Shawn Michaels

Ring namen:	Shawn Michaels
Lengte:	1.85 m (6 ft 1 in)
Gewicht:	102 kg (225 lb)
Geboren:	Chandler, Arizona, 22 juli 1965
Woonplaats:	San Antonio, Texas, Verenigde Staten
Debuut:	1984

Michael Shawn Hickenbottom, (geboren in Chandler, Arizona, Verenigde Staten op 22 juli 1965) is een Amerikaanse professionele worstelaar beter bekend bij zijn ring naam "The Heartbreak Kid" Shawn Michaels.

Hij is een van de worstelaars die al het lang voor de World Wrestling Entertainment (WWE) werkt, omdat hij al in verschillende functies daar werkt sinds 1987. Het leek alsof zijn carriere in de ring eindigde door een ernstige rugblessure in het begin van 1998, maar hij keerde terug naar de ring in 2002 na een rustpauze van vier jaar. Michaels worstelt op dit moment op de RAW show van de WWE, waar hij een lid is van D-Generation X samen met Triple H.

Inhoud

1 Carriere
2 Worstelfeiten
- 2.1 Worstelaars getraind door Shawn Michaels
3 Championships en andere bereikte dingen
4 Trivia
5 Persoonlijk leven
6 Media
7 Referenties
8 Externe links

[bewerk] Carriere

Hoewel hij geboren werd in Chandler, Arizona groeide Hickenbottom op in San Antonio, Texas omdat hij het kind was van een militair. In San Antonio ging hij naar de middelbare school op de luchtmachtbasis aldaar.

Hij werd getraind door de Mexicaanse professionele worstelaar en latere WWF manager Jose Lothario en debuteerde in 1984, waar hij werkte voor Mid-South Wrestling en later voor Texas Allstar Wrestling, waar hij en Paul Diamond het AW Tag Team Championship toegekend kregen door Chavo Guerrero Sr.

Hij worstelde ook voor Central States Championship Wrestling. Daar versloegen hij en zijn tag team partner Marty Jannetty The Batten Twins voor het Central States Tag Team Championship, maar ze verloren het later weer terug aan de Battens. Michaels deed ook verschillende verschijningen in World Class Championship Wrestling dat in Dallas, Texas plaatsvindt tijdens 1985.

Michaels maakte zijn debuut op nationaal niveau in 1986 in de American Wrestling Association (AWA), waar hij opnieuw een team vormde met Janetty. Het duo werd "The Midnight Rockers" genoemd en wonnen het AWA World Tag Team Championship tweemaal, in feuds met "Playboy" Buddy Rose en Doug Somers. Ze verschenen in deze tijd ook nog in Mid-South.

The Rockers tekenden een contract bij de competitie van de 'AWA' in 1987: de World Wrestling Federation.

Ze werden echter twee weken later ontslagen omdat ze "teveel feesten" (een misverstand, volgens Michaels' recente autobiografie).

Ze leerden terug naar de AWA, maar kregen beiden een nieuw contract bij de WWF een jaar later. Omdat de WWF voorzitter Vince McMahon de voorkeur had aan mensen die een WWF-exclusieve naam dragen (om het mogelijk te maken voor de WWF om deze namen te registreren en zo te vermijden dat ze de opbrengsten van merchandise moeten deze met de werknemers of hun promotors voorheen), kregen ze de nieuwe naam "The Rockers".

Het energetische team bleek populair bij zowel kinderen als vrouwen, en bij 'slimme' fans die het technische worstelen waardeerden. Het team werden mid-card deelnemers op televisie en pay-per-view shows in de twee jaar erna, maar kregen nooit een eerlijke kans op het WWF's Tag Team Championship.

Hun kans kwam uiteindelijk in oktober 1990: The Rockers zouden het WWF Tag Team Championship winnen van de The Hart Foundation. Jim Neidhart, de helft van de kampioenen, was bezig zijn ontslag van het bedrijf te regelen, en The Rockers zouden hier van profiteren.

The match werd opgenomen waarbij The Rockers de titel eerlijk wonnen, maar kort erna kwam het weer goed tussen Neidhart en het management en werd opnieuw ingehuurd. De titels keerden terug naar de Harts, terwijl de verandering nooit uitgezonden werd of toegegeven werd op televisie. Toen het nieuws zich verspreidde verklaarde de WWF dat door een omgevallen turnbuckle in de ring tijdens de match, het oorspronkelijke resultaat niet geldig was. Er was inderdaad een buckle gebroken maar niet op een opmerkelijke of gevaarlijke manier tijdens de match.

Het duo ging door, maar brak uiteindelijk op op 2 december 1991 tijdens een incident op Brutus "The Barber" Beefcake's uitgezonden "Barber Shop" talk show onderdeel. Michaels superkickte Jannetty en gooide hem door een glazen ruit op de 'winkel' set. Jannetty verdween uit de WWF en Michaels kreeg een heel turn als "The Boy Toy". Zijn bijnaam veranderde later naar "The Heartbreak Kid", op een suggestie van Curt Hennig.

In zijn nieuwe gimmick was hij een ijdele arrogante heel, en werd samengebracht met de spiegel-dragende manager "Sensational" Sherri, die volgens de verhaallijn door hem geintrigeerd was. Sherri zong selfs de eerste versie van zijn nieuwe rocky thema muziek "Sexy Boy".

