Traviata
Z Wikipedii
| Rodzaje oper | |
|---|---|
| singspiel | opera buffa (opera komiczna) | opera seria (opera poważna) | dramma giocoso | grand opera | kantata dramatyczna | |
| Rodzaje głosów | |
| basso profondo | bas | baryton | tenor | kontratenor | kastrat | kontralt | alt | mezzosopran | sopran | sopran liryczny | sopran dramatyczny | sopran koloraturowy | dyszkant | |
| Pozostałe pojęcia związane z operą | |
| akt | aria | libretto | partytura | prapremiera | premiera | primadonna | |
Traviata - opera Giuseppe Verdiego.
- Autor libretta: F. M. Piave, na podstawie sztuki A. Dumasa - Dama Kameliowa
- Typ: opera seria
- Ilość aktów: 3
- Data premiery: 1853
- Miejsce premiery: Teatro La Fenice w Wenecji
Spis treści |
[edytuj] Osoby
- Violeta Valery - kurtyzana
- Alfred Germont - kochanek Violetty
- Flora Bervoix - przyjaciółka Violetty
- Giorgio Gamont - ojciec Alfreda
- Annina - służąca Violetty
[edytuj] Treść
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Opera rozgrywa się w Paryżu w 2. połowie XIX wieku. Violetta, piękna i młoda kurtyzana porzuca swoje wesołe, aczkolwiek puste życie i odwzajemnia miłość młodego arystokraty Alfreda Germonta. Ojciec Germonta potajemnie spotyka się z Violettą i żąda od niej, aby rozstała się z Alfredem, gdyż związek ten przynosi ujmę rodzinie Germontów. Violetta jest ciężko chora. Poświęca swą miłość i opuszcza Alfreda. Ten nie znając powodu jej odejścia obraża ją publicznie. Violetta opuszcza paryskie salony i pozbawiona przyjaciół zmaga się z nieuleczalną chorobą. W ostatniej chwili odnajdują ją Alfred z ojcem błagając o przebaczenie. Violetta umiera w objęciach ukochanego prosząc go aby odnalazł szczęście w objęciach młodej dziewczyny, a ona będzie się za nich modlić z nieba.
[edytuj] Historia utworu
Verdi zetknął się ze sztuką Dumasa podczas swojej wizyty w Paryżu w 1852r. i od razu uznał, że świetnie nadaje się na libretto opery. Mimo to przez pewien czas wahał się, czy jej tematyka nie zrazi publiczności. Ostatecznie librecista i przyjaciel Verdiego Francesco Piave złagodził obyczajowy wydźwięk oryginału. Nadał jej całkiem nowy tytuł (wł. traviata - zabłąkana) pod którym wystawiono ją w Wenecji. Okazała się skandalem - publiczność nie przywykła jeszcze do oglądania kurtyzan na scenach operowych. Autor nie poddał się - w następnym roku wystawił ją pod zmienionym tytułem (Violetta) i w realiach z czasów Ludwika XIV. Tym razem opera odniosła sukces i na stałe wpisała się w kanon operowy.
Dzisiejsza krytyka uważa Traviatę, za najdoskonalsze i zupełnie nowatorskie dzieło kompozytora. Podkreślana jest kameralna atmosfera opery (w przeciwieństwie do większości utworów Verdiego np. Aidy), wartość literacka libretta, oraz nastrojowość muzyki, która świetnie wyraża i podkreśla uczucia bohaterów.
[edytuj] Słynne fragmenty
- Libiamo ne lieti calici - Akt I, duet (toast Alfreda)
- Un di feliecie - Akt I, aria Alfreda
Aria, w której Alfred wyznaje miłość Violetcie. Zaczyna się od słów Un di felicie (Dnia pewnego szczęśliwą [cię ujarzałem]). Motyw z tej pieśni powraca w arii Violetty Sempre libera.
- Sempre libera - Akt I, aria Violetty
