Jacobus Johannes Pieter Oud
Jacobus Johannes Pieter Oud (Purmerend, 9 februari 1890 - Wassenaar, 5 april 1963) was een Nederlands architect. Hij is bekend geworden als volgeling van de beweging De Stijl. Zijn broer Pieter Oud was burgemeester van Rotterdam.
Oud werd geboren als zoon van een tabaks- en wijnhandelaar. Als jong architect werd hij beïnvloed door Berlage. In Leiden werkte Oud samen met W.M. Dudok In die tijd ontmoette hij Theo van Doesburg en raakte hij betrokken bij de beweging De Stijl.
Van 1918 tot 1933 was Oud in dienst van de gemeente Rotterdam. In deze tijd, die gekenschetst werd door een grote toestroom van arbeiders naar de havenstad, werkte hij veel aan sociale-woningbouwprojecten, onder meer in Spangen, Kiefhoek en het Witte Dorp. In de laatst genoemde wijk staat sinds 1989 een replica van de directiekeet die vanaf 1922 in de wijk had gestaan totdat deze in de hongerwinter werd afgebroken in de jacht naar stookhout. De directiekeet is een klein, maar fraai voorbeeld van de architectuur van Oud en de invloed die hij ondervond van De Stijl.
Voor Hoek van Holland ontwierp Oud de zogenaamde Oud-woningen. Hier in zijn veel kenmerken van 'De Stijl'-beweging terug te vinden. De woningen in Hoek van Holland zijn tegenwoordig een rijksmonument.
Vanaf het einde van de jaren twintig van de twintigste eeuw stond Oud internationaal bekend als een van de Vier Groten van de architectuur, samen met Ludwig Mies van der Rohe, Walter Gropius en Le Corbusier.
Na de oorlog ontwierp Oud het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam, waarvan Prof. Paul Grégoire de reliëfs maakte, en het monument op de Grebbeberg. Hij had de strakke stijl inmiddels deels verlaten, hetgeen hem vooral in de Verenigde Staten op kritiek kwam te staan. In Nederland is hij pionier in de bouwstijl het Nieuwe Bouwen en krijgt hij in 1956 de opdracht om het Congresgebouw te ontwerpen en te bouwen.
Jacobus Johannes Pieter Oud overleed op 73-jarige leeftijd.