Michaels wist niet het WWF Intercontinental Championship te winnen van Bret Hart in juli 1992 en verloor zelfs de eerste Ladder Match van de WWF. Toch begon Michaels over te komen als een heel en won het WWF Intercontinental Championship van "The British Bulldog" Davey Boy Smith tijdens Saturday Night's Main Event op 27 oktober 1992. Kort daarna vocht en verloor hij tegen zijn toekomstige vijand Bret Hart voor het WWF Championship in het main event van de Survivor Series 1992.

Michaels en Sherri braken op dit moment met elkaar en Mary Jannetty verscheen weer, wat leidde tot verschillende memorabele matches. Nadat hij langs Tatanka slipte in het begin van 1993 verloor Michaels zijn Intercontinental Championship aan Jannetty in een memorabele aflevering van Monday Night RAW op 17 mei 1993 maar won het terug op 6 juni, met de hulp van een debuterende bodyguard en vriend Diesel.

Na een veel-gehypete en uiteindelijk teleurstellend feud met Curt Hennig nam Michaels in september 1993 ontslag van de WWF. Er werd bekend gemaakt dat Michaels er niet in was geslaagd zijn titel vaak genoeg te verdedigen tijdens een bepaald tijdsperiode, maar in realiteit werd hij geschorsd omdat hij positief had getest voor steroiden, een aanklacht die Michaels tot de dag van vandaag ontkend.

Nadat hij WCW's toenaderingen had geweigerd keerde Michaels terug naar de WWF en maakte verschillende verschijningen in de United States Wrestling Association tijdens een WWF/USWA samenwerking. Hij keerde terug naar WWF televisie voor de Survivor Series in november 1993 als vervanging voor de gearresteerde Jerry Lawler in een match waarbij hijzelf en drie van Lawler's "ridders" streden tegen Bret, Bruce, Keith en Owen Hart.

Hij kwam in een grote feud met Razor Ramon, die eerlijk het beschikbare Intercontinental Championship had gewonnen tijdens de afwezigheid van Michaels. Omdat Michaels nooit in de ring verslagen was voor de titel, claimde hij dat hij de eigenlijke kampioen was en droeg zelfs zijn oude titel belt.

De feud kwam tot een hoogtepunt in een Ladder match tussen de twee tijdens WrestleMania X. Michaels verloor de vijf sterren match, waarin zowel zijn als Ramon's titelriem boven een ladder in de ring waren opgehangen. Deze match won de "Match of the Year" awards van Pro Wrestling Illustrated en de Wrestling Observer Newsletter. Hieraan dankt Michaels ook de reputatie dat hij de "Innovator of the Ladder Match", terwijl het in werkelijkheid het idee van Bret Hart was die het idee binnen bracht vanuit de Stampede Wrestling promotie twee jaar eerder.

Michaels vocht tegen verschillende blessures in de maanden daarna en kort daarna lanceerde hij het "Heartbreak Hotel" televisie talk show onderdeel, wat vooral werd uitgezonden op WWF Superstars.

Op 28 augustus 1994 veroverden Michaels en zijn in populariteit groeiende sidekick Diesel het WWF World Tag Team Championship van The Headshrinkers. Tijdens hun korte periode als een tag team gebruikten ze een variatie op de finishing move van the Headshrinkers, waarbij Michaels hun tegenstander versloeg door op Diesels schouders te klimmen en een splash uit te voeren op hun tegenstanders. De volgende dag, tijdens Summerslam verloor Diesel de Intercontinental titel aan Ramon (die de titel eerder dat jaar aan Diesel had verloren) waarbij Michaels perongelijk zijn bodyguard een superkick gaf.

Dit was het begin van een Michael-Diesel einde, wat uitgetrokken werd tot de Survivor Series in November vanwege de blessure die Michaels had aan zijn hand. Drie dagen na de split, bereek Diesle de top: hij versloeg Bob Backlund voor de WWF titel in zes seconden in Madison Square Garden.

Michaels won de Royal Rumble en zette zo een kampioenschaps/wraak match op voor WrestleMania XI tegen Diesel. Michaels regelde Sid als zijn bodyguard tijdens de opbouw naar de match, verloor de match.

[bewerk] De jeugd droom komt tot vervulling

Terwijl Sid Diesel uitdaagde voor de titel, nam Michaels een korte rustpauze. Hij keerde terug naar de ring als een 'babyface' in juni 1995 en won van Jeff Jarrett in juli 1995 voor zijn derde Intercontinental titel. Dit leidde tot een titel verdediging tegen Razor Ramon tijdens SummerSlam 1995 in een Ladder Match (een tweede kans voor hun match tijdens WrestleMania X), die Michaels won.

Rond deze periode werd Michaels de leider van een groep achter de schermen die bekend staat The Clique, die anderen zagen als een poging om bij Vince McMahon te regelen dat ze de dominante personen in worstelen zouden worden in de promotie tot het midden van de jaren '90. Michaels betwijfelt deze opvatting en zegt dat McMahon alleen worstelaars die het verdienden een push gaf.

Shawn's groep van fans kreeg later de bijnaam "The Kliq" als een insiders referentie naar de echte "Clique". In oktober 1995 werd hij buiten aangevallen door verschillende mannen in Syracuse, New York in een bar, en hij kon niet zijn Intercontinental Titel verdedigen tegen zijn vijand in het echte leven Dean Douglas tijdens de In Your House PPV. Michaels handde de titel die avond over aan Douglas, die toen de titel verloor aan Clique lid Scott Hall. Shane Douglas blijft volhouden dat Michaels die avond best had kunnen worstelen en hem gewoon niet wou laten winnen.

