San Francisco
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
|
|||
| Lema da cidade: "The City by the Bay" (A Cidade na Baía) | |||
|
|||
| Condado | Condado de San Francisco | ||
| Área - Total - Terra - Auga |
600,7 km²) 121 km² 479,7 km² |
||
| Populación |
|
||
| Fuso horario | Pacífico: UTC-8/-7 | ||
|
37°46' N |
|||
|
Fundada en |
|||
|
Actual prefeito |
Gavin Newsom |
||
| Website da cidade de San Francisco | |||
San Francisco é ao mesmo tempo unha cidade e un condado dos Estados Unidos da América, localizada no Estado da California, famosa pola súa vida cultural e por ser centro do movemento polos dereitos dos homosexuais. San Francisco é unha cidade global beta, localizada na rexión norte da California. San Francisco é a cuarta maior cidade do estado de California, posuíndo máis de 733 mil habitantes, e é unha das maiores cidades da costa pacífica dos Estados Unidos. San Francisco constitúe, con San José e Oakland, unha área metropolitana con preto de 7,2 millóns de habitantes.
San Francisco fundouse como un presidio español en 1776 co nome de Yerba Buena. Pertenceu ao México ata 1846, cando se ocupou pola mariña dos Estados Unidos, sendo entón baptizada co seu actual nome, San Francisco. Grazas á unha carreira do ouro no estado de California, en 1848, San Francisco comezou a crecer axiña. A cidade localízase nunha rexión vunerábel a terremotos. Grandes abalos sísmicos ocorreron ao longo da historia da cidade, sendo o máis coñecido e destruidor o ocorrido en 1906, con todo San Francisco se reconstruíu axiña dese desastre. A fénix deseñada na bandeira da cidade representa o renacemento da cidade da destrución causada por este terremoto.
San Francisco posúe varias atracións turísticas mundialmente coñecidas, como a Ponte Golden Gate e a antiga prisión de Alcatraz.
Índice |
[editar] Historia
[editar] Colonización española
Nativos costanoanos vivían no que é hoxe San Francisco moito tempo antes da chegada dos primeiros europeos. Neblina e néboa, aspectos climáticos comúns da rexión, fixeron con que o estreito que conecta a Baía de San Francisco co Océano Pacífico, o Estreito de Golden Gate, non fose achada polos primeiros exploradores europeos a explorar a rexión. En 1542, o portugués Juan Rodriguez Cabrillo, explorando en nome da corte española, navegou próximo á rexión, mais non avistou a entrada para a baía. En 1595, o portugués Sebastián Rodríguez Cermeño, tamén explorando en nome da corte española, explorou a Baía de Drake, localizada 100 km ao norte do estreito de Golden Gate. Cermeño nomeou a rexión de Puerto de San Francisco. Foi apenas en 1769 que un grupo de exploradores españois, liderados por Gaspar de Portolá, explorando a California en terra, avistaron pola primeira vez o interior da baía de San Francisco.
Os españois mapearon completamente a baía por volta de 1775. Unha expedición española, liderada polo capitán Juan Bautista de Anza, delimitou en 28 de marzo de 1776 os terreos para a construción dun presidio (o Presidio de San Francisco), na actual illa de Yerba Buena. No mesmo ano, misioneiros españois fundaron unha igrexa, non moito lonxe da área delimitada para a construción do presidio. Esta igrexa nomeouse Misíon San Francisco de Asis.
En 17 de setembro do mesmo ano, o presidio inaugurouse. Esta rexión comezou a desenvolverse como unha pequena vila misioneira española, baixo o nome de Yerba Nueva. Alí, soldados e misioneiros españois submeteron aos costanoanos á cristianización forzada, ríxida disciplina e traballo forzado. Estes nativos ficaron expostos a un número de doenzas ata entón descoñecidas entre eles (varíola, por exemplo) e moitos deles terminaron por morrer. Estes fatores fixeron que declinase a poboación costanoana.
Asentadores españois que viñeron xunto con Bautista de Anza estabelecéronse nunha rexión próxima á Mision San Francisco de Asis, nunha vila chamada Pueblo de San Francisco (Vila de San Francisco).
