مهاباراتا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مهاباراتا سرودهای حماسی از سده پنجم یا ششم پیش از میلاد به زبان سانسکریت است.
مهاباراتا با بیش از یکصدهزار بیت بلندترین سروده جهان است. کار نوشتن آن تا سده سوم یا چهارم میلادی ادامه یافته است.
برخی از تاریخدانان موضوع این سرودهها را الهامگرفته از نبرد میان مردمان آریایی و دراویدی در هزاره دوم پیش از میلاد میدانند.
مهاباراتا در قدیم با نام رزمنامه به فارسی ترجمه شدهاست.
[ویرایش] منابع
کرییر، ژان-کلود، ماهاباراتا، برگردان بهمن کیارستمی، تهران: نشر ماهریز، 1379خ.