De maand erna tijdens een match met Owen Hart op Monday Night RAW, raakte Owen Michaels met een Enzuigiri kick in de achterkant van Michaels' hoofd. Ze gingen door met worstelen, maar Michaels stortte toen in in de ring, klaarblijkelijk omdat hij een hersenschudding had opgelopen in het Syracuse incident. De hersenschudding was een work, die op dat moment knap genoeg verborgen bleef aan de meeste fans.

Nadat hij deed lijken alsof hij zou stoppen met worstelen, maakte Michales bekend dat hij zou terugkeren naar de WWF tijdens de Royal Rumble match, die hij won voor het tweede jaar op rij. Rond deze tijd werd Jose Lothario, Michaels oorspronkelijke trainer, zijn manager op televisie.

Michaels won zijn eerste WWF Championship tijdens WrestleMania XII in maart 1996, waarbij hij Bret Hart pinde in de 'sudden death' verlenging van hun zestig minuten durende Iron Man Match, die had geeindigd in een 0-0 gelijkspel. Terwijl WCW steeds groter werd door het tekenen van Michaels vrienden Hall en Nash, bleef Michaels de kampioen voor het grootste deel van het jaar, waarbij hij Mick Foley, Vader en de British Bulldog in pay-per-view matches.

Michaels' titel periode eindigde tijdens de Survivor Series 1996 in november, waar hij verloor tegen Sycho Sid.

Michaels veroverde terwijl hij last had van de griep de titel opnieuw van Sid in januari tijdens de Royal Rumble 1997 voor zijn thuisstad fans in San Antonio, Texas. Dit was bedoeld als een opzetje voor de herkansing voor een match met Bret Hart tijdens WrestleMania 13 maar het lot bleek anders te zijn.

Michaels gaf de titel op in een speciale aflevering van RAW die Thursday RAW Thursday genoemd werd [1], en live werd uitgezonden op het USA Network op 13 februari 1997.

Ondanks dat dit algemeen gedacht wordt, zei Michale sniet dat hij dit deed omdat hij 'zijn glimlach had verloren'. Hij zei dit tijdens zijn speech bij het opgeven maar hij regereerde naar een vroeger en vergeten televisie commentaar dat hij had gegeven nadat hij de titel had verloren aan Sid. Er werd gezegd dat Michaels niet wou verliezen tegen Bret Hart tijdens WrestleMania. De waarheid is dat hem gezegd werd door doctoren dat zijn knie blessure ernstig genoeg was om met worstelen op te houden. Bekend was dat Michaels knie slecht was er dat zijn houding vraagtekens opriep, Bret Hart had zelfs een einde uit een roman gepland voor hun WrestleMania match: Hart zou Michaels' rechten been opvangen in een poging om zijn superkick finisher uit te voeren en deze verdraaien. Michaels been zou zo 'breken', compleet met toegevoegde 'breuk' geluiden die van onder de ring zouden komen. Dit einde zou Michaels toestaan om de titel te 'verliezen' zonder op te geven of gepind te worden, en zou ook een begrijpelijke time out toestaan. De speech die Michaels gaf op Raw waarin hij zei dat hij zijn glimlach had verloren kan worden gevonden als een easter egg op zijn From The Vault DVD.

Uiteindelijk pakte Bret Hart zijn feud met Stone Cold Steve Austin weer op voor WrestleMania 13, en Michaels deed het color commentaar tijdens dit evenement. Na een knie operatie door Dr. James Andrews, keerde hij wonderbaarlijk genoeg een aantal maanden terug en vormde kort een team met Stone Cold Steve Austin om de WWF Tag Team Titels te winnen. Tijdens SummerSlam 1996 was Michaels de scheidsrechter in de WWF titel match tussen WWF kampioen The Undertaker en Bret Hart. De match kende een controversieel einde waarbij Michaels de Undertaker sloeg met een stoel (onbedoeld omdat hij richtte om Bret in zijn gezicht te spugen). Michaels werd toen gedwongen om de titel toe te kennen aan zijn aardsvijand, Hart.

[bewerk] D-Generation X

Hoofd artikel: D-Generation X

Hij had toen opnieuw een heel turn, door the Undertaker te slaan met een stoel. Dit was het begin van een feud tussen Michaels en Undertaker die zou duren tot het einde van 1997. Later in die zomer vormde Shawn met zijn echte vriend Hunter Hearst Helmsley en diens toenmalige vriendin Chyna en "Ravishing" Rick Rude een alliantie om D-Generation X te vormen. In de opbouw naar toe versloeg Michaels Davey Boy Smith the British Bulldog voor het European Championship in London nadat the Bulldog buiten westen raakte in de Figure Four Leglock. Na de match gingen de fans bijna rellen. (het oorspronkelijke plan was dat the Bulldog het kampioenschap zou behouden, maar het idee was veranderd in de laatste minuut na aandringen van Michaels). Shawn gaf het European Championship door aan Triple H in December. De groep uitte zich door rebels gedrag, zoals het wijzen naar hun kruis en tegen de fans vertellen om "Suck It". Door op deze manier te stoppen met hun familie-georienteerde product, vormde dit het begin van de WWF Attitude Era. Michaels begon ook opnieuw een feud met Bret Hart's hetvormde The Hart Foundation, wat nu een pro-Canada stable was. Michaels tergde The Hart Foundation en Canada in acts zoals zijn neus snuiten in de Canadese Vlag en tegen deze aan te rijden. In zijn boek, Heartbreak & Triumph zegt Michaels dat deze vlag ontheiliging het idee was van Bret Hart.

