Agnolo Bronzino
Agnolo Bronzino (Monticelli (bij Florence) 1502 - Florence 23 november 1572), ook wel Agnolo di Cosimo of Agnolo Tori, was één van de belangrijkste vertegenwoordigers van de maniëristische stijl. Hij was leerling van Raffaelino del Garbo.
Zijn eerste opdracht na zijn leerperiode waren de fresco's in de Certosa di Galuzzo nabij Florence, waaraan hij samen met Pontormo werkte. Deze samenwerking was van groot belang voor zijn verdere ontwikkeling. Hoewel hij niet dezelfde spirituele bedoelingen als Pontormo bleef navolgen, blijft de invloed van Pontormo zichtbaar. Bronzino ontwikkeld een verfijnde opzichzelf staande esthetiek.
In 1539 werkte Bronzino mee aan het decoratieprogramma voor de bruiloft van Cosimo I de' Medici met Eleonora van Toledo, van wie hij een portret maakte dat zijn bekendste zou worden. Met zijn uitstekende werk verwierf hij in 1540 een aanstelling als hofschilder aan het hof van de Medici. Zijn portretten worden beschouwd als de meest verfijnde van de 16e eeuw.
Tijdens zijn reis naar Rome van 1546 tot 1548 bestudeerde Bronzino werken van Rafael en Michelangelo. In zijn latere werk experimiteerde hij met allegorische scènes, waarbinnen een zorgvuldig afgewogen sensualiteit tegenover uitbundige compositie versterkende elementen worden samengevoegd.
Zijn belangrijkste leerling en navolger was Alessandro Allori.
[bewerk] Musea
Het werk van Bronzino is onder andere te vinden in Florence in:
- de Uffizi
- het Palazzo Vecchio
- de San Lorenzo
En in verschillende andere musea waaronder:
- de National Gallery in Londen
- het Louvre in Parijs
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Angelo Bronzino van Wikimedia Commons. |
