Edward VI van Engeland
| 1537 - 1553 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Engeland | ||||||
|
||||||
|
Edward VI (Hampton Court, 12 oktober 1537 – Greenwich, 6 juli 1553) was koning van Engeland van 1547 tot 1553. Hij was de enige zoon van Hendrik VIII en diens derde vrouw Jane Seymour, die enkele dagen na de geboorte overleed.
Edward was een ziekelijk kind. Hij leed aan een aangeboren syfilis, die hij waarschijnlijk van zijn vader had geërfd. Hendrik hertrouwde daarom spoedig, in de hoop meer mannelijk nageslacht te kunnen verwekken.
Toen Edward op 9-jarige leeftijd de troon besteeg werd zijn oom Edward Seymour, de hertog van Somerset (1506 – 1552), zijn regent. Hij wist de rol van de jonge koning te beperken tot een zuiver ceremoniële. Somerset werd uit zijn ambt gezet door toedoen van John Dudley, de graaf van Warwick en later hertog van Northumberland. Deze nam de macht over en Seymour werd terechtgesteld wegens verraad.
Een andere belangrijke figuur was Thomas Cranmer, de aartsbisschop van Canterbury. Mede door zijn toedoen werd Edward in feite de eerste protestantse koning van Engeland. Hoewel zijn vader al met Rome had gebroken, werd tijdens zijn regeringsperiode de beslissende overgang bereikt van het katholicisme naar het Anglicanisme. Het eerste gebedenboek in het Engels werd uitgegeven in 1548: The Book of Common Prayer.
Tegen het eind van zijn korte leven maakte Edward zich al zorgen om zijn opvolging. Hij was protestants opgevoed en wilde niet dat het land na zijn dood zou terugkeren tot het katholicisme. Daarom steunde hij de aanspraken op de troon die Northumberland deed gelden ten gunste van zijn schoondochter Lady Jane Grey en ten nadele van zijn eigen halfzuster Mary.
Edward VI werd begraven in Westminster Abbey.
[bewerk] Trivia
Edward VI is de prins uit het boek De Prins en de Bedelaar van Mark Twain. Dit boek is overigens fictie.
