Toni Boltini
Toni Boltini (22 februari 1920 – 24 december 2003) was een Nederlandse circusdirecteur.
Boltini werd in 1920 te Woensel (bij Eindhoven) geboren als Wilhelm Marinus Antonius Akkerman. Zijn vader had een reizend variété-theater. Toen tijdens de Tweede Wereldoorlog theaters werden verboden, vormde senior het theater om tot een circus-variété, omdat circussen niet waren toegestaan, maar circus-variétés wel. Boltini's vader was een fanatieke aanhanger van de nazi's, en aanvankelijk zat Boltini bij de SS. In 1942 werd hij echter anti-nazi. Voor straf kreeg hij toen zes maanden werkkamp. Na zijn vrijlating sloot Boltini zich aan bij het verzet en redde hij de Sintifamilie van Tate Miranda.
Na de Tweede Wereldoorlog trad Boltini in het huwelijk. Hij bouwde het circus van zijn vader uit tot een van de grootste circussen van Europa. De bloeitijd lag in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw. Boltini had een tent laten maken die plaats bood aan 7000 bezoekers en die dankzij een hydraulisch systeem in anderhalf uur kon worden opgezet. Waar andere circussen vaak alleen al met opbouwen een dag kwijt waren, daar specialiseerde Boltini zich in opbouwen, een middagvoorstelling en een avondvoorstelling geven, afbreken, en doorreizen naar de volgende standplaats, en dit alles binnen een dag.
Naast circusartiesten stonden ook anderen in het programma, zoals de zangers Pierre Kartner, Johnny Lion en Rob de Nijs.
In 1967 was Boltini als co-producent betrokken bij de zwart-wit speelfilm Adieu Filippi van de Belgische regisseur Rik Kuypers, over een verliefde clown. De film werd grotendeels in zijn circus opgenomen, maar is wegens financiële problemen nimmer voltooid.
Hij verkocht Circus Boltini in 1980, en vestigde zich in Naarden als eigenaar/exploitant van recreatiepark Oud-Valkeveen, maar het circus bleef trekken en in 1995 ging hij toch nog een keer met een Italiaans circus op tournee.
Boltini was tweemaal gehuwd. Uit zijn eerste huwelijk had hij twee dochters die ook in het circus terechtkwamen; uit het tweede een zoon genaamd Angelo. Met zijn dochters uit zijn eerste huwelijk heeft hij juridisch veel problemen gehad. Zij zijn nu officieel eigenaar van zijn pretpark (al loopt de rechtszaak nog steeds). Hij overleed op 83-jarige leeftijd na een langdurig ziekbed in een ziekenhuis in Blaricum.
Op 30 december 2003 werd Boltini in een witte kist begraven te Nieuw-Valkeveen. De violist Nello Miranda speelde op het door velen bezochte afscheid in Hilversum, dat plaatshad in de tent van het Staatscircus van Moskou van Boltini's neef Hans. Op de website van zijn weduwe, Pammy Boltini, die tegenwoordig een bedrijf heeft dat alles op gebied van circus verhuurt, staan alle speeches van de begrafenis.
[bewerk] Bibliografie
Ik ben Toni Boltini, autobiografie, uitgegeven door Kroonder in 1966, 129 pagina's
