Simferopol
| Wapen | Locatie |
|---|---|
 |
 |
| Kerngegevens | |
| Deelgebied: | Krimrepubliek |
| Oppervlakte: | 107 |
| Inwoners: | 363.597 (2001[1]) |
| Bevolkingsdichtheid: | 3398/km² |
| Coördinaten: | 44°56′59″NB 34°6′0″OL |
| Hoogte: | meter |
| Tijdzone: | GMT +2 |
| Postcodes: | 95000- |
| Netnummer: | (+380) 652 |
| Politiek | |
| Burgemeester: | |
| Aantal stadsdistricten: | |
| Officiële website: | |
| Steden in Oekraïne | |
Simferopol (Oekraïens: Сімферополь, Russisch: Симферополь, Krimtataars: Aqmescit) is de hoofdstad van de autonome Krimrepubliek, op het schiereiland de Krim, in Oekraïne. De stad zelf vormt een stadsrayon binnen de autonome republiek en is ook het bestuurlijke centrum van het gelijknamige rayon rondom de stad. Simferopol is gelegen aan een kleine rivier, de Salgir, aan de noordkant van het Krimgebergte. De stad heeft 363.597 inwoners (2001).
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Binnen de stadsgrenzen bevindt zich de beroemde archeologische resten van de Scythische stad Neapolis.
Later, nadat de Scythen door de Goten waren verjaagt, stichtte de Krimtataren de stad Aqmescit.
Nadat onder leiding van Catharina II de Krim door Rusland was veroverd, werd de naam van de stad in 1784 in Simferopol veranderd. De naam komt van het Griekse Sympheropolis (Συμφερόπολις).
In 1802 werd Simferopol het bestuurlijke centrum van het Gouvernement Taurida. Gedurende en in het kader van de Krimoorlog, tussen 1854 en 1856 waren er Russische soldaten en een ziekenhuis gevestigd. Meer dan 30.000 Russische soldaten werden er in de omgeving van de stad begraven.
In de twintigste eeuw werd Simferopol opnieuw getroffen door oorlogen in de regio. Aan het einde van de Russische Burgeroorlog, was het hoofdkwartier van Generaal Pjotr Wrangel, leider van het anti-bolsjewistische Witte Leger hier gevestigd. Op 13 november 1920 veroverde het Rode Leger de stad en op 18 oktober 1921 werd Simferopol de hoofdstad van de Krimse Autonome Socialistische Sovjetrepubliek.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd de stad tussen 1 november 1941 en 13 april 1944 door het Duitse leger bezet. De Nazi's maakte zich schuldig aan een van de grootste massaslachtingen uit de geschiedenis van Simferopol. 22.000 inwoners vonden hierdoor de dood, in hoofdzaak Russen, Joden, Krimchaks en Zigeuners. Op 13 december 1941 werden er op één dag, door de Einsatzgruppen D, onder leiding van Otto Ohlendorf, 14.300 inwoners van Simferopol gedood.
Nadat de Sovjetsoldaten de stad in april 1944 hadden heroverd, werden op 18 mei van dat jaar de plaatselijke Krimtataren, samen met de rest van de Krimtataren onder dwang gedeporteerd naar Centraal-Azië.
Na de oorlog, op 26 april 1954 werd Simferopol door Chroesjtsjov, samen met de rest van de Krim, overgedragen van Rusland naar de Oekraïne.
Na het ineenstorten van de Sovjet-Unie in 1991 werd Simferopol de hoofdstad van de autonome Krimrepubliek binnen het onafhankelijke Oekraïne.
[bewerk] Demografie
Van de ruim 363.000 inwoners zijn de meeste inwoners etnisch Russisch. Daarnaast bestaan er grote Oekraïners en Krimtaraarse minderheden.
Nadat de Krimtataren in de jaren negentig van hun ballingschap terugkeerde, ontstonden er enkele nieuwe Krimtataarse voorsteden.
[bewerk] Transport
De stad heeft een treinstation die miljoenen toeristen per jaar bedient, en een internationaal vliegveld. 's-Werelds langste trolleybuslijn loopt van Simferopol naar Jalta.
[bewerk] Geboren in Simferopol
- Adolph Joffe
- Yuri Manin
| Bron(nen): |
