Tomaat
|
|||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||
|
|
Tomaat (Solanum lycopersicum) is een giftige plant uit het geslacht nachtschade, de rijpe vrucht is gezond en wordt gegeten. De gifstof van de tomaat heet tomatine en is een glycoalkaloïde. De stof wordt door de plant geproduceerd als afweerstof tegen allerlei ziekteverwekkers en is ook giftig voor de mens. Bij het rijpen van de vrucht verdwijnt de gifstof hieruit, hierdoor wordt de vrucht eetbaar maar ook gevoeliger voor schimmels en bacteriën. In Amerika wordt van groene vruchten een chutney gemaakt, die bij het eten van te grote hoeveelheden vergiftigingsverschijnselen kan geven. De tomaat is culinair gezien een groente, maar biologisch een vrucht.
Inhoud |
[bewerk] Origine
Tomaten zijn afkomstig uit de Andes, waar ze reeds geruime tijd door Inca's werden gekweekt toen de Spanjaarden er rond 1500 arriveerden. Toen waren ze niet veel groter dan geel gekleurde besjes.
Momenteel onderscheiden we de vleestomaat (tetraploïde, in tegenstelling tot de wilde tomaat die diploïde is), kerstomaat (cherrytomaat), pruimtomaat, trostomaat en gele ronde tomaat.
[bewerk] Kenmerken
De tomaat is een meerjarige, kruipende plant, die als eenjarige wordt gekweekt. Het blad en de stengel zijn giftig, net zoals bij aardappel-, aubergine- en paprikaplanten. De bloemen vormen lange trossen die bij kerstomaten lange tijd kunnen doorbloeien. De groene bessen die door de plant worden gevormd zijn licht giftig. De bladeren zijn bezet met haartjes, waarop kliertjes staan die bij aanraking de typische tomatengeur verspreiden.
[bewerk] Teelt
De tomatenplant wordt klimmend gekweekt en heeft een trosvormige bloeiwijze. De tomatenplant is een warmteminnende en gulzige plant wat de bemesting betreft. Bij tomaat worden de kleur en de stevigheid van de vruchten beïnvloed door de bemesting. In de gangbare teelt kan men deze tijdens de teelt gemakkelijk bijsturen met behulp van kunstmest.
Tomaten worden evenals in België voornamelijk op steenwol in de glastuinbouw geteeld.
[bewerk] Ziekten en plagen
De belangrijkste schimmelziekten zijn aardappelziekte ( Phytophthora infestans, blad-, stengel- en nat vruchtrot (Phytopthora nicotiana), bladvlekkenziekte (Cladosporium fulvum), meeldauw (Oidium lycopersici), grauwe schimmel (Botrytis cinerea), kurkwortel (Pyrenochaeta lycopersici), kanker (Didimella lycopersici), sclerotiënrot (Sclerotinia sclerotiorum), fusarium-verwelkingsziekte (Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici), fusarium voet- en wortelrot (Fusarium oxysporum f.sp. racidis-lycopersici), slaapziekte of verwelkingsziekte (Verticillium albo-atrum) en voetziekte (Rhizoctonia solani).
De bekendste dierlijke belagers zijn bladluis, bonespintmijt, witte vlieg, mineervlieg en het wortelknobbelaaltje.
[bewerk] Toepassing
De tomaat wordt als groente gegeten, dit kan zowel rauw als gekookt. Er kunnen salades, tussendoortjes, snacks of borrelhapjes mee worden gemaakt. Tomaten zijn ook geschikt voor soepen, sauzen en warme bereidingen.
In Amerika worden de groene vruchten verwerkt in een chutney. Daar in groene tomaten de gifstof tomatine nog aanwezig is mag hier niet te veel van worden gegeten.
Het werpen van (rotte) tomaten is daarnaast een traditioneel wapen van protest tegen slechte prestaties van bijvoorbeeld podiumkunstenaars. Hiervan komt de naam van de filmrecensiewebsite Rotten Tomatoes, en het gebruik van de tomaat als symbool van de Nederlandse Socialistische Partij.
[bewerk] Gezondheid
De klassieke tomaat blijkt een zeer gezonde vrucht te zijn. Tomaten bevatten veel vitamine C, A, B1, B2 en B6 en de mineralen kalium, fosfor en magnesium. Engelse biologen en biochemici van de universiteit in Staffordshire, evenals onderzoekers van de Humboldt Universiteit in Berlijn hebben, na langdurig onderzoek, aangetoond dat de tomaat een kleurstof bevat, namelijk lycopeen, die de menselijke cellen beschermt tegen de nadelige invloeden van stikstofdioxiden. Stikstofdioxiden krijgen we binnen door de rook van sigaretten en sigaren, alsook uitlaatgassen van het gemotoriseerde verkeer. Lycopeen speelt mogelijk een rol bij de bescherming tegen kanker. Tomaten werden ook als afrodisiacum aangeprezen, vandaar de bijnaam "pommes d'amour" in het Frans.
Lycopeen behoort tot de plantenkleurstoffen die bekend staan als de zogenaamde carotenen. De caroteen-kleurstof treffen we ook aan in bos- en waspeens en in winterpeen.
[bewerk] Geschiedenis
De Spaanse conquistadores stuurden planten met kleine gele vruchten, die in het Nahuatl, de taal van de Azteken tomatl, werden genoemd, naar Spanje. De als giftig beschouwde planten werden als sierplant geteeld. Rond 1750 kwam men er in Italië en de Provence achter dat de gele vruchtjes, "pomo d'oro" of gouden appel in het Italiaans, eetbaar waren. Door kruisen en selecteren kreeg de tomaat de rode kleur en vanaf 1850 is het een veelgebruikte groente in de Europese keuken.
In 1893 besliste het Hooggerechtshof in de Verenigde Staten dat de tomaat voor de Amerikaanse wet als groente (en niet als fruit) moet worden beschouwd. Het proces was aangespannen in verband met de verschillende belastingtarieven die golden voor fruit en groenten.[1] Zie ook Verschil tussen groente en fruit.
[bewerk] Fotogalerij ziekten
 Grauwe schimmel |
 Bladvlekkenziekte |
 Phytophthora |
 Meeldauw |
[bewerk] Referenties
- ↑ Zie verder het artikel Nix v. Hedden op de Engelse Wikipedia.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Solanum lycopersicum op Wikimedia Commons. |
