John Lindley

John Lindley (Catton nabij Norwich, Engeland, 5 februari 1799 – 1 november 1865, Turnham Green, Middlesex, Engeland) was een Engelse botanicus. Zijn vader George Lindley had een kwekerij in Norwich.

Hij werd tot zijn zestiende onderwezen aan de Norwich Grammar School, waarna hij geen formele opleiding meer volgde. Desondanks werd hij een van de productiefste plantenwetenschappers van zijn tijd. Hij was assistent-bibliothecaris van Joseph Banks. Hij vertaalde een Frans wetenschappelijk plantenboek, Analyse du Fruit van Louis Claude Marie Richard, zonder onderbrekingen in drie dagen en twee nachten. Dit boek werd in 1819 gepubliceerd als Observations on the Structure of Seeds and Fruits . In 1920 publiceerde hij zijn zelf geschreven Monographia Rosarum met beschrijvingen van nieuwe soorten en door hem zelf vervaardigde tekeningen. Dit werk werd in 1821 gevolgd door zijn Monographia Digitalium en Observations on Pomaceae dat was geschreven om de Linnean Society onder de aandacht te brengen. Kort hierna vertrok hij naar Londen waar hij werd aangenomen door John Claudius Loudon om het beschrijvende gedeelte van de Encyclopaedia of Plants te schrijven.

Nadat hij hiermee klaar was in 1829 was hij overtuigd geraakt van de superioriteit van het “natuurlijke systeem” van Antoine Laurent de Jussieu ten opzichte van het “kunstmatige systeem” van Carolus Linnaeus zoals dat in de Encyclopaedia of Plants werd beschreven. Deze overtuiging kwam tot uiting in A Synopsis of British Flora, arranged according to the Natural Order (1829) en in An Introduction to the Natural System of Botany (1830).

Van 1822 tot 1829 was John Lindley assistent-secretaris van de London Horticultural Society. In 1829 werd hij benoemd tot hoogleraar in de botanie aan het University College London, waaraan hij tot 1860 verbonden bleef. Ook onderwees hij botanie vanaf 1831 aan het Royal Institution en vanaf 1836 aan de Chelsea Physic Garden, een botanische tuin. Gedurende zijn hoogleraarschap schreef hij vele wetenschappelijke en populaire werken. Tevens droeg hij bij aan het Botanical Register, waarvan hij vele jaren redacteur was. In 1841 richtte hij samen met Joseph Paxton, Charles Wentworth Dilke en William Bradbury The Gardener’s Chronicle op, waarbij hij vanaf 1841 de leiding had over de tuinbouwkundige afdeling. Hij was lid van de Royal, Linnean en Geological Societies.

Lindley staat bekend als een van de ontwikkelaars van de taxonomie van orchideeën. Ook aan de algemen taxonomie van planten heeft hij veel bijgedragen. Van hem komt het idee om aan de wetenschappelijke namen van plantenfamilies de uitgang aceae te geven. Dankzij zijn rapport aan de overheid werden geplande bezuinigingen niet uitgevoerd en werden de Kew Gardens in 1838 van de sloop gered. Hij heeft planten van Thomas Mitchell’s expeditie (1838) naar Australië beschreven en in Appendix to the Botanical Register (1839) heeft hij planten beschreven die door James Drummond en Georgiana Molloy van de Swan River Colony in West-Australië waren verzameld.

Voor soorten die hij heeft beschreven wordt de standaardafkorting Lindl. gebruikt.

Naast de al genoemde werken, had hij nog meer werken op zijn naam, waaronder:

• An Outline of the First Principles of Horticulture (1832)
• An Outline of the Structure and Physiology of Plants (1832)
• A Natural System of Botany (1836),
• The Fossil Flora of Great Britain (met William Hutton, 1831-1837),
• Flora Medica (1838),
• Theory of Horticulture (1840),
• The Vegetable Kingdom (1846),
• Folia Orchidacea (1852),
• Descriptive Botany (1858).

[bewerk] Externe links en referenties

• Encyclopædia Britannica Eleventh Edition
• Australian National Botanic Gardens, Biography of John Lindley (1799 - 1865)
• Origins of Horticultural Science
• John Lindley’s werk aan de taxonomie van orchideeën
• John Lindley, 1799-1865: Gardener, Botanist and Pioneer Orchidologist, William T. Stearn, Antique Collectors' Club, 1999, ISBN 1851492968