Du Fu

Du Fu of Tu Fu [dū fū]^? (Chinees: 杜甫; pīnyīn: Dù Fǔ; Wade-Giles: Tu⁴ Fu³), 712 – 770, was een beroemd Chinees dichter tijdens de Tang-dynastie. Hij wordt vaak beschouwd als een van de grootste dichters uit China ooit.

Du Fu was straatarm en leefde lange tijd als zwerver. Zijn poëzie drukt zijn bitterheid over het leven uit. Hij beschreef de corruptie en de wreedheid aan het hof en het lijden van de armen. Het werk van Du Fu is doordrongen van ironische passages over geestelijk en sociaal bederf en een betekenis van hoop.

Zijn autobiografie werd vertaald (1929–34) door Florence Ayscough.