Hulst (Midden-aarde)
Hulst (Sindarijns Eregion) is een landstreek in de boeken van J.R.R. Tolkien.
Hulst was een koninkrijk van de Noldoriaanse Elfen in Eriador tijdens de Tweede Era. Het lag ten westen van de Mijnen van Moria onder de schaduw van de Hithaeglir (Nevelbergen). De hoofdstad was Ost-in-Edhil.
Hulst werd bevolkt door Noldor en enige tijd geregeerd door Galadriel en Celeborn, totdat zij vertrokken naar Lothlórien aan de andere kant van de Nevelbergen. De Elfen van Hulst, de leefden vreedzaam samen met de Dwergen en dreven handel met het Dwergenkoninkrijk Moria, in de Dwergentaal Khazad-dûm en in het Sindarijns Hadhodrond genoemd.
Toen Galadriel en Celeborn weggegaan waren, werd Hulst geregeerd door Celebrimbor, een kleinzoon van Fëanor. Onder zijn leiding werden de Elfen bevriend met Annatar. Celebrimbor en andere begaafde smeden vormden een broederschap genaamd Gwaith-i-Mírdain ('volk van de juwelensmeden') en smeedden de Ringen van Macht. Toen Annatar ontmaskerd werd als de Duistere Heer Sauron, probeerden de Elfen de Ringen uit zijn handen te houden, maar konden alleen Vilya, Narya en Nenya, de Drie Ringen van de Elfen, redden. Hulst werd compleet verwoest en de overlevenden vluchtten naar Lindon, Lothlórien en Imladris (Rivendel).
In de Derde Era was Hulst een aangenaam maar onbewoond land.
