Żuk (samochód)

Warszawa na lawecie ciągniętej przez Żuka

Żuk

Żuk - rodzina polskich samochodów dostawczych. Opracowana w 1956 na bazie Warszawy, miała wspólne z nim podwozie, silnik (początkowo Silnik dolnozaworowy M-20), następnie (od 1966 roku) Silnik górnozaworowy S-21 a w latach 80-tych również wysokoprężny Silnik z wtryskiem pośrednim 4C90 i układ jezdny z samochodu "Warszawa".

1956 - w FSC w Lublinie pod kierownictwem inż. Stanisława Tańskiego powstaje projekt.
1 maja 1958 – pokaz modelu A 03 (nadwozie pick-up)
1958 – próbna seria 50 szt.
24 lipca 1959 - rozpoczęcie produkcji seryjnej
1965 - wersja A05 (nadwozie furgon)
1966 – wersja A 14 (samochód pożarniczy w wersji eksportowej)
1966 – zmiana silnika z M-20 na S-21
1967 - modele A 09 (silnik dolnozaworowy M-20) i A 11 (silnik górnozaworowy S-21) z drewnianą skrzynią ładunkową.
1968 - model A 15 (samochód pożarniczy na rynek krajowy )
1970 - model A 07 (furgon towarowo osobowy z silnikiem S-21)
1972 - model A 18 (dziesięcioosobowy mikrobus) i R z dłuższą kabiną i mniejszą skrzynią ładunkową
1973 - wprowadzenie nowej kabiny kierowcy. Samochody z nią miały dodatkową literę M na końcu nazwy typu.
1974 – wprowadzono dwu-obwodowy układ hamulcowy ze wspomaganiem
1977 - model A 151 C (samochód pożarniczy)
- - model A 16 B z dłuższą kabiną dla 6 osób i mniejszą skrzynią ładunkową i przyczepą jednoosiową D-17 o ładowności 350 kg i skrzyni ładunkowej o wymiarach 215 na 175 cm
1995 - Mitor-01, prototyp wersji szynowej (drezyny) będący rozwinięciem koncepcji szynowej Warszawy M-20 i M-223 (pojemność: 14 pasażerów, prędkość maksymalna: 60 km/h)
13 lutego 1998 zaprzestano produkcji po wyprodukowaniu 587 tysięcy aut.