[editar] Control mexicano
En 1821, o México tornouse independente, e a cidade pasou ao dominio mexicano. O goberno mexicano estimulou a criación de gado na enorme California, atraíndo así americanos e colonos ingleses instalados no Canadá, que precisaban de matéríaprima para a industria de calzados norteamericana, entón en franco crecemento. En 1822, un baleeiro inglés, William Richardson, instalouse na península de San Francisco, onde actualmente fica a maior parte da cidade. Un porto instalouse no norte da península, e unha vila chamada de Yerba Buena desenvolveuse próxima ao porto.
A Guerra Mexicano-Americana, que comezou en 9 de maio de 1846, entre o México e os Estados Unidos, causou a anexación da parte superior da rexión mexicana de California (que despois iría tornarse o actual Estado americano de California. O 9 de xullo, as forzas navais norteamericanas capturaron a cidade de Yerba Buena, e renomeáronna como San Francisco en 1847. A vila misioneira e o presidio, localizados na Illa de Yerba Buena, foron destruídas, e a illa pasou a facer parte da municipalidade de San Francisco algúns anos despois.
[editar] 1850 - 1900
En 1848, ouro foi descuberto no Estado, próximo ao que é actualmente a capital estadual de Sacramento, e levando á carreira de ouro da California, o que causou un gran crecemento de poboación da cidade, e inmigrantes pasaron a instalarse en San Francisco, especialmente chineses. O porto da cidade recibiu millares de embarcacións vidas de todas as partes do país, e San Francisco logo tornouse o principal centro de suprimentos para os mineiros. En apenas dous anos, entre xaneiro de 1848 e decembro de 1849, a poboación de San Francisco pasou de menos de mil habitantes para 25 mil habitantes. San Francisco entón era a cidade máis populosa dos Estados Unidos a oeste do Río Misisippi do país.
As persoas que tiveron éxito na busca ao ouro fixeron da San Francisco unha cidade rica. Mansións eran criadas e o comercio medraba. Mais isto causou tamén un gran crecemento da taxa de criminalidade. En 1851, un grupo de cidadóns da cidade fundaron un grupo de vixilia, a San Francisco Vixilance Comitee (Comité de Vixilia de San Francisco), para a manuntención da orde. Eles pasarían a ser coñecidos posteriomente como Vixilantes, tomando a lei nas súas propias mans, exilando moitas persoas consideradas criminosas, executando algunhas delas e forzando un número de oficiais da cidade a renunciaren.
En 1855, un barco traendo inmigrantes dunha dada rexión do Extremo Oriente, onde había unha epidemia de cólera causou unha grande epidemia da doenza en San Francisco. Algúns agravantes foron o pésimo sistema de saneamento público (auga potábel e esgotos) e a falta de centros hospitalarios.
En 1869, a finalización da construción dunha ferrovía transnacional finalmente conectou San Francisco co leste norteamericano. En 1873, Andrew Hilde, un fabricante de cabos de aceiro, inventou o tranvía de tracción, un tipo especial de tranvía, que, tracionada por cabos instalados no chan, criaron condicións seguras para a operación de tranvías no terreo accidentado e montañoso da cidade. Na virada do século, San Francisco tiña unha poboación de aproximadamente 345 mil habitantes.
[editar] 1900 - 1950
En 1900, un barco traendo inmigrantes da China tamén trouxo xunto ratos infestados con axentes causantes da peste bubónica. Acreditando que corpos enterrados axudaban a propagar a doenza, e posibelmente tamén interesados en aumentar o valor das terras da cidade, o municipio prohibiu o uso de calquera cemiterios localizados dentro dos limites municipais da cidade. Quince cateirións da Chinatown da cidade puxéronse en cuarantena, mais a epidemia pasara por volta de 1907.
En 18 de abril, 1906, 5:13 horas da mañá do horario lugar, San Francisco foi abatida por un terremoto, un dos peores eventos naturais a abaterse sobre unha cidade nos Estados Unidos. O terremoto, que atinxiu 8,25 na escala Richter, causou a destrución de predios e edificios espallados ao longo da cidade. Peor foron os incendios que se seguiron o terremoto, proveniente de lampións de querosene arrebentados, explosións de tubos de gas e da caída de fíos de eletricidade. Os bombeiros nada puderon facer, unha vez que o sistema de encanamento da cidade fora destruído nos tremores. En unha medida de desespero, comezaron a demolir predios e edificios, nunha tentativa de conter o incencio. O incendio durou preto de 3 días, e cando todo había terminado, 478 persoas morreron, polas estimativas oficiais, aínda que a maior parte dos historiadores de San Francisco concorden que esta taxa sexa ben máis alta, de no mínimo 3 mil mortos. 28 mil estruturas, entre casas e edificios, estaban en ruínas, e preto de 250 mil persoas ficaron desabrigadas. Unha posíbel razón para que as autoridades declarasen un número tan baixo foi por racións políticas - a reputación da cidade como un centro comercial sufriría moito máis caso o número real de mortos fose declarada.
