Faustyna Kowalska
Z Wikipedii
Helena Kowalska (ur. 25 sierpnia 1905 w Głogowcu koło Łodzi - zm. 5 października 1938 w Krakowie).
Znana jako święta siostra Maria Faustyna Kowalska, zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Kościele katolickim, mistyczka, znana przede wszystkim jako apostołka kultu Miłosierdzia Bożego.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Urodziła się 25 sierpnia 1905 jako trzecie z dziesięciorga dzieci Marianny i Stanisława Kowalskich, rolników ze wsi Głogowiec. W dwa dni później została ochrzczona w parafii Św. Kazimierza w Świnicach Warckich. W 1912 Helena po raz pierwszy poczuła powołanie do życia zakonnego.
Nie skończyła nawet trzech klas szkoły powszechnej. W 1921 rozpoczęła pracę u zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim, Łodzi i Ostrówku. Po roku pracy Helena ujawniła swoim rodzicom zamiar wstąpienia do klasztoru. Spotkała się kilkakrotnie ze stanowczą odmową. Helena starała się być posłuszna woli rodziców, jednak w lipcu 1924 opuściła dom rodzinny i udała się do Warszawy, by tam wstąpić do jakiegoś klasztoru. Na miejscu długo szukała zgromadzenia, które mogłoby ją przyjąć. W końcu matka Michaela Moraczewska - przełożona warszawskiego domu Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia - wyraziła zgodę, polecając jednak, aby św. Faustyna pracowała jeszcze przez rok i zarobiła pieniądze na skromne wiano.
1 sierpnia 1925 Helena rozpoczęła postulat w Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia. Jeszcze w tym samym miesiącu chciała opuścić to Zgromadzenie, gdyż wydawało jej się, że ma tam zbyt mało czasu na modlitwę. Pozostała jednak i przez trzynaście lat pełniła obowiązki: kucharki, ogrodniczki i furtianki. Najdłużej była w Płocku, poza tym przebywała w Wilnie i Krakowie. Przyjęła zakonne imię Maria Faustyna (wszystkie siostry tego zgromadzenia noszą pierwsze imię Maria, dlatego podaje się najczęściej tylko drugie imię), i odtąd znana była jako siostra Faustyna.
Bogactwo życia wewnętrznego i niezwykłość jej doświadczeń duchowych stanowiła poważny problem dla jej spowiedników. Na polecenie jednego z nich, ks. Michała Sopoćki św. Faustyna zaczęła prowadzić szczegółowy "Dzienniczek" ze swoich przeżyć. Opisywała w nim stany mistyczne, jakich doznawała, a przede wszystkim liczne wizje i objawienia. Dotyczyły one między innymi namalowania obrazu "Jezu ufam Tobie" (do którego Pan Jezus miał dać szczegółowe wskazówki), modlitw "Koronki do Miłosierdzia Bożego" i nowenny do Miłosierdzia Bożego, ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego (w pierwszą niedzielę po Wielkanocy) i obietnic z nimi związanych oraz powołania do życia nowego zgromadzenia kontemplacyjnego mającego wypraszać miłosierdzie dla świata.
2 stycznia 1934 odwiedziła po raz pierwszy malarza Eugeniusza Kazimirowskiego, który namalował obraz Miłosierdzia Bożego według jej wskazówek. Obraz został ukończony w kwietniu 1934, obecnie znajduje się w kościele Trójcy Świętej w Wilnie. 8 stycznia 1936 Faustyna złożyła wizytę metropolicie wileńskiemu w sprawie założenia nowego zgromadzenia, które miało poświęcić się wyłącznie modlitwie za zamkniętymi murami, głównie w intencji grzeszników, wypraszania Miłosierdzia Bożego dla świata. Ostatecznie zgromadzenie to pod nazwą Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego założył ks. Michał Sopoćko
17 marca 1936 Faustyna została przeniesiona z Wilna do Domu Zgromadzenia w Walendowie.
Siostra Faustyna miała słabe zdrowie, toteż dużo pracując fizycznie często chorowała. Zwykłe przeziębienie w lipcu 1934 trwało miesiąc. Mimo dobrej woli i starań przełożonych i lekarzy (we wrześniu 1936 wysyłali Faustynę na badania lekarskie w Prądniku, w grudniu do szpitala) zdrowie poprawiało się na krótko, Faustyna często musiała leżeć w łóżku.
5 października 1938 o godzinie 22:45 umarła, do ostatniej chwili zachowała świadomość.
Pochowano ją w Łagiewnikach (obecnie dzielnica Krakowa) 7 października 1938 - w uroczystość Matki Bożej Różańcowej (był to również pierwszy piątek miesiąca). Przy klasztorze w Łagiewnikach, gdzie znajduje się grób świętej (zob. też relikwie) znajduje się obecnie Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
[edytuj] Kult
- Po dwudziestu siedmiu latach od śmierci siostry Faustyny, 21 października 1965 biskup Julian Groblicki rozpoczął w krakowskiej Kurii Metropolitarnej formalny Proces Informacyjny odnośnie życia i cnót siostry Faustyny.
- 18 kwietnia 1993 została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II.
- 30 kwietnia 2000 kanonizował ją również Jan Paweł II. Uroczystości odbyły się w Krakowie i w Rzymie. Wtedy też zostało ustanowione Święto Miłosierdzia Bożego.
- 10 grudnia 2005 z inicjatywy arcybiskupa Władysława Ziółka została patronką Łodzi
Jej liturgiczne wspomnienie przypada 5 października.
[edytuj] Zobacz też
- Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach
- Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku
- święci Kościoła katolickiego
- zakony i zgromadzenia zakonne
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona o Siostrze Faustynie (pl) (en) (es) (de) (fr) (cs) (it)
- Strona Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia
- Oficjalna strona Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach
- Oficjalna strona Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku
- Życiorys na stronie Watykanu
- Dzienniczek Duchowy św. Siostry Marii Faustyny
[edytuj] Bibliografia
- A. Sikorski, La Serva di Dio suor Faustina Kowalska (1905-1938). Itinerario spirituale ed esperienza mistica, Roma 1986 (mps Biblioteka Papieskiego Wydziału Teologicznego "Teresianum")