In september 1996 tijdens One Night Only, een PPV die alleen in Groot-Brittannië werd uitgezonden, versloeg Michaels de British Bulldog om de European Titel te winnen, en werd zo de eerste Grand Slam Champion ooit in de WWF. Hij werd ook de enige worstelaar die zowel het WWF Championship en het European Championship op hetzelfde moment heeft gehouden. In oktober tijdens In Your House: Badd Blood, namen Michaels en Undertaker deel in de eerste Hell in a Cell match, waarbij Michaels van de zijkant van een 5 meter hoog bouwsel viel door een tafel. Michaels won de match met de hulp van het debuut van the Undertakers broer, Kane wat leidde tot een titel kans tijdens Survivor Series tegen Bret Hart in een van de meest controversiele matches in de geschiedenis van de WWE: bekend bij fans als de Montreal Screwjob.

[bewerk] Rug blessure en semi-pensioen

In 1998 dwong een rug blessure die Michaels had opgelopen tijdens de Casket Match tegen the Undertaker tijdens de Royal Rumble 1998 (waarbij Michaels een back body drop naar de buitenkant kreeg, waarbij hij met zijn onderrug tegen de kist sloeg wat er voor zorgde dat hij twee schijven scheurde en er een compleet verbrijzelde) om met pensioen te gaan nadat hij het WWF Championship had verloren aan Stone Cold Steve Austin tijdens WrestleMania XIV. Voordat hij de titel verloor maakte Michaels samen met DX vrienden geregeld verschijningen zoals Steve Austin dat ook had gedaan in het jaar ervoor toen hij zijn nek had geblesseerd tijdens SummerSlam. Michaels keerde terug naar de WWF op 23 november 1998, maar niet als een worstelaar; inplaats daarvan verving hij Sgt. Slaughter als de WWF Commissioner. Gedurende 1998 en 1999 wisselde Michaels tussen heel en face, waarbij zijn zelfs voor korte tijd in Vince McMahon's Corporation stable zat. Hij maakte regelmatig televisie verschijningen, bookte matches en bepaalde soms de uitkomst van de matches. Volgend op de zomer van 1999, maakte hij echter minder en minder verschijningen op televisie en aan het einde van 1999 had Vince McMahon hem grotendeels vervangen als het autoriteits figuur op televisie. In juni 2000 droeg Michaels de rol van commissioner over aan Mick Foley omdat hij sinds het begin van het jaar niet meer op televisie was verschijnen. Later werd hij de officiele persvoorlichter van de WWF. Tot vandaag is hij de langst volhoudende WWF Commissioner omdat hij de rol voor bijna 20 maanden heeft gehad. Michaels bleef werken voor de WWF, en verscheen vaak bij fan conventies zoals "WWF Fan Axxes", en was zelfs de scheidsrechter in de Iron Man Match tussen the Rock en Triple H tijdens Judgment Day in mei 2000. Tijdens deze periode opende Michaels ook de Texas Wrestling Academy. In februari 2001 tekende Michaels een meerdere jaren contract verlenging bij de WWF.

[bewerk] Terugkeer naar RAW

In 2002 keerde Michaels terug naar het worstelen, ingebracht door Kevin Nash als een nieuw lid van de nWo. Nadat de nWo werd opgeheven wilde Triple H de banden met Michaels blijkbaar aantrekken. Dit werd verzilverd toen Michaels Triple H overhaalde om terug te keren naar RAW. Later kwamen ze naar de ring met hun D-Generation X muziek en kleding. Toen ze hun bekende "suck it" pose zouden gaan doen, voerde Triple H een Pedigree uit op Michaels. Tot iedereens verbazing daagde Michaels Triple H uit tot "een gevecht" (een match zonder regels) tijdens SummerSlam 2002, die Triple H accepteerde.

Michaels keerde terug naar de ring om een match tegen Triple H te worstelen tijdens SummerSlam 2002, en legde zo de fundering voor een feud die jaren zou duren. De match stond bekend om Michaels emotionele terugkeer naar de ring na meer dan vier jaar, maar hij leek buitengewoon scherp in de ring. Michaels won de SummerSlam match maar werd aangevallen met een hamer door Triple H na de match.

Tijdens Survivor Series 2002 won Michaels het World Heavyweight Championship van Triple H in de eerste Elimination Chamber match ooit, waar ook Rob Van Dam, Kane, Chris Jericho en Booker T in deelnamen. Michaels verloor het World Championship een maand later in een Three Stages of Hell match.

Michaels raakte toen in een feud met Chris Jericho. Op 13 januari 2003 won Jericho een over-the-top-rope uitdaging om zijn toegangs nummer voor de Royal Rumble te bepalen en koos nummer twee om zo een match met Michaels te krijgen, die al tot nummer een benoemd was. Tijdens de Rumble elimineerde Jericho Michaels. Ze werden een grote hype in de tijd tot WrestleMania en leverden beiden een geweldige performance af. Michaels versloeg Jericho tijdens WrestleMania XIX. Na de match bood Michaels zijn hand aan aan Chris Jericho, die inplaats van de hand te schudden, Michaels knuffelde. Eerst leek het de sportiviteit van Chris Jericho, maar die schopte Michaels snel in het kruis.