Os habitantes de San Francisco, porén, axiña reconstruíran a cidade. En 1915, San Francisco foi sede da Exposición Internacional do Panamá e do Pacífico, para homenaxear a abertura do Canal de Panamá, que acontecera un ano antes, en 1914. San Francisco era entón o principal centro portuario do oeste norteamericano, e o Canal do Panamá permitía a navíos con destino (ou vido) do atlántico norteamericano unha rota sensibelmente menor. Porén, as cidades californianas de Los Angeles e Oakland expandiron as súas facilidades portuarias no comezo do século XX, e o Canal viría privelixiar fundamentalmente estas dúas cidades. Logo, San Francisco perdería moito da súa importancia como centro portuario. Mesmo así, a poboación da cidade continuou a crecer, e en 1930, a cidade tiña 642 mil habitantes dentro dos seus limites municipais. A ponte San Francisco-Oakland Bay inaugurouse en 1936 e, un ano despois, a ponte Golden Gate foi aberta.
Na segunda guerra mundial, San Francisco tornouse un dos maiores fabricantes de navíos de guerra do mundo, así, atraendo a millares de persoas, principalmente afroamericanos, á cidade. No final da guerra, San Francisco alcanzara 828 mil habitantes. Un factor secundario neste gran crecemento da poboación foi a colocación de millares de soldados, para a defensa da cidade, no caso dun posíbel ataque xaponés na rexión. Porén, a maior parte dos habitantes de orixe xaponesa que moraban en San Francisco foron obrigados a se mudar a campos de concentración, no interior do estado ou en Nevada. Todos perderon as súas propiedades e pertences persoais, e moitos deles decidiron non voltar á cidade.
Despois da guerra, en 1945, oficiais de 50 nacións diferentes atopáronse na cidade, para fundar oficialmente a Organización das Nacións Unidas.
[editar] 1950 - Tempos actuais
En 1951, o Tratado de San Francisco, adoptado polos Estados Unidos e polo Xapón, estabelecía relacións de paz entre ambos os países.
No comezo da década de 1950, o Departamento de Transportes da California (ou simplemente Caltrans) comezou un programa agresivo de construción de vías expresas na rexión metropolitana de San Francisco. Porén, este programa atopou moita resistencia da poboación da cidade. Unha das principais racións é a alta densidade de poboación de San Francisco - a construción de grandes vías públicas na cidade significaría a mudanza forzada de moitos dos habitantes da cidade para outros lugares. A Caltrans tentou minimizar estes problemas a través da construción de vías expresas de duplo andar, mais elas probaron ser perigosas no caso dun abalo sísmico, alén de seren pouco estéticos. En 1959, o Consello municipal da cidade votou contra a construción de calquera outra vía expresa dentro dos limites municipais. En 1989, un terremoto destruíu dúas das vías expresas xa existentes da cidade, e os habitantes de San Francisco optaron por non reconstruílas. Actualmente, o lugar onde ficaban as vías expresas ocúpase por casas ou parques.
Un programa extensivo de renovación urbana sería realizado na cidade ao longo da década de 1950, administrada por Justin Herman. Esta campaña pedía pola inmediata renovación de áreas decadentes da cidade. O plano director de Herman pedía pola demolición de enormes partes da cidade, onde serían construídos edificios modernos.
San Francisco tornouse o centro da contracultura, ao longo da década de 1950 e da década de 1960, o centro da cultura hippie. O final dos anos 60 trouxo tamén unha nova onda de homosexuais á cidade. Actualmente, San Francisco posúe máis homosexuais do que calquera outra cidade norteamericana.
En 1972, o Edificio Transamérica foi construído no centro da cidade, planeado para resistir a fortes abalos sísmicos. Moitos outros rañaceos foron construídos na cidade ao longo da década de 1970 e do comezo da década de 1980, o que causou unha discusión na cidade: Moita da poboación estaba en contra da construción de rañaceos, achando que grandes edificios arruinaban vistas e destruían o caracter único de San Francisco. Outras persoas eran a favor, dicindo que a construción de rañaceos crían empregos e fortalecen a economía da cidade. Un novo plano director, apoiada pola lei municipal Downtown Plan, limitou a altura máxima dos edificios construídos na maior parte da cidade, e incentivaba a criación de parques e outros espazos abertos. Tal tipo de plano director tornouse común en moitas da cidades globais do mundo. Actualmente, altos rañaceos permítense apenas nunha pequena área ao sur da cidade.
