Leone Battista Alberti

Leone Battista Alberti (Genua, 14 februari 1404 — Rome, 25 april 1472) was een Italiaanse schilder, dichter, taalkundige, filosoof, cryptograaf, musicus, architect in de Renaissance. Zijn leven werd beschreven in de Vite van Giorgio Vasari. In Italië wordt zijn voornaam gewoonlijk gespeld als Leon.

Alberti werd geboren in Genua als onrechtmatige zoon van een familie van Florentijnse handelaars. Hij studeerde rechten aan de Universiteit van Bologna. Alberti maakte een reis door Europa toen hij midden-twintig was. Zijn carrière in het recht werd ingekort door een ziekte die een gedeeltelijk verlies van geheugen veroorzaakte. Alberti wijdde toen zijn capaciteiten aan wetenschap en kunst.

Hij stierf in Rome.

[bewerk] Bijdragen

Alberti leverde een verscheidenheid van bijdragen in verscheidene gebieden:

• In de kunst is hij het bekendst van zijn De pictura (Over het schilderen) (1435) die de eerste wetenschappelijke studie van perspectief bevatte. Een Italiaanse vertaling van De pictura (Della pittura) werd gepubliceerd het jaar na de Latijnse versie en werd opgedragen aan Filippo Brunelleschi. Hij schreef ook de werken aangaande beeldhouwwerk, De Statua.
• Hij was zo bekwaam in Latijnse poëzie dat een komedie die hij in zijn twintigste jaar schreef, de Philodoxius, later de jonge uitgever Aldus Manutius zou bedriegen, die het uitgaf als echt werk van Lepidus.
• Hij zou de daadwerkelijke auteur zijn van de Hypnerotomachia Poliphili, een vreemde fantasieroman, waarvan de typografische kwaliteiten en de illustraties het tot één van de mooiste gedrukte boeken aller tijden hebben gemaakt.
• In de muziek was hij één van eerste organisten van die tijd.
• In de architectuur wordt hij over het algemeen beschouwd als één van de meest toegewijden aan het herstellen van de formele taal van de klassieke architectuur. In Rome werd hij tewerkgesteld door Paus Nicolaas V voor de restauratie van het pauselijk paleis en voor de restauratie van het Romeinse aquaduct van Acqua Vergine. In Mantua ontwierp hij de kerk van Sant'Andrea, en in Rimini de kerk van San Francesco. Op verzoek van de familie Rucellai ontwierp hij de belangrijkste facade van de kerk van Santa Maria Novella in Florence, evenals een familiepaleis in de Via della Scala, nu het Palazzo Strozzi. Hij schreef het invloedrijk werk aangaande architectuur, De Re Aedificatoria, dat in de 18e eeuw in het Italiaans, het Frans, het Spaans en het Engels was vertaald. De nauwkeurigste Engelse vertaling werd verricht door Giacomo Leoni in de vroege 18e eeuw. Daarin stelde hij nieuwe methodes van vestingwerk voor, hetgeen de standaarddefensie voor steden in de tijd van buskruit werd.
• Alberti was een goed cryptograaf voor zijn tijd, en vond zowel polyalfabetische cijfers als geautomatiseerde encryptie uit door zijn cijferschijf te gebruiken.
• Hij was ook geïnteresseerd in het tekenen van kaarten en werkte samen met de astronoom en cartograaf Paolo Toscanelli
• In Del governo della famiglia bezong hij het lof van het landleven.