Saruman
| Saruman | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Geboortejaar | Naar Midden-aarde gekomen in de Derde Era | |||
| Jaar van overlijden | IV 1 | |||
| Andere namen | Curunir, Curummo, Saruman de Witte, Saruman de Wijze | |||
| Titel | Hoofd van de Istari | |||
| Geslacht | Man | |||
| Afkomst | ||||
| Ras | Maia | |||
| Taalgroep | ||||
| Woonplaats | Isengard | |||
| Familie | ||||
| Vader | ||||
| Moeder | ||||
| Echtgenoot/Echtgenote | ||||
| Nageslacht | ||||
Saruman is een personage uit "In de ban van de ring" van J.R.R. Tolkien, hoewel hij ook sporadisch opduikt in ander werk van dezelfde auteur zoals "De Hobbit", "Nagelaten vertellingen" en "De Silmarillion".
Saruman de Witte was in de derde era van Midden-aarde het hoofd van de orde der Istari en tevens het hoofd van de witte raad. Saruman was echter al vanaf de aankomst in Midden-aarde jaloers op Gandalf. Hij bestudeerde de wetenschap over de Ringen, terwijl hij altijd een jaloers oog op Sauron hield.
Ongeveer 250 jaar voor de Oorlog om de Ring had Rohan met moeite een aanval van de Donkerlanders afgeslagen, die zelfs Isengard hadden weten in te nemen. Saruman bood aan er zelf te wonen, zodat hij een oogje in het zeil kon houden. Gondor accepteerde, en gaf hem de sleutels. Saruman had in deze tijd ook werkelijk geen kwade bedoelingen. Vrij snel ontdekte hij echter de Palantir, en werd via deze steen gecorrumpeerd door Sauron.
Een andere factor die uiteindelijk levensgevaarlijk voor de Reisgenoten bleek, was het feit dat Saruman de Gouw kende. Hij bespotte Gandalf om zijn pijproken en om het bezoeken van de op het eerste gezicht afgelegen en onbelangrijke Gouw. Toch werd hij nieuwsgierig, bezocht de Gouw stiekem zelf, en begon ten slotte ook te roken. Hiervoor had hij de Gouw nodig, omdat alleen daar pijpkruid groeide. Zijn spionnen en tussenpersonen reisden heen en weer, en het noodlot wilde dat de Nazgul een van hen in Rohan onderschepten bij hun zoektocht naar de "Gouw" en "Balings". Hierdoor vonden ze de Gouw, en wisten zij de vier Hobbits met de Ring bijna te onderscheppen.
In de jaren vlak voor en tijdens de oorlog om de ring verzaakte hij aan zijn opdracht en bouwde zelf een grote legermacht op in Isengard met als doel de macht te veroveren over Midden-aarde, ook ten koste van Sauron. Hiermee wordt Saruman een dubbele verrader. Wanneer de Nazgul Isengard bereiken en bij hem informeren waar de Hobbits en de Gouw zijn, tracht hij hen op het verkeerde been te zetten. Hij neemt Gandalf gevangen, die echter ontsnapt. Sarumans aanval op Rohan mislukt echter, en na de komst van Merijn en Pepijn in Fangorn wordt Isengard door de Enten ingenomen. Niet lang daarna werd hij uit de orde van de Istari gezet door Gandalf.
Na zijn nederlaag zwierven Saruman en zijn handlanger Grima via Donkerland naar de Gouw, die hij immers goed kende. Hij wist de Gouw in te nemen en regeerde als een kleine tiran, tot de vier Hobbits terugkwamen en hem afzetten. Slechts korte tijd daarna werd hij vermoord door Gríma, zijn verraderlijke dienaar.
Saruman was bekend onder meerdere namen: in het Quenya was zijn naam Curummo, in het Sindarijns werd hij Curúnir genoemd. Zijn naam betekende: man van de listige kunstgrepen. Van alle Istarí was hij degene die het meest de tactieken van de vijand, Sauron, had bestudeerd.
| Ainur van Arda | |
|---|---|
| Ainulindalë | |
| Vorsten van de Valar: | Manwë | Ulmo | Aulë | Oromë | Námo (Mandos) | Irmo (Lórien) | Tulkas |
| Koninginnen van de Valar: | Varda | Yavanna | Nienna | Estë | Vairë | Vána | Nessa |
| De Vijand: | Melkor (Morgoth) |
| Maiar (waaronder de Istari): | Aiwendil (Radagast) | Allatar | Arien | Balrog | Curunír (Saruman) | Eönwë | Gothmog | Ilmarë | Melian | Olórin (Gandalf) | Ossë | Pallando | Uinen | Salmar | Sauron | Tilion | Uinen | Urwen |
