Lorenzo da Ponte
Lorenzo Da Ponte (pseudoniem van Emanuele Conegliano, 10 maart 1749 - 17 augustus 1838) was een Italiaanse schrijver van libretto's, voor o.a. Mozart.
Emanuele werd in Ceneda bij Venetië geboren uit joodse ouders. In 1763 werd hij gedoopt in de katholieke kerk en neemt de naam van de plaatselijke bisschop aan: Lorenzo da Ponte. Da Ponte werd in 1773 tot priester gewijd en het jaar daarop tot docent in de literatuur en de retoriek. Hij werd in 1776 vanwege zijn radicale ideeën uit Venetië verbannen.
In 1781 werd hij op aanbeveling van Antonio Salieri in Wenen als schrijver van libretto's benoemd. Zijn eerste grote succes was het aanpassen van een komedie van Pierre Beaumarchais tot het libretto van de opera Le nozze di Figaro van Mozart. Daarna volgden Don Giovanni, Così fan tutte, en libretto's voor andere componisten, onder wie Salieri en Vicente Martín y Soler.
Negen jaar later werd Da Ponte vanwege een schandaal opnieuw verbannen. Na rondzwervingen in Europa en een ongelukkig huwelijk vestigde hij zich in 1791 in Londen. Daar werkte hij als leraar Italiaans, als boekverkoper en als librettoschrijver, totdat hij in 1804 failliet ging.
In 1805 emigreerde hij naar de Verenigde Staten van Amerika, maar het lukte hem niet in New Jersey een winkel te beginnen. De rest van zijn leven besteedde hij aan het geven van lessen in de Italiaanse taal- en letterkunde en cultuur. In 1830 werd hij tot hoogleraar in de Italiaanse taal en cultuur aan het Columbia College benoemd.
Da Ponte was een van de oprichters van het Italian Opera House in New York in 1833.
In zijn niet altijd even geloofwaardige Memorie (Herinneringen) (1823-1830) beschreef Da Ponte de lotgevallen van zijn veelbewogen leven en loopbaan.
[bewerk] Selectieve bibliografie
- Lorenzo Da Ponte, Herinneringen, 1998 (ISBN 90-63037-78-3)
- Jan Rafaël Vandekerckhove, De libertijnse librettist, 1999 (ISBN 90-71868-19-2)