Michaels nam toen deel aan een Last Man Standing Match tegen de kampioen, Triple H, tijdens de Royal Rumble 2004. De match was een gelijkspel, en Michaels was in het main event van WrestleMania XX waar hij tekort kwam in een match tegen Triple H en Chris Benoit voor het World Heavyweight Championship. Laten in 2004 vocht Michaels tegen Triple H in een Hell in a Cell match, maar verloor. Hij verloor ook een World Heavyweight Championship match tegen Triple H tijdens Taboo Tuesday 2004 toen de fans voor hem stemden in plaats van voor Edge of Chris Benoit om nogmaals tegen Triple H te vechten. Hierop volgend was HBK een aantal maanden buiten actie en keerde terug in januari 2005, toen hij de speciale gast scheidsrechter was in de Elimination Chamber match tijdens New Year's Revolution 2005.

Tijdens de Royal Rumble 2005 later die maand begon Michaels een rivaliteit met Kurt Angle. Michaels werd verslagen door Angle tijdens WrestleMania 21 in de match van het jaar. Michaels vereffende de score tijdens de Vengeance PPV later dat jaar, door Angle te verslaan. Op de aflevering van 4 juli 2005 van RAW vochten Michaels en Hulk Hogan tegen Kurt Angle en de WWE Intercontinental Champion Carlito in een tag team match. Tijdens de poses na de match sloeg Michaels Hogan met zijn gepatenteerde Sweet Chin Music en Hogan viel op de grond en Michaels had een heelturn.

De week erna op RAW verscheen HBK in de Piper's Pit waar hij de presentator Roddy Piper een superkick en daagde Hulk Hogan uit tot een match tijdens SummerSlam 2005. Voor SummerSlam 2005 had nog Hogan, nog Michaels ooit verloren in een een-op-een match tijdens SummerSlam. Hogan versloeg Michaels tijdens SummerSlam. Na de match bood Michaels hem zijn hand aan en zei "I needed to know, and I found out" en hij en Hogan schudden elkaar de hand. Michaels verliet de ring om Hogan toe te staan om het te vieren met het publiek en Michaels was opnieuw face.

Michaels begon een feud met "The Masterpiece" Chris Masters. Het duo vocht tegen elkaar in een match tijdens Unforgiven 2005 waar Michaels won door pinfall. Tijdens WWE Homecoming worstelde HBK met Kurt Angle tot een 2-2 gelijk spel in een 30 minuten Iron Man match. Tijdens Taboo Tuesday 2005 won Michaels de keuze van de fans voor het tweede jaar op rij en werd een deel van de Triple Threat Match met John Cena en Kurt Angle. Cena won en behield het WWE Championship. Michaels werd de aanvoerder voor de 5-tegen-5 RAW vs SmackDown! eliminatie match tijdens Survivor Series 2005. In de match werd Shawn het enige overgebleven lid van Team RAW, tegen drie worstelaars van Team SmackDown. Michaels maakte een indrukwekkende comeback voor RAW tegen de drie SmackDown sterren, namelijk Rey Mysterio, JBL en Randy Orton. Michaels vocht eerst tegen Mysterio en raakte uiteindelijk zijn sweet chin music op Mysterio in de lucht die een lucht stunt probeerde uit te voeren op Michaels en Michaels pinde Mysterio voor de 3 count. Dit werd gevolgd door JBL die Michaels wou verslaan met de clothesline from hell, maar was onsuccesvol omdat Michaels dook en JBL kreeg ook een sweet chin music te verduren en werd ook gepind. Michaels had nu de kansen gelijk getrokken en had alleen nog Randy Orton over die dacht dat hij de in elkaar geslagen en roekeloze Shawn Michaels kon verslaan maar hij probeerde Michaels met de RKO te raken en werd bijna door de Sweet Chin Music geraakt. Na een paar minuten was HBK klaar "to tune up the band" en Randy Orton af te maken met een sweet chin music, maar JBL interruppeerde door Michaels bijna te slaan met een stalen stoel, maar kreeg opnieuw een sweet chin music te verduren. Michales was nu te zwak en Orton was klaar om hem af te maken en deed een RKO op de vechtende aanvoerder en werd verslagen door Orton. Zo won Team SmackDown!.

Op de aflevering van 5 december 2005 van RAW vocht Shawn Michales tegen The Big Show voor zijn plek in de Elimination Chamber tijdens New Years Revolution, die hij won. Op de RAW daarna roemde Vince McMahon Michaels voor zijn deel in de Montreal Screwjob. Michaels zei dat hij alleen loyaal was aan het bedrijf, maar zei dat hij door was gegaan en dat McMahon dat ook moest doen. McMahon vertelde Michaels dat hij hem kon "naaien" zoals hij ook met Bret Hart had gedaan, en begon ongebruikelijke eisen te stellen aan Michaels' matches en bemoeide zich met de matches.

Na een aantal weken van aanvallen en eisen, confronteerde Michaels McMahon in de ring en daagde hem uit tot een match. McMahon weigerde en probeerde (onsuccesvol) om Michaels zijn ontslag papieren te laten te teken voordat, nadat Vince en Shane McMahon HBK hadden neergeslagen met een stalen stoel en Mr. McMahon een match had geboekt tussen hemzelf en HBK tijdens WrestleMania 22.