O 17 de outubro de 1989, un terremoto, alcanzando 7,1 na escala Richter, novamente atinxiu a cidade. Alén de causar danos extensivos a dúas das vías expresas da cidade (que non foron reconstruídas), o terremoto causou a morte de 12 persoas na cidade, destruíu 60 edificios e causou danos na orde dos 3000 millóns de dólares. Porén, moito das estruturas da cidade continuaron intactas. A principal razón é que moitos deles planeáronse e construíronse especialmente para resistir a abalos sísmicos.
A economía da cidade prosperou durante a década de 1990, grazas ao Punto-com. Grandes números de profesionais de informática mudáronse para a cidade, sendo seguidos por comerciantes e vendedores profesionais. Barrios anteriormente decadentes revitalizaronse. Os prezos cada vez máis altos de alguel, porén, forzaron moitos dos habitantes máis pobres da cidade a saíren de San Francisco, ben como o peche de varios pequenos estabelecementos comerciais e industriais.
Por volta de 2001, o crecemento económico tracido polo Dot-con acabou, e moitos dos habitantes de San Francisco deixaron a cidade.
En febreiro de 2004, San Francisco tornouse a primeira cidade a autorizar legalmente o casamento homosexual nos Estados Unidos, por unha orde do prefeito Gavin Newsom. Porén, a Corte Suprema da California posteriomente invalidaría esta autorización.
En 2004, unha lei municipal, que prohibirá o fume en calquera espazos públicos, aprobouse. Ela entrou en efecto en 1 de xullo de 2005.
[editar] Xeografía
[editar] Localización xeográfica
San Francisco localízase na rexión norte do Estado de California, ás marxes do Océano Pacífico e da Baía de San Francisco. É cercada por auga por tres lados. Apenas a rexión sur está conectada co continente, o que torna o lugar onde a cidade está localizada unha península, a península de San Francisco. A cidade de San Francisco posúe aproximadamente 13 km de lonxitude e 12 km de largura.
San Francisco está localizado próximo á Falla de San André, unha fonte de actividade sísmica na California. A cidade foi atinxida por fortes terremotos en 1851, 1858, 1865, 1868, 1906, 1957 e 1989, sendo os terremotos de 1906 e de 1989 os máis serios. A ameaza dun abalo sísmico semellante ao do terremoto de 1906 afecta directamente o desenvolvemento da cidade: calquera estruturas como rañaceos precisan ser construídas seguindo certos criterios, e moito diñeiro é gasto con para que estruturas máis antigas sigan estes criterios.
O terreo onde San Francisco está localizada é un tanto accidentado. Actualmente, a cidade é famosa polas súas costas e outeiros, e das rúas que corren sobre elas.
A cidade posúe unha área total de 600,7 km², do cal 120,9 km² é terra firme e 479,7 km² (79%) é auga. Dentro dos limites municipais de San Francisco están moitas illas, como as Illas Farallon, Illa de Yerba Buena e a famosa Illa de Alcatraz, onde ficaba localizada a prisión de mesmo nome, actualmente unha das principais atraccións turísticas da cidade.
[editar] Rexión metropolitana
San Francisco é un dos dous núcleos da rexión metropolitana de San Francisco - San José, sendo o outro núcleo San José. A poboación da rexión metropolitana é de 7 533 384 habitantes, dos cales apenas 11% están localizados en San Francisco. Actualmente, a maior cidade da rexión metropolitana é San José, cos seus 930 mil habitantes, mais San Francisco aínda considérase o principal centro económico e cultural. A área total da rexión metropolitana é de 20 616 Km2.
[editar] Clima
Cercado en tres lados por auga, o clima de San Francisco é moi influenciado polas correntes frías do Océano Pacífico. O tempo da cidade é ameno o ano enteiro, caracterizado por un clima temperado mediterráneo, con veráns relativamente fríos e invernos relativamente quente. Temperatura media no inverno é de 10°C, raramente caíndo abaixo de cero, e a temperatura media no verán é de 15°C. A precipitación anual media na cidade é de 56 cm, que cai na maior parte do ano na forma de choiva; e raramente, na forma de neve semiderretida. Moito eventualmente, neva na cidade. Chove moito pouco no verán, mais os invernos son xeralmente moito chuvosos.
