Język bośniacki
Z Wikipedii
| Bosanski | |
| Obszar | Bośnia i Hercegowina, Sandżak |
| Liczba mówiących | ok. 2,5 mln. |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki słowiańskie **Języki południowosłowiańskie ***Diasystem serbsko-chorwacki ****bośniacki |
| Pismo | łaciński i cyrylica |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Bośnia i Hercegowina |
| Regulowany przez | nie regulowany |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | bs |
| ISO 639-2 | bos |
| SIL | BOS |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język bośniacki (bosanski jezik) to jeden z czterech głównych języków diasystemu serbsko-chorwackiego, oparty na dialekcie sztokawskim.
Język jest używany głównie przez Bośniaków w Bośni i Hercegowinie (gdzie obok języków serbskiego i chorwackiego jest językiem urzędowym). Używa zarówno alfabetu łacińskiego jak i cyrylicy. Językiem bośniackim mówi około 2 milionów ludzi.
Nazwa język bośniacki została przyjęta w 1995 roku po rozpadzie Jugosławii i jest akceptowana wśród językoznawców, stosuje się ją również w standardzie ISO-639. Niektórzy językoznawcy wyrażają pogląd, że język bośniacki istniał już wcześniej i posiada własną, sięgającą wczesnego średniowiecza, historię. W praktyce jest to jednak kwestią umowną, zważywszy że dialekty języka serbsko-chorwackiego są do siebie bardzo zbliżone.
W latach dziewięćdziesiątych XX wieku rozpoczął się proces kodyfikacji języka bośniackiego. Wydano pierwszy słownik i gramatykę, a także podręczniki do nauki języka bośniackiego. Na razie trudno jednak mówić o bośniackim jako o w pełni ukształtowanym języku standardowym.
[edytuj] Zobacz też
zachodniosłowiańskie:
czeski • dolnołużycki • górnołużycki • kaszubski • polski • połabskie † • słowacki
wschodniosłowiańskie:
białoruski • rosyjski • rusiński • ukraiński
południowosłowiańskie:
staro-cerkiewno-słowiański † • bułgarski • macedoński • serbsko-chorwacki (bośniacki, chorwacki, serbski) • słoweński
