Karel II van Engeland
| 1630-1685 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
| Koning van Schotland | ||||||
|
||||||
|
Karel II (Engels: Charles) (29 mei 1630 – 6 februari 1685) was koning van Engeland, Schotland en Ierland van 1660 tot 1685.
Hij was de tweede zoon van koning Karel I en Henriëtta Maria, een zuster van koning Lodewijk XIII van Frankrijk.
Karel trouwde op 21 mei 1662 met Catharina van Braganza, maar hun huwelijk bleef kinderloos. Dat lag niet aan hem, want hij verwekte talloze onwettige kinderen van wie hij er veertien erkende, onder wie James,Hertog van Monmouth. Hij verwierf overigens door zijn levensstijl de bijnaam "de Vrolijke Koning". Zijn favoriete minnaressen waren Barbara Palmer, de actrice Nell Gwynn en een hofdame van zijn jongste zuster, Louise de Kérouaille.
Zijn vader werd onthoofd als gevolg van zijn machtsstrijd met het parlement en zijn streven naar de absolute macht. Karel II was in 1646, tijdens de burgeroorlog, naar Frankrijk gevlucht (hij woonde enige tijd met zijn gezin in Den Haag), maar werd wel officieel in 1649 uitgeroepen tot nieuwe koning van Engeland als Karel II. De macht lag echter bij de Lord Protector Oliver Cromwell en het parlement.
In 1651 trok hij uit ballingschap Engeland binnen, maar nadat hij de slag bij Worcester verloren had, vluchtte hij naar Frankrijk terug.
In 1660 trok de militaire bevelhebber van Schotland, generaal Monck, op naar Londen, waar hij het "rompparlement' bijeenriep. In deze vergadering werd Karel teruggeroepen om de regering over te nemen, waarvoor hij ruime volmachten kreeg. *Vanuit de Republiek keerde hij naar Engeland terug. Hem werd -vooral door Amsterdam- een groot geschenk meegegeven in de hoop op betere verhoudingen, mogelijk zelfs een afschaffing van de Acte van Navigatie.
Met het verdwijnen van vader en zoon Cromwell en de macht van de puriteinen ging er een andere wind waaien in Engeland. De somberheid van de puriteinen maakte plaats voor meer vrolijkheid. De onder Cromwell gesloten theaters werden heropend, en het werd vrouwen voortaan toegestaan op te treden als actrice. Karel zelf maakte optimaal gebruik van deze vrijheid, bezocht de theaters en zocht daar af en toe een appetijtelijke vrouw uit.
Maar er was een keerzijde. Karels eerste minister Edward Hyde, graaf van Clarendon, oefende een ware terreur uit op oppositieleden. De ontelbare bepalingen van de regering staan bekend als de "Clarendon Code".
Karel gaf echter zeer veel geld uit en ook de oorlogen tegen Nederland kostten Engeland veel geld. Tijdens de Tweede Engelse Oorlog werd door de Nederlandse vloot, onder leiding van Michiel Adriaenszoon de Ruyter en Cornelis de Witt een belangrijk deel van de Britse vloot vernietigd, tijdens de Tocht naar Chatham.
Engeland had in zijn tijd met veel tegenslagen te kampen. In 1665 brak de pest uit, die veel slachtoffers vergde en in het jaar daarop werd Londen geteisterd door de Grote Brand. Deze episode (en andere) werden uitgebreid beschreven in het unieke dagboek van Samuel Pepys.
Karel was geen trouwe echtgenoot en had vele maîtresses, onder wie de actrice Nell Gwynn. Ook ten opzichte van zijn ministers was hij nimmer loyaal. Hij speelde ze tegen elkaar uit. Tijdens zijn regeringsperiode ontstond het tweepartijen-systeem in Engeland.
Kort voor zijn dood ging hij over tot het katholieke geloof. Hij stierf op 6 februari 1685 aan een beroerte en werd begraven in de kapel van Hendrik VII in Westminster Abbey. Hij werd opgevolgd door zijn broer Jacobus II.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Charles II of England op Wikimedia Commons. |