A combinación do calor do solo californiano e do frío do Océano Pacífico causan constantemente néboa e neboeiras nos veráns de San Francisco. Isto fai que os veráns da cidade sexan significantemente máis frías que o interior do estado. En setembro, porén, ocorrencia de néboa e neboeiras na cidade é máis rara, e fai do mes o máis quente do ano.
[editar] Administración
San Francisco é ao mesmo tempo unha cidade e un condado da California, e é o único dos 58 condados do estado que posúe esta distinción. A cidade gobérnase por un prefeito, que administra o sistema executivo da cidade, e por un Consello municipal (Board of Supervisors), que consístese de 11 membros, cada un sendo electo pola poboación de cada un dos 11 distritos electorais da cidade. O prefecto e o Consello Municipal forman xuntos o sistema lexislativo da cidade. Tanto o prefecto e os membros do Consello son electos pola poboación a mandatos de 4 anos de duración.
Cerca do 70% do orzamento da cidade provén de impostos municipais, O resto ven de verbas fornecidas polo goberno do estado de California. Estímase o orzamento fiscal da cidade, entre xuño de 2005 e xuño de 2006, en torno de 2.44o millóns de dólares.
[editar] Demografía
Segundo o censo nacional de 2000, 776 733 persoas, 329 700 residencias ocupadas e 145 068 familias vivindo na cidade. A densidade de poboación da cidade é de 6 423,2/km². San Francisco é a segunda cidade máis densa do país. Existen 346 527 residencias na cidade. A densidade residencial da cidade é de 2 865,6 residencias/km². 49,66% dos habitantes da cidade son brancos, 7,79% son afroamericanos, 30,84% asiáticos, 0,45% nativos americanos, 0,49% son nativos indíxenas de illas do Océano Pacífico, 6,48% son doutras razas, e 4,28% son descendentes de dúas ou máis razas. 14,10% da poboación da cidade é hispánica, de calquera raza. Os maiores grupos étnicos da cidade son chineses (que compoñen 19,6% da poboación da cidade), irlandeses (8,8%), alemáns (7,7%) e ingleses (6,1%).
Existen 329 700 residencias ocupadas na cidade, dos cales 16,6% ocúpanse por ao menos unha crianza con menos de 18 anos de idade, 31,6% ocúpanse por un casal, 8,9% son familias cunha muller sen marido presente como xefe de familia, e 56% non son familias. 38,6% de todas as residencias ocupadas ocúpanse por apenas unha persoa e 9,8% ocúpanse unha única persoa con 65 anos ou máis de idade. Cada residencia ocupada ocúpase por 2,3 persoas, en media; o tamaño medio dunha familia é de 3,22 persoas.
O 14,5% da poboación da cidade posúe menos de 18 anos, 9,1% posúen entre 18 a 24 anos, 40,5% posúen entre 25 a 44 anos, 23,3% posúen entre 45 a 64 anos, e 13,7% da poboación da cidade posúe máis de 65 anos. Por cada 100 persoas do sexo feminino existen 103,4 persoas do sexo masculino. Para cada 100 persoas do sexo feminino maiores de idade existen 103,1 persoas do sexo masculino maiores de idade.
A renda media anual familiar da cidade é de 63.545 dólares. Os homes posúen unha renda media anual de 46 260 dólares, e as mulleres 40.049 dólares. A renda per capita da cidade é de 34 556 dólares. 1O 1,3% da poboación e 7,8% das familias da cidade viven por baixo da liña de pobreza. 13,5% dos menores de idade e 10,5% dos idosos da cidade están vivendo por baixo da liña de pobreza.
[editar] Economía
San Francisco é un dos principais centros financeiros dos Estados Unidos. A cidade posúe unha bolsa de valores de importancia rexional. Moitas empresas comerciais e financeiras posúen os seus cuarteis-xenerais en San Francisco.
O turismo desempeña un papel fundamental na cidade. A cidade atrai millóns de turistas todo ano, interesadas nos seus parques, as súas varias atracións turísticas e polo seu clima, ameno o ano enteiro. A cidade tamén é un polo turistico moi cotado entre turistas homosexuais, que son atraídos polo ar de cordialidade da poboación da cidade aos homosexuais.