Michaels en Shane McMahon ontmoetten elkaar in een Street Fight tijdens Saturday Night's Main Event waarin HBK Shane van de bovenkant van een ladder suplexte op twee tafels op de vloeg van de arena. Tijdens de match bemoeide Vince zich ermee en stond zo Shane toe de overmacht te krijgen en Michaels meerdere keren met een ladder te slaan. Maar Michaels gaf niet op en kreeg opnieuw de overmacht, superkickte Shane, maar Vince sloeg de scheidsrechter buiten westen voor hij tot drie kon tellen. Michaels joeg achter Vince McMahon aan, wat Shane genoeg tijd gaf om Michaels te slaan met een low blow van achter. Shane gebruikte de Sharpshooter en Vince McMahon beval dat de bel geluid moest worden ook al had Michaels niet op gegeven; een verwijzing naar de Montreal Screwjob.

Michaels versloeg Mr. McMahon tijdens WrestleMania 22 in een bloederige No Holds Barred match. Tijdens Backlash 2006 verloor Michaels (met "God" als zijn tag team partner) aan Vince en Shane McMahon met hulp van het Spirit Squad in een no DQ match waarbij Michaels een gedeeltelijk gebroken neus opliep. Michaels probeerde op verschillende manieren wraak te nemen op het Spirit Squad op 22 mei 2006 blesseerden ze in de verhaallijnen Michaels' knie, een angle die was ontworpen zodat Michaels een operatie aan zijn knie kon krijgen, die echt geblesseerd was geraakt.

[bewerk] De terugkeer tot DX

In 2006 vond een serie van ontwikkelingen plaats die suggereerden dat er een reunie van Shawn Michaels en Triple H als DX zat aan te komen die begon tijdens WrestleMania 22 waar zowel Shawn Michaels als Triple H "crotch chops" deden tijdens hun matches. Het paar ging door met het uitvoeren van chops in de afleveringen van RAW die volgden terwijl Michaels een feud had met Mr. McMahon en Triple H het WWE Championship najaagde, maar meerdere malen ondertussen in conflict raakt met Mr. McMahon.

Op de aflevering van RAW op 13 juni had DX hun officiele reunie. Tijdens Triple H's gauntlet match tegen het Spirit Squad, kwam Michaels hem te hulp. Tijdens Vengeance 2006 versloeg SX het Spirit Squad in een 5-tegen-2 Handicap Match. Na de overwinning ging de groep door met zijn kinderachtige tradities tegen The Spirit Squad, Vince McMahon, Shane McMahon en Jonathan Coachman voor meerdere weken. Ze versloegen toen het Spirit Squad tijdens Saturday Night Main Event in een 5-2 eliminatie match.

Meest recent versloegen ze Mr.McMahon en Shane McMahon tijdens Summerslam.

Op de aflevering van WWE RAW op 28 augustus, zette Vince McMahon Shawn Michaels en Triple H in een 3 tegen 2 handicap match tegen WWE Smackdown!'s Ken Kennedy, Fit Finlay en William Regal. Na de match stuurde Mr. McMahon Big Show naar Degeneration X en maakte Vince bekend dat tijdens Unforgiven DX tegen Vince McMahon, Shane McMahon en The Big Show moet vechten in een Hell in a Cell.

[bewerk] Worstelfeiten

Finishing en kenmerkende moves

Sweet Chin Music (Superkick)
Teardrop Suplex (Been Haak Saito suplex) - eind jaren 80 tot begin jaren 90
Rocker Dropper (Pols lock naar leg drop bulldog) - eind jaren 80 tot begin jaren 90
Diving elbow drop
Piledriver - eind jaren 80 tot begin jaren 90
Figure four leglock
Flying forearm
Inverted atomic drop
Kip-up
Lou Thesz press
Moonsault
DDT
Plancha
Skin the cat
Snap suplex
Splash

Managers

Chyna
Sycho Sid
Diesel
Jose Lothario
Jenny McCarthy
Roddy Piper
"Ravishing" Rick Rude
Sensational Sherri
Luna Vachon

Bijnamen

The Heartbreak Kid (HBK)
The Showstopper
The Icon
The Main Event
The Headliner
The Sexy Boy
Mr. Wrestlemania

Toegangs muziek

Het liedje "Sexy Boy" was oorspronkelijk geschreven voor Michaels door Jimmy Hart, een manager die veel toegangsliedjes heeft geschreven. Hart bedankte Michaels persoonlijk om het nummer te blijven gebruiken als zijn toegangs muziek toen hij werd ingevoerd tot de WWE Hall of Fame in 2005. Michaels toegangs muziek werd oorspronkelijk gezongen door Sherri Martel tot zij een face werd, en toen kwam een tweede versie die tot nu toe gebruikt wordt die uitgevoerd is door Michaels zelf met sporen van Sherri in het refrein van het nummer. Shawn zegt dat het nummer een product van "magie" is omdat het oorspronkelijk na het opnemen gewoonweg "wreed" klonk. HBK gaf ook toe dat hij niet kan zingen of dansen.

