Doctorandus
Doctorandus (afkorting: drs.) is een Latijnse term die letterlijk vertaald kan worden als "hij die (nog) doctor worden moet" (zie de grammaticale constructie gerundivum).
Inhoud |
[bewerk] Doctorandus in Nederland
In Nederland betreft het een academische graad die men verkreeg na het behalen van het doctoraalexamen aan een Nederlandse universiteit, dit na meestal vier of vijf jaar studie. Behalve aan de universiteiten kon men ook aan gelijkwaardige, maar gespecialiseerde instellingen als de Nederlandse Economische Hogeschool te Rotterdam, de Landbouwhogeschool in Wageningen, Katholieke Hogeschool Tilburg de drs.-titel verwerven, dus ook voordat deze instellingen de titel van universiteit kregen.
In de meeste gevallen wordt na het behalen van het doctoraalexamen de universitaire studie als afgesloten beschouwd en begint de 'doctorandus' met zijn maatschappelijke carrière. In een kleine minderheid der gevallen volgt nog een grotendeels zelfstandig verricht wetenschappelijk onderzoek onder supervisie van een hoogleraar, met verslaglegging hiervan in een proefschrift, afgerond met een promotie waarna de graad van doctor mag worden gevoerd.
[bewerk] Doctorandus in Vlaanderen
In Vlaanderen is doctorandus géén academische graad maar een ambtsaanduiding voor iemand die aan het doctoreren is (in Nederland ook wel 'promoveren' genoemd), vergelijkbaar met de promovendus in Nederland. In Vlaanderen verkrijgt iemand die een aan de universiteit afstudeert de academische graad licentiaat (lic.), welke equivalent is aan de Nederlandse academische graad 'doctorandus'.
[bewerk] Gevolgen van invoering bachelor-masterstelsel
Het systeem van propedeuse, kandidaatsexamen, of doctoraalexamen (en daarna eventueel een vervolgtraject tot promotie) aan de universiteiten wordt steeds meer vervangen door een meer op de Angelsaksische leest geschoeid systeem, het bachelor-masterstelsel, dit om de internationale vergelijkbaarheid van academische titels te vergroten. Vertrouwde titels als doctorandus (Nederland), licentiaat (Vlaanderen) en ingenieur worden momenteel dan ook steeds meer vervangen door mastertitels als Master of Science (MSc) of Master of Arts (MA). Ofschoon de titulatuur in Nederland nu dus gelijk getrokken is met hetgeen internationaal gebruikelijk is, zijn er inhoudelijk nog wel veel verschillen qua kwaliteit, duur of zwaarte van vele studies. Zo zijn vele studies in het buitenland (zoals Portugal, Spanje of Italië) vaak van lichtere of van mindere kwaliteit dan die in Nederland, alhoewel in sommige landen (zoals Duitsland of Zwitserland) de studies soms juist zwaarder of langer zijn.
Een academicus (universitair afgestudeerde) mag volgens de Wet op het Hoger Onderwijs (art. 7.20) in plaats van de mastertitel de oude titelatuur bezigen, ofwel: meester, doctorandus, ingenieur. Voor mastertitels behaald op het HBO is deze regeling niet van kracht. Wel kunnen afgestudeerden in een technische studierichting vaak de titel ingenieur (afgekort als 'ing') gebruiken, maar daarvoor is een professionele bachelorgraad reeds voldoende. Op universitair niveau is de afkorting 'ir' in plaats van 'ing'.
[bewerk] Overig
De term doctoranda (dra.), voor vrouwen met de titel of benaming doctorandus, wordt vrijwel niet meer gebruikt. Het betekende letterlijk "zij die (nog) doctor worden moet", maar de vrouwelijke vormen van vele dergelijke woorden verdwijnen allengs uit het Nederlands.
De bekendste doctorandus in Nederland die de titel ook werkelijk in zijn artiestennaam voert is waarschijnlijk drs. P.
