Directieve therapie
De directieve therapie is een belangrijke stroming (geweest) binnen de psychotherapie. Het is ontstaan in de jaren '70 van de twintigste eeuw als een reactie op de onbruikbaarheid van de toen heersende therapiestromingen (nog vooral psycho-analytisch en client-centered van inslag) voor de grote groepen mensen met psychische en psychiatrische klachten. In Nederland zijn een aantal 'grondleggers' van de directieve therapie hoogleraar geworden. Veel van de attitudes, technieken, werkwijzen en ideeën zijn overgenomen en geïntegreerd geraakt in de cognitieve gedragstherapie.
[bewerk] Belangrijke vertegenwoordigers van het directieve therapie in Nederland
- Richard van Dyck
- Onno van der Hart
- Kees Hoogduin
- Leen Joele
- Alfred Lange
- Dick Oudshoorn
- Kees van der Velden
Viermaal per jaar verschijnt het Tijdschrift voor Directieve Therapie (Dth).
