Blücher (oorlogsschip)
 Duitse kruiser Blücher |
|
| Carrière |  |
|---|---|
| Werf: | Deutsche Werke, Kiel |
| Kiellegging: | 15 augustus 1935 |
| Tewaterlating: | 8 juni 1937 |
| In dienst: | 20 september 1939 |
| Status: | Getorpedeerd en tot zinken gebracht op 9 april 1940 in Oslofjord |
| Algemene kenmerken | |
| Deplacement: | 14.050 longton (standaard), 18.208 longton volgeladen |
| Tonnage: | |
| Lengte: | 206 meter |
| Breedte: | 21,3 meter |
| Diepgang: | 7,7 meter |
| Voortstuwing en vermogen: | 132.000 pk (98 MW) |
| Snelheid: | 32,5 knopen |
| Bemanning: | Ongeveer 1600 |
| Bewapening: | 8 × 203 mm
12 × 105 mm 6 × 40 mm 12 × 37 mm 32 × 20 mm 12 × 21 in torpedobuizen 160 mijnen |
| Vliegtuigen en faciliteiten: | 3 |
De Blücher was een Duits oorlogsschip uit de Tweede Wereldoorlog. Het was genoemd naar de Pruisisch generaal Blücher, die in 1815 de Franse leger van Napoleon versloeg tijdens de slag bij Waterloo.
De Blücher behoorde tot de categorie zware kruiser en was een exemplaar van de Admiraal Hipper klasse. Tot deze klasse behoorde nog 3 identieke zusterschepen: de Prinz Eugen, Admiraal Hipper en de Seydlitz.
De Blücher was bij het uitbreken van de oorlog het nieuwste schip van de Kriegsmarine. Het schip werd echter op haar eerste reis meteen vernietigd, nog voordat het ook maar 1 schot op de vijand kon aflossen. Een voor de Duitsers tamelijk vernederende nederlaag.
[bewerk] De bouw van de Blücher
In november 1938 werd bij Deutsche Werke in Kiel, begonnen met de bouw van de Blücher. De bedoeling was dat de Blücher vrijwel identiek zou worden aan haar 3 zusterschepen. Tijdens de bouw in september 1939 viel Duitsland Polen aan. Groot-Brittannië en Frankrijk verklaarden, tegen de verwachtingen van de Duitse marine in, de oorlog aan Duitsland. De Duitse marine moest nu haar plannen wijzigingen; er zou een confrontatie met Groot-Brittannië komen. Hiervoor moest Duitsland militaire landingen uitvoeren. Voor deze landingen moesten oorlogsschepen beschikken over faciliteiten om soldaten snel aan land te kunnen zetten.
De Blücher werd omgebouwd en kreeg een ruim waar Duitse soldaten in konden. Ook beschikte het over extra hijskranen waardoor soldaten in landingsvaartuigen konden worden afgezet.
De Blücher werd in januari 1940 officieel in dienst gesteld.
[bewerk] De ondergang van Blücher
In april 1940 begon Duitsland aan de invasie van Noorwegen. De Blücher kreeg de opdracht om samen met het Duitse slagschip Lützow de Noorse hoofdstad Oslo te bezetten.
De missie was simpel: de twee schepen moesten met hun kanonnen landinwaarts vuren en alle strategische doelen in Oslo vernietigen. Vervolgens zouden uit de beiden schepen 2000 mariniers vertrekken die de stad Oslo zouden innemen.
Op 9 april arriveerden de Blücher en de Lützow in het fjord dat toegang verschafte tot de Noorse hoofdstad. De Duitse marine had echter een groot gevaar over het hoofd gezien: langs de Noorse kust lag een middeleeuws Noors kasteel. In dit kasteel stonden hypermoderne kanonnen die, ironisch genoeg, 10 jaar eerder door de Duitsers zelf waren geschonken. De twee kanonnen, Mozes en Aaron genaamd, losten allebei 1 schot op de Blücher. De machtige kruiser werd meteen fataal geraakt; de ene granaat trof de brug van het schip waarbij de kapitein gedood werd en het schip stuurloos werd. De tweede granaat trof de vuurleiding (de kamer van waaruit de kanons bestuurd worden), waardoor de Blücher niet in staat was om terug te schieten op het kasteel.
De Blücher besloot hierop een radiobericht te verzenden naar de Seydlitz waarin ze vroeg om op het kasteel te schieten. De Seydlitz schoot op het kasteel, maar door de grote afstand kon men niet precies mikken: de granaten misten en vlogen over het kasteel heen. De granaten belandden in een Noors dorpje waarbij 24 onschuldige Noorse burger gedood werden.
Het kasteel vuurde opnieuw 2 granaten af op de Blücher: één granaat trof de brandstof opslagplaats van het vliegtuig waardoor de Blücher midscheeps in de brand vloog. De andere granaat verwoestte de antennemast waardoor ieder radio contact tussen de Blücher en de Seydlitz verbroken werd. Enkele minuten later liep de stuurloze Blücher op de rotsen waardoor het muurvast klem kwam te zitten in het fjord. Het Noorse leger vuurde nu een tweetal torpedo’s af op de Blücher die stil aan de kant lag. De Blücher werd geraakt en explodeerde. Het schip kapseisde en zonk binnen enkele minuten naar de bodem van het fjord.
Van de 1800 opvarenden kwamen er 600 om het leven. De meerderheid wist het te overleven, omdat de Blücher slechts 30 meter uit de kust zonk, veel van overleefden wisten zwemmend de kant te bereiken.
Vandaag de dag ligt de Blücher nog steeds in het fjord. Het schip ligt op slecht 43 meter diepte en is daardoor makkelijk te bereiken met duikuitrusting. Voor veel duikers is het een gewilde toeristische attractie, want het is één van de grootste scheepswrakken die met zuurstofflessen zwemmend te bereiken is.
