Driebond (verdrag)
De Driebond of Drievoudige Alliantie (Engels: Triple Alliance, Duits Dreibund) was een verdrag tussen Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Italië, gesloten (20 mei 1882) om elkaar te steunen in het geval van een aanval op een van hen door twee of meer grootmachten. Duitsland en Italië sloten het in eerste instantie om elkaar te steunen in het geval van een aanval door Frankrijk. In een aanvullende verklaring specificeerde Italië echter dat haar bezigheden niet direct als zijnde tegen het Verenigd Koninkrijk konden worden gezien. Kort na het vernieuwen van de alliantie in juni 1902 sloot Italië in het geheim een soortgelijk verdrag met Frankrijk.
De voorloper van de Driebond is de Tweebond, tussen Duitsland en Oostenrijk, in 1882 werd Italië als lid toegelaten. In die tijd waren Duitsland en Oostenrijk in de driekeizerbond verbonden met Rusland via het herverzekeringsverdrag. Maar in 1887 kreeg dat land te horen dat het niet meer gewenst was door Duitsland en Oostenrijk. Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog werden zij de Centralen genoemd.
De Driebond heeft nooit effectief gewerkt, want toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, verliet Italië de bond en liep over naar de Entente, omdat zij de Italianen meer 'beloning' boden, als ze met hun mee zouden doen.
