Jager-verzamelaar
De jager-verzamelaar is een functionele benaming van de mens in de oudheid langer dan 10.000 jaar geleden.
In het geschiedenisboek van de mensheid beslaan de hoofdstukken die de jager-verzamelaars behandelen verreweg de meeste bladzijden. Tenminste, dat zou zo moeten zijn gekeken naar de tijd dat onze soort de aarde voornamelijk als nomaden bevolkte. Van de 60.000 jaar dat er mensen van de moderne soort (Homo sapiens) rondlopen op deze planeet, schatten wij nu dat wij de langste tijd hiervan, zo’n 50.000 jaar, hebben geleefd als jager-verzamelaars.
Een leven als jager-verzamelaar stond in het teken van overleven. Door op pad te gaan voor het verzamelen van eetbare wilde planten en het jagen op wilde dieren zorgden zij elke dag weer voor voldoende voedsel. De jager-verzamelaars leefden een primitief leven: vaak hadden zij geen vaste verblijfsplaats, maar trokken zij in kleine groepen (doorgaans 20-50 personen) rond als nomaden op zoek naar nieuwe gebieden waar genoeg voedsel te vinden was.
Het is een misverstand dat jagers-verzamelaars een erbarmelijk bestaan leidden. Gemiddeld genomen hadden zij waarschijnlijk een gevarieerder voeding dan primitieve landbouwers en verkeerden zij in een betere gezondheid. Wel hebben betrekkelijk kleine groepjes jagers en verzamelaars een groot gebied nodig om in te leven. Het is onwaarschijnlijk dat de aarde vóór de ontwikkeling van de landbouw ooit meer dan 10 miljoen inwoners telde.
Op verschillende plaatsen en op verschillende tijdstippen gingen groepen mensen over op het houden van vee en huisdieren. Ook werden planten gecultiveerd. Gevolg hiervan was dat rondtrekken niet langer noodzakelijk was en werden er dorpen gesticht, later uitgroeiend tot steden.
Vermoedelijk is dit het eerst gebeurd in het Midden-Oosten. In het stroomgebied van de Eufraat en de Tigris ontstonden zo'n 8000 (?) jaar geleden de eerste stadstaten.
