Carlos Kleiber
Z Wikipedii
Carlos Kleiber (ur. 3 lipca 1930 w Berlinie, zm. 13 lipca 2004 w Konjšicy w Słowenii), austriacki dyrygent. Syn Ericha Kleibera.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Wychowywał się w Argentynie gdzie z nazistowskich Niemiec uciekli jego rodzice. W Argentynie Erich Kleiber zmienił synowi imię z Karl na Carlos. Po wojnie studiował chemię w Szwajcarii gdzie uzyskał tytuł doktorski. Jako dyrygent debiutował w 1954 w Poczdamie. Jego dyrygencka kariera rozpoczęła się od współpracy z operami Düsseldorfie 1956, Zurychu (1964-1966) i Stuttgartcie (1966-1968). W 1966 wystawił na Edynburskim festiwalu Wozzecka Albana Berga, którego prapremierę w 1925 prowadził w Berlinie jego ojciec. Starannie unikał rozgłosu, ale kapryśność jego charakteru pozwoliła dziennikarzom nadać mu przydomek "enfant terrible", który pozostał przy nim aż do samej śmierci (np. po śmierci Herberta von Karajana Carlos Kleiber był pierwszym dyrygentem, któremu zaproponowano szefostwo Berlińskiej Filharmonii, ale odrzucił ofertę). Współpracował z Covent Garden, operą w Bayreuth, Metropolitan Opera, La Scalą i Wiedeńską Orkiestrą Filharmoniczną. W 2003 umiera jego żona Stanka Brezovar, tancerka baletowa. On sam zmarł siedem miesięcy później. Pochowano go obok małżonki.
[edytuj] Osiągnięcia
Jego interpretacje charakteryzuje niezwykła precyzja i dynamika. Także brzmienie orkiestry pod jego batutą stawia go wśród najlepszych. Wykonania z Wiedeńską Orkiestrą Filharmoniczną V symfonii c-moll op.67 Beethovena i IV symfonii e-moll op.98 Brahmsa większość krytyków uznaje za referencyjne. Podobnie oceniana jest jego realizacja opery Webera Der Freischütz (Wolny strzelec) z Orkiestrą drezdeńską. Wielu krytyków ceni Traviatę Verdiego nagraną z Bavarian State Opera dla DG i Tristana i Izoldę Wagnera zrealizowaną w La Scali także dla tej niemieckiej wytwórni. Pozostawił po sobie niewiele nagrań płytowych w oficjalnych dyskografiach, ale wiele jego koncertów i przedstawień operowych jest wydawanych przez małe wytwórnie płytowe.
[edytuj] Wybrana Dyskografia
- 1967 Gustav Mahler: Pieśń o Ziemi (Das Lied von Der Erde), Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, Nuova Era (1988), Soliści: Christa Ludwig, Waldemar Kmentt
- 1972 Aleksander Borodin: II Symfonia b-moll op. 5, Orkiestra Radiowa miasta Stuttgart, Nuova Era (1991),
- 1973: Carl Maria von Weber: Wolny strzelec (Der Freischütz), Stadtskapelle Dresden, DG. Soliści: Gundula Janowitz, Edith Mathis, Peter Schreier, Theo Adam, Bernd Weikl, Siegfried Vogel, Franz Crass.
- 1974: Ludwig van Beethoven: V Symfonia c-moll op.67, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, DG.
- 1975: Johann Strauss (syn): Zemsta nietoperza (Die Fledermaus), Bavarian State Opera, DG. Soliści: Hermann Prey, Julia Varady, Lucia Popp, René Kollo, Ivan Rebroff, Bernd Weikl.
- 1975-1976: Ludwig van Beethoven: VII Symfonia A-Dur op.90, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, DG.
- 1976: Antonín Dvořák: Koncert Fortepianowy, Bavarian State Opera, EMI. Solista: Światosław Richter.
- 1976-1977: Giuseppe Verdi: La Traviata, Bavarian State Opera, DG. Soloists: Ileana Cotrubas, Plácido Domingo, Sherrill Milnes.
- 1978: Franz Schubert: III Symfonia C-Dur D200, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, DG.
- 1978: Franz Schubert: VIII Symfonia "Niedokończona" h-moll D759, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, DG.
- 1978: Georges Bizet: Carmen, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, Casanova (1992), TDK (2004) Soliści: Elena Obraztsova, Plácido Domingo, Juri Mazurok, Isobel Buchanan, Cheryl Kanfoush, Axelle Gall, Kurt Rydl, Hans Helm, Heinz Zednik, Paul Wolfrum
- 1980: Johannes Brahms: IV Symfonia c-moll op. 98, Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, DG.
- 1980-1982: Richard Wagner: Tristan i Izolda (Tristan und Isolde), Stadtskapelle Dresden, DG. Soliści: René Kollo, Margaret Price, Brigitte Fassbänder, Dietrich Fischer-Dieskau, Kurt Moll.
- 1982 Ludwig van Beethoven: IV Symfonia B-Dur op. 60, Bavarian State Opera, Orfeo.
- 1989: Kocert noworoczny 1989 (Vienna New Year's Concert), Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, Sony Classical.
- 1992: Kocert noworoczny 1992 (Vienna New Year's Concert), Wiedeńska Orkiestra Filharmoniczna, Sony Classical.
