Geoffrey Chaucer

Geoffrey Chaucer (ca. 1343 - 1400) was een Engels dichter, die voortkwam uit een koopmansfamilie en verschillende functies vervulde in dienst van het hof en de staat.

Zijn vader John was een welgestelde wijnhandelaar in Londen, waardoor Geoffrey een goede opleiding kon krijgen. Hij kwam in dienst van de gravin van Ulster. Toen hij 19 was trok hij met haar man ten strijde in Frankrijk. Daar onderscheidde hij zich niet bijzonder, maar werd wel gevangen genomen en tegen een losprijs vrijgelaten. In 1366 trouwde hij met een van de hofdames van de koningin en verbond hij zich aan Jan van Gent. Hij kreeg diverse aantrekkelijke benoemingen. Zo was hij controleur van de douane, vrederechter en opzichter bij de bouw van Windsor Castle. Hij maakte verschillende buitenlandse dienstreizen voor de koning en maakte daar kennis met de Franse en Italiaanse poëzie. Zijn kennis van de werken van Dante, Petrarca en Boccaccio droeg bij aan zijn ontwikkeling van en invloed op de Engelstalige literatuur.

Chaucer schreef verschillende werken die qua vorm en inhoud van grote invloed bleken op de ontwikkeling van de Engelse literatuur. Hij wordt daarom wel beschouwd als de grootste Engelse schrijver vóór William Shakespeare.

Blijvende roem verwierf hij met zijn meesterwerk The Canterbury Tales, een raamvertelling, waarin 22 verhalen van zeer diverse aard zijn opgenomen, variërend van hoofse vertellingen tot zeer aardse en uiterst komische verhalen.

Geoffrey Chaucer was de eerste schrijver die werd begraven in wat later bekend werd als de Poets' Corner in Westminster Abbey in Londen.