A rexión metropolitana de San Francisco - San José é a capitan nacional da industria de alta tecnoloxía. Ao sur de San José está localizado o Vale do Silicio, así chamada porque na rexión están localizadas inúmeras empresas e fábricas produtoras de chips de computadores, da cal o silicio é unha matéríaprima indispensábel. A cidade de San Francisco propiamente dita tamén posúe moitas fábricas de alta tecnoloxía, que fabrican pezas de computadores e softwares. San Francisco tamén é un centro financeiro importante, sendo a capital financeira do norte da California.
Outras industrias importantes na cidade son a industria téxtil, alimenticia, e derivados de metais.
[editar] Educación
O sistema de escolas públicas de San Francisco administrase pola San Francisco Board of Education (Consello de Educación de San Francisco). O Consello é composto por 7 membros, que son electos pola poboación da cidade para mandatos de 4 anos de duración. Esta organización municipal administra o San Francisco Unified School District (Distrito Unificado de Escolas de San Francisco), que posúe preto de 120 escolas públicas, e que atenden a aproximadamente 60 mil estudantes por ano. San Francisco administra un sistema de bibliotecas públicas, composto por 25 bibliotecas espalladas pola cidade.
San Francisco é un gran polo educativo. A maior universidade da cidade é a Universidade Estatal de San Francisco. Outras nove institucións de educación superior están localizadas na cidade.
[editar] Transportes
[editar] Transporte público
San Francisco posúe un dos mellores e máis extensivos sistemas de transporte público da costa oeste dos Estados Unidos. A San Francisco Municipal Railway é o órgano municipal responsábel por administrar as mallas de tranvías, tranvías a tracción (que son un dos principais atractivos turísticos da cidade) e de ómnibus. O sistema integrase, considerándose apenas as liñas de tranvías e de ómnibus. Os tranvías de tracción son máis unha atracción turística da cidade do que un medio de transporte eficiente, e elas non se integran co resto do sistema.
A Bay Area Rapid Transit (BART) opera unha liña de metro que conecta San Francisco con outras cidades veciñas. A BART non se integra coa San Francisco Municipal Railway, e pasaxeiros usando un sistema, e que queren transferirse para outro, precisan pagar unha taxa extra.
[editar] Vias públicas
San Francisco é unha das poucas cidades dos Estados Unidos que optaron por un sistema de avenidas arteriais, no canto dun gran sistema de vías expresas. Poucas vías expresas existen na cidade actualmente.
San Francisco conectase coa cidade de Oakland, ao norte, a través da ponte de Oakland-San Francisco. Ela inaugurouse en 1936. Similarmente, a cidade conectase co Condado de Marlin, localizado a nordeste, soamente a través ponte Golden Gate. Esta inaugurouse en 1937, un ano despois da inauguración da ponte de Oakland-San Francisco.
[editar] Aeroportos
O Aeroporto Internacional de San Francisco está localizado a 12,9 km sur de San Francisco, no Condado de San Mateo, nunha área anteriomente ocupada por un aterro sanitario. É un dos dous grandes centros aeroportuarios da California, sendo o outro o Aeroporto Internacional de Los Angeles, localizado en Los Angeles. O Aeroporto Internacional de San Francisco é un dos principais hubs da United Airlines. Durante o final da década de 1990, o Aeroporto Internacional de San Francisco chegou a ser o sexto aeroporto comercial máis movido do mundo, mais coa depresión económica dos anos 2000 e 2001, saeu fóra da lista dos 10 máis movidos en 2003. A BART conecta o aeroporto coa cidade, ben como unha autoestrada.
Outros aeroportos primarios na rexión inclúen o Aeroporto Internacional de Oakland, localizado a 32,2 km de San Francisco, e o Aeroporto Internacional de San José, localizado a 70,8 km sur de San Francisco.
[editar] Porto
O Porto de San Francisco xa foi o maior e máis movido porto da costa pacífica dos Estados Unidos. Porén, o advento dos contâiners e a construción de portos máis modernos e maiores en Los Angeles e Oakland, na década de 1900 e na década de 1910 fixeron o porto de San Francisco obsoleto. Actualmente, o porto de San Francisco é pouco usado para o movemento de cargas (esta tarefa desempéñase principalmente polo Porto de Oakland), sendo usada máis para o movemento de balsas e pequenas embarcacións. Actualmente, moito do terreo onde o porto estaba instalado foi vendido para a construción de predios de escritorios.
