Grand Prix Formule 1 van Monaco
De Grand Prix van Monaco is een van de 19 races in de Formule 1. De race wordt verreden in de straten van Monaco. De race behoort samen met de 24 uur van Le Mans en de Indianapolis 500 tot de bekendste races van de autosport.
De race wordt gehouden op een stratencircuit en dat betekent in het geval van Monaco smalle wegen, krappe bochten en weinig ruimte voor inhalen. Het circuit is tegenwoordig eigenlijk ook niet geschikt meer voor Formule 1-auto's maar door de geschiedenis en de spektakel van het evenement blijft het jaarlijks (in de maand mei) terugkomen. Het opzetten van het circuit duurt 6 weken, het weer afbreken 3 weken.
De Grand Prix van Monaco werd al verreden voordat het het Formule 1-kampioenschap ontstond. In 1929 won William Grover-Williams in een Bugatti voor de favoriete Duitser Rudolf Caracciola. Daarna werd de race elk jaar gereden tot 1938. Na de tweede wereldoorlog keerde de Grand Prix in 1948, winst was er voor Giuseppe Farina.
De Grand Prix van Monaco werd in 1950 een van de wedstrijden voor het eerste wereldkampioenschap Formule 1. In 1951 werd de wedstrijd niet georganiseerd, in 1952 buiten de Formule 1 en in 1953 en 1954 opnieuw helemaal niet. Vanaf 1955 is de race een vast onderdeel op de Formule 1-kalender. Dat jaar eindigde Alberto Ascari's race in het water van de Middellandse Zee, toen hij met zijn Lancia uit de chicane vloog.
Recordwinnaar is Ayrton Senna die zes keer won tussen 1987 en 1993 (alleen in 1988 maakte hij als leider een stuurfout en moest hij opgeven na een crash). Het was ook tijdens de Grand Prix van Monaco dat Senna voor het eerst in de Formule 1 zijn uitzonderlijk talent demonstreerde, toen hij in 1984 in de gietende regen met zijn inferieure Toleman van achter uit het veld aan een inhaalrace begon. Enkel Alain Prost die ongetwijfeld ook voor de bijl zou gaan bleef hem nog net voor toen de race onder meer op aangeven van Prost zelf, door wedstrijddirecteur Jacky Ickx in de 31e ronde vroegtijdig afgevlagd werd. Het zou Prost duur te staan komen, want door het voortijdig stopzetten werden de toegekende punten gehalveerd (4,5 i.p.v. 9) en op het eind van het seizoen kwam Prost een half puntje te kort om de wereldtitel te veroveren. Graham Hill en Michael Schumacher wisten de race ieder vijf keer te winnen.
De meest bizarre overwinning kwam er in 1982 toen in de laatste ronde drie keer na elkaar de leider met pech uitviel en Riccardo Patrese met zijn Brabham als eerste over de streep ging zonder zelf te beseffen dat hij won. Een andere verrassende zege was de overwinning van Olivier Panis met Ligier in 1996, toen slechts 4 auto's de finish wisten te halen.
