotwy, Litwy, Danii, Szwecji.

1 czerwca 1930 roku w związku z reorganizacją Polskiej Marynarki Wojennej ORP Komendant Piłsudski został włączony w skład Dywizjonu Minowców, a w styczniu 1932 roku do Grupy Okrętów Podwodnych. W dniu 27 września 1932 roku został przeniesiony do rezerwy i przydzielony do Komendy Portu Wojennego w Gdyni.

W dniu 31 stycznia 1935 roku rozkazem dowódcy floty kontradm. Józefa Unruga okręt skierowano do generalnego remontu, który przeprowadzono od 1 kwietnia 1935 do stycznia 1936 roku w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej na Oksywiu.

Po zakończeniu remontu w dniu 20 stycznia 1936 roku okręt został wcielony do powtórnie utworzonego Dywizjonu Minowców, w składzie którego był do 1939 roku.

W chwili wybuchu II wojny światowej okręt znajdowała się w porcie wojennym na Oksywiu, gdzie w dniu 1 września 1939 roku odpierał ataki lotnicze na port a następnie okręt wyszedł w morze wraz z głównymi siłami polskiej floty zmierzającymi w kierunku Helu, w składzie stawiacza min ORP Gryf, niszczyciela ORP Wicher, sześciu trałowców i bliźniaczej kanonierki ORP Generał Haller, w celu osłony operacji minowania Rurka. Na wodach Zatoki Puckiej polski zespół został zaatakowany przez niemieckie bombowce nurkujące i kanonierka uczestniczyły w odpieraniu ich ataków. W dniu 2 września okręt zawinął do portu w Helu, gdzie rozkazem dowódcy Morskiej Obrony Wybrzeża został zakotwiczony i przekształcony w baterię pływającą. W dniu 1 października 1939 roku w związku z rozpoczęciem rozmów na temat kapitulacji ORP Komendant Piłsudski został zatopiony przez własną załogę w porcie w Helu.

Po zajęciu portu przez Niemców, okręt wydobyto i po wyremontowaniu wcielono go w grudniu 1939 roku do Kriegsmarine pod nazwą Heisternest jako jednostka doświadczalna. Początkowo stacjonował w Danii w Aalborg, następnie w Kolonii i w 1943 roku we Francji. Gdzie w dniu 16 września 1943 roku został zatopiony przez bomby lotnicze w porcie Nantes.

[edytuj] Dowódcy ORP Komendant Piłsudski

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne ORP Komendant Piłsudski:

• Wyporność:
  • konstrukcyjna: 342 ton
  • pełna: 441 ton
• Wymiary:
  • długość całkowita: 50,04 m
  • długość między pionami: 46,93 m
  • szerokość maksymalna: 6,92 m
  • zanurzenie:
  • pełne: 2,90 m
  • średnie: 2,38 m
• Napęd:
  • 2 maszyny parowe tłokowe o łącznej mocy 1150 KM
  • 2 kotły wodnorurkowe systemu Norman
  • 2 śruby
• Zapas paliwa:
  • normalny: 50 ton węgla
  • maksymalny: 70 ton węgla
• Osiągi:
  • prędkość: 15 w
  • zasięg: 700 mil morskich przy prędkości 15 w
• Uzbrojenie:
  • w latach 1920 – 1925
    • 6 działka Hotchkiss wz. 85 kal. 47 mm (6 x I)
    • 2 karabiny maszynowe Maxim wz.1908 (2 x I)
  • w latach 1926 – 1934
    • 1 działo Canet kal. 100 mm (1 x I)
    • 1 działo Schneider wz. 97 kal. 75 mm (1 x I)
    • 2 działka Hotchkiss wz. 85 kal. 47 mm
    • 2 karabiny maszynowe Maxim wz, 1908
  • w latach 1935 – 1935
    • 3 działa Schneider wz. 97 kal. 75 mm (3 x I)
    • 2 działka kal. 47 mm
    • 2 karabiny maszynowe Maxim wz. 1908
  • w latach 1936 – 1939
    • 2 działa Schneider wz. 97 kal. 75 mm
    • 1 nkm Hotchkiss kal. 13,2 mm (1 x II)
    • 2 karabiny maszynowe Maxim wz. 1908
• Załoga: 47 osób (w tym 5 oficerów) (najczęściej jednak okrętowano – od 2 do 3 oficerów i 56 podoficerów i marynarzy)

Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej (MW RP)

Historia | Jednostki organizacyjne | Admirałowie Klasy okrętów | Rangi okrętów | Stopnie wojskowe | Mundury | Skrót "ORP" | Bandera wojenna Dowództwo | Centrum Operacji Morskich 3 Flotylla Okrętów | 8 Flotylla Obrony Wybrzeża | 9 Flotylla Obrony Wybrzeża | Brygada Lotnictwa | 1 Morski Pułk Strzelców | 11 Pułk Łączności | 6 Ośrodek Radioelektroniczny | Akademia | Szkoła Podoficerska | Centrum Szkolenia | Ośrodek Szkolenia Nurków i Płetwonurków Wojska Polskiego | Ośrodek Szkolenia Żeglarskiego | Biuro Hydrograficzne | Zespół Informatyki | Centralna Składnica | Stocznia | Archiwum | Klub | Muzeum | Orkiestra Reprezentacyjna

 

Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej (SZ RP)

Historia | Jednostki organizacyjne | Generałowie | Admirałowie Stopnie wojskowe | Sądownictwo wojskowe | Formacje wojskowe Ministerstwo Obrony Narodowej | Sztab Generalny | Wojska Lądowe | Siły Powietrzne | Marynarka Wojenna Dowództwo Operacyjne | Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych | Żandarmeria Wojskowa | Służba Kontrwywiadu Wojskowego | Służba Wywiadu Wojskowego | Garnizon Warszawa | Uczelnie wojskowe