[bewerk] Worstelaars getraind door Shawn Michaels

Matt Bentley
Lance Cade
Bryan Danielson
Shawn Hernandez
Brian Kendrick
Paul London
Veronica Stevens
Tyson Tomko

[bewerk] Championships en andere bereikte dingen

American Wrestling Association

AWA World Tag Team Championship met Marty Jannetty

Gewonnen van Buddy Rose en Doug Somers op 27 januari 1987 in Saint Paul, Minnesota, VS

Verloren aan Soldat Ustinov en Boris Zhukov op 25 mei 1987 in Lake Tahoe, Nevada, VS

AWA World Tag Team Championship (2) met Marty Jannetty

Gewonnen van The Original Midnight Express (Dennis Condrey en Randy Rose) op 27 december 1987 in Las Vegas, Nevada, VS

Verloren aan Badd Company (Paul Diamond en Pat Tanaka) op 19 maart 1988 in Las Vegas, Nevada, VS

NWA Central States

NWA Central States Tag Team Championship met Marty Jannetty

Gewonnen van The Batten Twins (Bart en Brad Batten) op 15 mei 1986 in Kansas City, Kansas, VS

Verloren aan The Batten Twins op 22 mei 1986 in Kansas City, Kansas, VS

Pro Wrestling Illustrated

1993 Match of the Year tegen Marty Jannetty (Monday Night RAW, 17 mei 1993)
1994 Match of the Year tegen Razor Ramon (WrestleMania X, 20 maart 1994)
1995 Match of the Year tegen Diesel (WrestleMania XI, 2 april 1995)
1995 Populairste worstelaar van het jaar
1996 Populairste worstelaar van het jaar
1996 Match of the Year tegen Bret Hart (WrestleMania XII, 31 maart 1996)
PWI benoemde hem tot # 1 van de 500 beste singles worstelaars van het jaar in de PWI 500 lijst van 1996
PWI benoemde hem tot # 10 van de 500 beste singles worstelaars in de PWI Years in 2003
PWI benoemde hem tot # 33 van de 100 beste tag teams tijdens de PWI Years in 2003 met Marty Jannetty
PWI benoemde hem tot # 55 van de 100 beste tag teams tijdens de PWI Years in 2003 met Diesel
2004 Match of the Year tegen Chris Benoit en Triple H (WrestleMania XX, 14 maart 2004)
2005 Match of the Year tegen Kurt Angle (WrestleMania 21, 3 april 2005)

Michaels houdt het record voor de meeste PWI match of the year toekenningen met zes.

Texas All-Stars

1-maal TAS Six Man Tag Team Champion
2-maal TAS Texas Tag Team Champion met Paul Diamond

Texas Wrestling Alliance

TWA Heavyweight Championship

Titel gegeven aan Michaels door Justin Credible op 21 maart 2000 in San Antonio, Texas, VS

Titel beschikbaar gesteld op 4 april 2000 in San Antonio, Texas, VS

World Wrestling Federation / Entertainment

WWF Intercontinental Championship

Gewonnen van The British Bulldog op 27 oktober 1992 in Terre Haute, Indiana, VS

Verloren aan Marty Jannetty op 17 mei 1993 in New York City, New York, VS

WWF Intercontinental Championship (2)

Gewonnen van Marty Jannetty op 6 juni 1993 in Albany, New York, VS

Titel afgenomen in september 1993

WWF Tag Team Championship met Diesel

Gewonnen van The Headshrinkers (Samu en Fatu) op 28 augustus 1994 in Indianapolis, Indiana, VS

Beschikbaar gesteld in november 1994 nadat het team opbrak

Winnaar van de Royal Rumble 1995

Als laatst geelimineerd: The British Bulldog op 22 januari 1995 in Tampa, Florida, VS

WWF Intercontinental Championship (3)

Gewonnen van Jeff Jarrett op 23 juli 1995 in Nashville, Tennessee, VS

Titel opgegeven op 22 oktober 1995 in Winnipeg, Manitoba, Canada

WWF Tag Team Championship (2) met Diesel

Gewonnen van The British Bulldog (invaller voor Owen Hart) en Yokozuna op 24 september 1995 in Saginaw, Michigan, VS

Titels teruggegeven aan Hart en Yokozuna op 25 september 1995 in Grand Rapids, Michigan, VS

Winnaar van de Royal Rumble 1996

Als laatst geelimineerd: Diesel op 21 januari 1996 Fresno, California, VS

WWF Championship

Gewonnen van Bret Hart op 31 maart 1996 in Anaheim, California, VS

Verloren aan Sycho Sid op 17 november 1996 in New York City, New York, VS

Vierde Triple Crown Champion

Bereikt op 31 maart 1996 in Anaheim, California, VS

WWF Championship (2)

Gewonnen van Sycho Sid op 19 januari 1997 in San Antonio, Texas, VS

De titel opgegeven vanwege een blessure op 13 februari 1997 in Lowell, Massachusetts, VS

WWF Tag Team Championship (3) met Steve Austin

Gewonnen van Owen Hart en The British Bulldog op 26 mei 1997 in Evansville, Indiana, VS

Beschikbaar gesteld in juni 1997 nadat het team brak

WWF European Championship

Gewonnen van The British Bulldog op 20 september 1997 in Birmingham, Engeland

Verloren aan Triple H op 11 december 1997 in Lowell, Massachusetts, VS

Eerste Grand Slam Champion

Bereikt op 20 september 1997 in Birmingham, Engeland

WWF Championship (3)

