Zebravink
| Zebravink | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Taeniopygia guttata Vieillot, 1817 |
De zebravink (Taeniopygia guttata) is een kleine vogel van 10-13 cm groot. De vogel is in Nederland na de grasparkiet en de kanarie de meest populaire vogel om thuis te houden. Het geluid is een "trompetachtig snorren" waarbij de man er kleine melodieën van maakt. De man is te herkennen aan de oranje wangen. De vrouw heeft als kenmerk geen wangen. Er zijn enorm veel mutaties waardoor ook deze standaard kenmerken bij sommige soorten verloren gaan. Bij de witte mutatie kan men het namelijk alleen zien aan de kleur van de snavel. Dan is de herkenningskleur van de snavel licht oranje bij de pop en bij de man dieper oranje tot rood.
Het is een goed te houden vogel die niet veel aandacht nodig heeft. De zebravink plant zich snel voort en is met een klein hok tevreden is. De vogel eet tropisch zaad en broed op de meest bizarre plekken. Goed nestmateriaal is kokosvezel of hooi.
Ringen is niet verplicht. Ringen kunnen gekocht worden nadat men wordt geregistreerd als kweker en men een kwekersnummer krijgt. Dit kan d.m.v. het lid worden van een vereniging of club.
Ziektes zijn bij de zebravink niet veelvoorkomend. Toch zijn er enkele bekende. De meest voorkomende is bloedluis. Deze luis, die eigenlijk beter mijt kan worden genoemd, kan goed worden bestreden door een varen in de volière te planten en tabak onderin de nesten te leggen. In de dierenwinkel zijn speciale spuitflessen met birdspray te koop wat, warneer de luis in de volière is gekomen, op de vogel kan worden gespoten.
