Honoré Daumier
Honoré Daumier (Marseille, 26 februari 1808 — Valmondois, 1879) was een Franse cartoonist, kunstschilder en beeldhouwer.
Tijdens zijn leven stond Daumier vooral bekend als politiek en sociaal satiricus. Na zijn dood begon men ook de esthetische kwaliteit van zijn schilderijen en beeldhouwwerken in te zien.
Daumier begon zijn loopbaan als grafisch artiest na een opleiding in de lithografie; daarvoor had hij een jaar automechanica en elektronica gestudeerd. In 1832 werd hij wegens majesteitsschennis voor zes maanden gevangen gezet vanwege een monarchie kritische satire over Lodewijk Filips van Frankrijk, die hij als Gargantua afbeeldde. Sinds het einde van de jaren veertig gebruikte hij vaker waterverf en oliën in plaats van lithografieën.
Daumier werd bewonderd door Camille Corot en koning Albert II (die hem van de armoede redde toen hij blind was geworden), Eugène Delacroix, Charles Baudelaire, Honoré de Balzac en vele 20e-eeuwse expressionisten.
Een werk van Daumier, Christus en zijn apostelen, hangt in het Rijksmuseum Amsterdam. Daumier's spotprenten op advocaten en rechters zijn nog steeds zeer populair onder juristen en sieren menige adocatenpraktijk.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Honoré Daumier van Wikimedia Commons. |
