Riccardo Chailly
Riccardo Chailly (Milaan, 20 februari 1953) was tot 2004 chef-dirigent van het Koninklijk Concertgebouworkest in Amsterdam. Hij is de zoon van componist Luciano Chailly, die hem zijn eerste muzieklessen gaf.
Na zijn studie aan het Verdi Conservatorium in Milaan, maakte Chailly zijn debuut als dirigent in 1970. In 1972 werd Chailly assistent van Claudio Abbado, die bij de Scala in Milaan chef-dirgent was. Vervolgens dirigeerde hij in Chicago en San Francisco. In 1978 werd hij dirigent bij de Scala en in 1982 werd hij vaste dirigent van het Berlijnse Radio Symfonie Orkest tot 1989. Een post die hij gedurende een jaar combineerde met zijn dirigentschap in Amsterdam. In zijn Amsterdamse jaren werkte Chailly ook met het Orchestra dello Teatro Comunale te Bologna en het Philadelphia Orchestra.
Chailly trad in 1988 bij het Concertgebouworkest aan als opvolger van Bernard Haitink en verliet het orkest in 2004 om chef-dirigent van het Gewandhausorchester in Leipzig te worden. Hij volgt daar de Zweed Herbert Blomstedt op.
Chailly is bij het grote publiek vooral bekend van het Sjostakovitsj Jazz Album, waar meer dan een kwart miljoen exemplaren van zijn verkocht. Bij het Concertgebouworkest introduceerde hij vele nieuwe werken, maar hij zette ook de lijn van zijn voorgangers voort. Chailly dirigeerde in Amsterdam zowel werken van Mahler, Bruckner en Brahms als bijvoorbeeld muziek van Varese en Alban Berg, werken waarvan ook opnamen werden gemaakt. Faam verwierf hij ook met zijn operadirecties. Zijn interpretaties van Rossini en Verdi werden internationaal juichend ontvangen.
De voorgangers van Chailly in Amsterdam waren Willem Kes, Willem Mengelberg, Eduard van Beinum en Bernard Haitink. Hij was de eerste niet-Nederlandse chef-dirigent van het Koninklijk Concertgebouworkest. Chailly werd in 2004 opgevolgd door Mariss Jansons.
