Матэматыка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Матэма́тыка (па-грэцку: μαθηματικά, ад μάθημα — навука, вывучаць) — лягічная дэдуктыўная навука, якая вывучае абстрактныя структуры (напр. колькасьць, форма), вызначаныя пры дапамозе аксіёмаў, выкарыстоўваючы сымбальную лёгіку. Асобныя структуры матэматыкі паходзяць з прыродазнаўчых навук, у асноўным зь фізыкі, але матэматыкі стварылі таксама шэраг іншых канцэпцыяў менавіта для ўнутраных патрэбаў гэтае навукі.

Па адной з самых шырокіх клясыфікацыяў, матэматыка падзяляецца на тры асноўныя галіны:

• Альгебра - дасьледуе структуру мностваў, надзеленых абагульненымі арытмэтычнымі апэрацыямі.
• Аналіз - займаецца дасьледваннем функцыяў шляхамі дыфэрэнцыяльнага і інтэгральнага зьлічэньняў.
• Геамэтрыя - вывучае прасторавыя формы і іх пераўтварэньні.

Узроўнем ніжэй ляжыць матэматычная лёгіка, якая прапануе аксіяматычнае абгрунтаванне структуры й вываду матэматычных ведаў і зьяўляецца фундаментам для ўсяго будынку матэматыкі.

[рэдагаваць] Базавыя паняцьці

Аксіёма - Лік - Мноства - Тэарэма

[рэдагаваць] Асноўныя паняцьці

Зьменная - Парамэтар - Роўнасьць - Формула - Функцыя

[рэдагаваць] Матэматычныя навукі

Альгебра - Арытмэтыка - Геамэтрыя - Дыскрэтная матэматыка - Камбінаторыка - Лінейная альгебра - Матэматычны аналіз - Матэматычная лёгіка - Трыганамэтрыя - Тэорыя графаў - Тэорыя групаў - Тэорыя гульняў - Тэорыя імавернасьцяў - Тэорыя лікаў - Тэорыя мностваў - Тапалёгія