Ed van Teeseling
Ed van Teeseling (Amsterdam, 29 november 1924) is een Nederlandse kunstenaar. Hij woont en werkt in Nijmegen.
Van Teeseling wordt door velen gezien als de ‘stadsbeeldhouwer’ van Nijmegen en wordt beschouwd als de nestor van de Nijmeegse beeldhouwers. Hij verrijkte Nijmegen met een groot aantal beeldhouwwerken voor de openbare ruimte en particuliere gebouwen in de stad. Daarnaast vervaardigde Van Teeseling een groot aantal vrije werken in gebakken klei, steen en brons. Naast zijn omvangrijk en veelzijdig werk als beeldhouwer heeft Van Teeseling steeds geschilderd, getekend en prenten gemaakt. Zo zijn er van hem etsen, drogenaald tekeningen, litho’s zeefdrukken en monotypes, die meestal betrekking hebben op sculpturale thema’s. Zij staan in nauw verband met zijn ruimtelijke ontwerpen en modellen.
[bewerk] Opleiding
Ed van Teeseling werd geboren in Amsterdam, maar bracht zijn jeugd door in Nijmegen. Een Tirools beeldhouwer leerde hem in hout te snijden. Met deze eerste werkstukken ging hij naar Gijs Jacobs van den Hof van de Arnhemse Academie, die hem in 1942 aannam als leerling. Hier voltooide hij – met een onderbreking vanwege de oorlogstijd – zijn studie. Als aanvulling daarop leerde hij de praktijk van het vak in enkele grotere steenhouwersateliers: Uiterwaal in Utrecht en Meertens in Berg en Dal. Vervolgens studeerde hij een jaar in Parijs, en volgde daar in 1947-48, cursussen aan de Académie de la Grande Chaumière. In 1949 vestigde hij zich als beeldhouwer in Nijmegen. Aan het begin van zijn carrière maakte van Teeseling samen met Charles Hammes het standbeeld van Keizer Trajanus (1956) op het sindsdien Trajanusplein genoemde Lodewijkplein.
[bewerk] Werk
Wie door Nijmegen loopt heeft grote kans een beeld van Ed van Teeseling tegen te komen. Verspreid over de stad staan ongeveer twintig figuratieve en meer abstracte beelden, waarvan wellicht het meest bekende en geliefde beeld het ‘vliegend paard’ is in Hengstdal (‘Pegasus’, 1965). Andere bekende beelden zijn ‘Meisje met schooltas’ (1957) aan de Archipelstraat, ‘Zittend Kind’ (1971) op de hoek van de Heijendaalseweg, de bronzen sculptuur ‘Gouden Engel’ (1980) op een pleintje op de hoek van de Pijkestraat en de Parkweg en ‘Vrouw met kind’ op de keermuur aan de Waalkade (1982). Maar ook buiten Nijmegen zijn van Ed van Teeseling veel beelden te zien, zoals in Arnhem, Zevenaar, Zutphen, Gendt, Zwolle, Tiel, Babberich en Rotterdam. Daarnaast zijn talloze kleinere beelden, schilderijen, tekeningen en prenten in het bezit van particuliere en publieke collecties, zoals die van de Gemeente Nijmegen en Nijmeegs Museum Het Valkhof.
Ed van Teeseling is lange tijd actief geweest in het stedelijk kunstleven van Nijmegen, door talrijke bestuursfuncties en zijn rol in adviescommissies. Hij stond aan de wieg van de Gemeenschap Beeldende Kunst Nijmegen (GBKN), kunstenaarscentrum De Olifant en Stichting DAK dat ateliers beheert voor kunstenaars. Hij was enige tijd galeriehouder in het Besiendershuys aan de Steenstraat, waarboven hij lange tijd woonde met zijn vrouw Ingeborg Brounts van wie hij drie kinderen heeft: Ingeborg, Brecht en Steven. Daarnaast was hij tot eind jaren ’80 als docent verbonden aan de Vrije Academie in Nijmegen. Van Teeseling is erelid van de belangenvereniging Gelderse Gemeenschap Beeldende Kunstenaars.
Ed van Teeseling is nog dagelijks aan het werk in zijn atelier aan de Pijkestraat in Nijmegen.
