Rock Against Communism
Rock Against Communism of kortweg R.A.C. is een neonazistisch muziekgenre. De R.A.C.-scene startte in de jaren tachtig van de 20e eeuw onder invloed van Ian Stuart Donaldson, de zanger van Skrewdriver en de oprichter van Blood & Honour.
De naam van het genre is soms misleidend aangezien het niet zuiver gericht is tegen het communisme, maar ook apartheid, racisme, fascisme, soms seksisme en homofobie promoot. Op religieus vlak zijn de voorchristelijke Germaanse en Noordse religies fundamentele elementen die deel uitmaken van bepaalde liederen. Bovendien is de muziek ook wel opmerkelijk anti-kapitalistisch.
R.A.C. komt niet uitsluitend voor in Europa, Australië en Noord-Amerika, maar in quasi alle landen waar blanke gemeenschappen of minderheden zijn. In Zuid-Amerika (o.a. Brazilië en Argentinië) en Afrika (o.a. Zuid-Afrika) komen R.A.C. voor.
Inhoud |
[bewerk] Betekenis
Het doel van R.A.C. is om een georganiseerde vereniging en platenmaatschappij te creëren om extreemrechtse muziek mee te veropenlijken en om alle white power-, nationalistische en neonazistische bands onder een centraal orgaan te brengen. Dit is later uitgevoerd door Blood & Honour. RAC brengt vooral nazi-punkrock en Nazi Black Metal uit, gecombineerd met (ondergrondse) concerten. Een bekende band die is aangesloten is de Duitse hate-coreband Landser.
De term Rock Against Communism wordt ook gebruikt om een rechts geörienteerd punk-, rock- of metalgenre te beschrijven. Nazistisch is niet altijd de juiste benaming om R.A.C.-bands te omschrijven. Zo distantieert bijvoorbeeld de Nederlandse band Brigade M zich openlijk van het nationaal-socialistische gedachtegoed en ook de Nederlandse band Standrecht heeft niets te maken met het nazisme. Andere bands, zoals Landser, Skrewdriver en Race War dwepen openlijk met het nazisme. Ook de teksten zijn niet steeds even expliciet.
[bewerk] Onderverdeling naar genre
R.A.C kan vaak nog onderverdeeld worden in subgenres. Vaak zijn deze subgenres een rechtse variant van bestaande genres:
- Oi (niet steeds R.A.C.);
- hate-core;
- NSBM.
[bewerk] Juridisch en tactisch
Op zich is R.A.C. niet verboden, maar toch treft men werken van deze bands zelden aan in de gewone handelszaken. De vraag naar deze muziek is immers gering. Het maken van R.A.C. is immers ook niet strafbaar, afhankelijk van het thema en de teksten die in de muziek gebruikt worden. Revisionistische, negationistische en racistische teksten zijn wettelijk verboden. Antikapitalistische, anticommunistische en nationalistische teksten echter niet. Indien men een R.A.C.-band ontdekt, wordt deze meestal wel nauwlettend in de gaten gehouden door de staatsveiligheid.
Om tactische redenen worden er verschillende compilatie-cd's uitegebracht met een aangepast repertoire. Zo heeft de Amerikaanse band Prussian Blue voor de Europese markt een aangepaste cd uitgebracht om wettelijk in orde te zijn. Ook Skrewdriver heeft aangepaste compilaties voor de Duitse markt. Door de internetveiling van R.A.C.-cd's is het echter ook mogelijk om de originele (vaak verboden) cd's te bestellen in een land waar dit wel legaal is. Grote distributeurs van R.A.C. zoals Micetrap waarschuwen bezoekers en potentiële kopers op hun website wel voor het feit dat hun producten in verschillende landen illegaal zijn.
[bewerk] Bekende uitvoerenden
Enkele voorbeelden van bands zijn:
- Skrewdriver (Verenigd Koninkrijk)
- Brutal Attack (Verenigd Koninkrijk)
- Bound For Glory (USA)
- Block 11 (Sicilië)
- Pluton Svea (Zweden)
- Saga (Zweden)
- RaHoWa (Canada)
- Brigade M (Nederland)
- Standrecht (Nederland)
- Division 250 (Spanje)
- Landser (Duitsland)
- Race War (Duitsland)
- ADL 122 (Italië)
- Sud XT (Sicilië)
