Karabin maszynowy Browning M1917
Z Wikipedii
| Browning M1917 | |
 |
|
| Browning M1917A1 (karabin właściwy) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | USA |
| Rodzaj | ciężki karabin maszynowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1917 |
| Produkcja seryjna | 1917 - ?? |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 7,62 mm |
| Nabój | 30-06 Springfield (7,62 x 63 mm) |
| Wymiary | |
| Długość | 965 mm |
| Długość lufy | 610 mm |
| Masa | |
| broni | 48 kg (karabin na podstawie, woda, wodnik, skrzynka z amunicją) |
| karabinu właściwego | 14,8 kg |
| podstawy | 24 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku | 850 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 600 strz./min |
Browning M1917 - amerykański ciężki karabin maszynowy produkowany w końcowym okresie pierwszej wojny światowej. Wycofany z uzbrojenia w latach 50..
[edytuj] Historia
Swój pierwszy karabin maszynowy działający na zasadzie krótkiego odrzutu lufy John Moses Browning opatentował w 1901 roku. Jednak jego konstrukcja nie spotkała się wówczas z większym zainteresowaniem amerykańskiej armii. Dopiero I wojna światowa i rozbudowa armii amerykańskiej spowodowały pojawienie się w uzbrojeniu amerykańskich żołnierzy większych ilości ciężkich karabinów maszynowych (zarówno skonstruowanych w kraju jak Colt M1914, jak i licencyjnych). Kłopoty z eksploatacją wielu odmiennych typów ckm-ów sprawiły że w 1916 roku podjęto decyzję o ujednoliceniu uzbrojenia. Browning zaproponował wówczas zmodernizowaną wersję swojego ckmu z 1901 roku. W wyniku prób nowy karabin maszynowy wprowadzono do uzbrojenia jako Browning M1917. Jednak przed zakończeniem walk na front dotarło tylko 1200 karabinów maszynowych M1917.
Po wojnie produkcja ckmu M1917 została w Stanach Zjednoczonych szybko zakończona. Amerykańskiej (mocno zredukowanej po wojnie) armii wystarczały już wyprodukowane egzemplarze. Produkcję licencyjną rozpoczeły natomiast w Belgii, w zakładach FN. Właśnie belgijska wersja ckmu Browning M1917 stała się wzorem na podstawie którego skonstruowano polski ckm wz.30.
W momencie wybuchu drugiej wojny światowej amerykańska armia dysponowała karabinami maszynowymi M1917 i niewielką ilością nowszych M1919.Piechota początkowo używała ckm M1917A1, jednak od 1943 roku coraz częściej zastępowała go nieco lżejszym ckm-em M1919A4. Stare ckm-y M1917 coraz częściej wycofywano do jednostek pomocniczych (przeciwlotniczych, ochrony sztabów itp.). Nieliczne egzemplarze karabinów maszynowych Browning M1917 były jeszcze używane w trakcie wojny koreańskiej.
Ckm Browning M1917 został wycofany z uzbrojenia armii amerykańskiej po wprowadzeniu ukm-u M60.
[edytuj] Opis konstrukcji
Ciężki karabin maszynowy Browning M1917A4 był zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o krótki odrzut lufy, ryglowanie ryglem wahliwym. Strzelanie tylko ogniem ciagłym. Zasilanie taśmowe (taśma parciana, podczas wojny koreańskiej stosowano taśmę metalową, jednak prowadziło to do szybszego zużycia mechanizmów karabinu). Lufa niewymienna chłodzona wodą w walcowej chłodnicy o pojemności 4 litrów. Broń strzelała z podstawy trójnożnej.
| Amerykańska broń strzelecka z okresu II wojny światowej i wojny koreańskiej | |
| Pistolety i Rewolwery | Pistolety maszynowe |
| Colt M1911 • Smith&Wesson M1905 . FP-45 Liberator | pm Thompson • pm M3 • UD42 • pm Reising |
| Karabiny i karabinki | |
| kb M1903 Springfield • kb M1 Garand • kbk M1 Carbine • kb Johnson M1941 (type R) | |
| Karabiny maszynowe | |
| rkm BAR • rkm Johnson M1941 • ckm Browning M1917 • lkm/ckm Browning M1919 • wkm M2 | |
| Granatniki przeciwpancerne i granaty ręczne | |
| Bazooka • Granat MK2 | |
