Tarquinio Provini
Tarquinio Provini (29 mei 1933 - 6 januari 2005) was een Italiaanse wegrace-coureur, wiens bijnaam Bellini luidde. Na zijn race-loopbaan ging hij bouwmodellen maken onder de naam Protar.
Hij werd geboren in Roveleto di Cadeo als zoon van een garagehouder. Daardoor bracht hij zijn jeugd door tussen auto's en motorfietsen. Op zijn tiende jaar reed hij voor het eerst op een motorfiets.
In 1949 en 1950 reed hij al wedstrijden in het Italiaanse kampioenschap, maar omdat hij nog te jong was stond de licentie op naam van zijn oom Cesare Provini. Tarquinio werd met deze "valse" licentie in beide jaren provinciaal kampioen.
In 1953 werd hij nationaal kampioen en de 3e categorie op een 125 cc Mondial. Ook zijn tweede plaats in de destijds beroemde Milaan-Taranto-race was opzienbarend.
In 1954 won Tarquino de Motogiro d'Italia en hij werd kampioen in de 2e categorie. Hij promoveerde in hetzelfde jaar naar de 1e categorie en won de Grand Prix van Spanje.
In 1957 werd hij met Mondial wereldkampioen in de 125 cc en in 1958 met MV Agusta in de 250 cc-klasse.
Hierna trokken zowel Mondial als MV Agusta zich terug uit de lichte klassen en Provini stapte over op Moto Morini. Met deze eencilinder kon hij het moeilijk opnemen tegen de viercilinder-Honda's, maar hij behaalde toch nog verschillende successen.
In 1966 kwam hij tijdens de Isle of Man TT ernstig ten val waardoor hij een gebroken rug opliep en - naar het leek - voor de rest van zijn leven in een rolstoel terecht kwam. Dit viel gelukkig mee, maar racen kon Provini niet meer. Hij richtte het bouwdozenmerk Protar op.
De eerste bouwmodellen die hij maakte waren van de Moto Morini en Mondial-wegracers waarmee hij zoveel successen had behaald. Hierna volgden andere - vooral historische - racemotoren. In de laatste decennia kwamen er ook modellen van auto's en moderne motorfietsen, waarbij echter altijd de race-modellen voorop stonden.
Provini overleed op 6 januari 2005 in zijn woning in Bologna aan een hartinfarct.