Gewonnen van Bret Hart op 9 november 1997 in Montreal, Quebec, Canada

Verloren aan Steve Austin op 29 maart 1998 in Boston, Massachusetts, VS

World Heavyweight Championship

Versloeg Triple H (kampioen), Booker T, Chris Jericho, Kane en Rob Van Dam in de eerste Elimination Chamber match op 17 november 2002 in New York City, New York, VS

Verloren aan Triple H op 15 december 2002 in Sunrise, Florida, VS

Wrestling Observer Newsletter

1989 Tag Team van het Jaar met Marty Jannetty
Five Star Match, vs. Razor Ramon (WrestleMania X, 20 maart 1994)
1994 Match van het Year, vs. Razor Ramon (WrestleMania X, 20 maart 1994)
1995 Meest Charismatisch
1996 Beste Babyface
1996 Meest Charismatisch
Five Star Match, vs. The Undertaker (In Your House: Badd Blood, 5 oktober 1997)
2003 geintroduceerd tot de Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame
2004 Feud van het Year, vs. Chris Benoit en Triple H

[bewerk] Trivia

Michaels is de enige worstelaar in de geschiedenis van de WWE die tegelijk het WWF/E European Championship en het WWF/E Championship hield.
Shawn Michaels is de eerste Grand Slam Champion in de geschiedenis van professioneel worstelen. Hij had elke grote WWF titel tot dat moment gewonnen.

Van Michaels 11 WWF/E titel periodes eindigden slechts 4 in matches. Hij heeft een WWF/E Championship en een Intercontinental Championship opgegeven, werd een Intercontinental Championship afgenomen, gaf op of was afgenomen als zijn Tag Team Kampioenschappen en verloor zijn European Championship door hem door te geven aan Triple H als een "Kerst cadeautje".

Michaels was in de eerste (uitgezonden) WWE Ladder Match, Hell in a Cell, Elimination Chamber Match en Iron Man Match. Hij won ze allemaal behalve de Ladder Match.
Michaels is betrokken geweest in elke Elimination Chamber match, bij een diende hij als scheidsrechter en als deelnemer in de anderen. Zijn titel winst in de eerste Elimination Chamber match markeerde de eerste keer in de WWE geschiedenis dat een worstelaar het WWE of World Heavyweight Championship had gewonnen in een soort steel cage match.
In 1995 in de Royal Rumble werd Michaels de eerste man die als eerste binnenkomer in de Royal Rumble het evenement won. Niemand deed hem dit na tot de Royal Rumble in 2004 toen Chris Benoit hem won als de eerste deelnemer.

Shawn is ook de langste werknemer van de WWE (die nog steeds actief worstelt) omdat hij bij de promotie is geweest sinds 1987

(hoewel hij er uit was tussen 2000 en 2002) en dit is langer dan The Undertaker en Ric Flair's 15 jaar (beide begonnen in 1991) en Hardcore Holly's 12 years (debuteerde in 1994 als Sparky Plugg).

Shawn is de enige mannelijke WWE worstelaar die heeft geposeerd voor Playgirl.

Net voor WrestleMania ging het gerucht dat bijna door Shawn zelf werd onderkend dat hij met pensioen zou gaan of in elk geval met een lichter schema zou gaan werken voor de WWE. Maar recentelijk tekende Michaels een contract wat betekent dat hij nog minstens 5 jaar worstelt tot hij 46 is. Met dit contract verdient hij $7.5 miljoen exclusief pay-per-view bonussen, merchandise, etc.

Shawn is de enige van twee WWE superstars die niet het kampioenschap heeft gewonnen na het winnen van de Royal Rumble in de kampioenschaps wedstrijd tijdens WrestleMania nadat deze regel was ingesteld in 1993. (hij won de match in 1995, maar verloor tegen Diesel tijdens WrestleMania XI) Lex Luger is de ander, die de match in 1994 won, maar Yokozuna niet kon verslaan tijdens WrestleMania X.

[bewerk] Persoonlijk leven

Michaels is getrouwd met de voormalige Nitro Girl, Whisper. Ze trouweden op 31 maart 1999in de Graceland Wedding Chapel in Las Vegas, Nevada. Het was een kleine huwelijks ceremonie. De enige mensen die aanwezig waren waren Shawn Michaels, Rebecca Curci en een Elvis immitator. Shawn staat bekend als een grote Elvis fan.

Michaels en Rebecca hebben een zoon, Cameron Kade (geboren op 5 januari 2000) en een dochter, Cheyenne Michelle (geboren op 19 augustus 2004).

Michaels terugkeer naar de WWE tijdens SummerSlam 2002 was bedoeld als een show voor een avond (wat Jim Ross ondersteunde door te zeggen tegen het publiek dat " Michaels is gonna leave us with something to remember him by" en "This is a one night performance from Shawn Michaels"). Dit was echter teruggedraaid omdat Michaels zijn zoon wilde laten zien wat hij deed om geld te verdienen.

Michaels is ambidextrus en gebruikt zijn rechter hand om te tekenen en kleuren en zijn linker hand om te schrijven. Toch gebruikt hij meestal zijn rechtervoet voor zijn Sweet Chin Music.

Michaels is een born again Christian. In de kleding die hij in de ring draagt zijn vaak kruis symbolen verwerkt en op zijn weg naar de ring laat hij zich normaal op zijn knieen vallen en playbackt een gebed terwijl zijn vuurwerk afgaat.