Karl Friedrich Schinkel
Karl Friedrich Schinkel (Neuruppin 13 maart 1781 - Berlijn 9 oktober 1841) was een van de belangrijkste Duitse decorbouwers en architecten tijdens het einde van de achttiende, en het begin van de negentiende eeuw. Na zijn studies aan de Berlijnse Bauakademie reisde hij 2 jaar door Italië en Frankrijk. Na deze reis kwam hij in het door de Fransen bezette Pruisen aan als een volleerd decorontwerper en schilder.
Schinkel's stijl was, door het ongenoegen na de Franse tijd, gericht tegen de classicistische stijl van de École des Beaux-Arts, waardoor hij opteerde voor een Neo-Hellenistische stijl, als verwijzing naar de vrijheden van het Oude Griekenland.
Naast klassieke decors ontwierp Schinkel ook (neo-)Gotische decors, die in zwang waren tijdens de Romantiek. Zijn ontwerpen vormden een constante synthese tussen het klassieke Pruisen en het Pericleïsche Athene.
Als architect ontwiep hij onder meer het Altes Museum in Berlijn (1828) en het stadhuis van Kolberg (1832).
