Pasjoniści

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Pasjoniści
Pełna nazwa	Zgromadzenie Męki Pańskiej
Nazwa łacińska	Congregatio Passionis Iesu Christi
Skrót zakonny	CP

Kościół	Kościół katolicki
Założyciel	św. Paweł od Krzyża
Data założenia	1720
Rok zatwierdzenia	1741
Liczba zakonników (rok)	ok. 3000 (2006)
Liczba Polaków (rok)	70 (2006)
witryna zakonu

Zgromadzenie Męki Pańskiej (CP), popularnie zwane pasjonistami, zostało założone w 1720 we Włoszech przez św. Pawła od Krzyża (Paweł Daneo, 1694-1775), a zatwierdzone w 1741 roku przez papieża Benedykta XIV.

[edytuj] Historia

Założycielem zgromadzenia pasjonistów jest św. Paweł od Krzyża. W odpowiedzi na wezwanie papieża Klemensa XI do wyprawy krzyżowej przeciw Turcji zaciągnął się do wojska w 1715 roku. 20 lutego 1716 roku podczas adoracji Najświętszego Sakramentu zdał sobie sprawę, że walka nie jest jego powołaniem. Po powrocie do domu zaczął dojrzewać duchowo i dnia 22 listopada 1720 uzyskał zgodę od bp. Francesco Alborio di Gattinara na przyjęcie przez niego czarnego habitu pokutnego, to wydarzenie jest uważane za początek istnienia Zgromadzenia Męki Pańskiej. W tym samym roku napisał regułę Zgromadzenia o zatwierdzenie której starał się rok później u papieża lecz nie otrzymał audiencji. W 1727 roku po przybyciu do Rzymu otrzymał, wraz z bratem Janem Chrzcicielem Danei, święcenia kapłańskie z rąk papieża Benedykta XIII. Rok później udał się do Monte Argentario (pustelnia św. Antoniego) gdzie 11 lipca wraz z sześcioma współbraćmi złożyli publicznie śluby zakonne ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, dodając czwarty: "szerzenia nabożeństwa i kultu Męki naszego Pana Jezusa Chrystusa". W roku 1737 nastąpiło uroczyste otwarcie pierwszego klasztoru na Monte Argentario pw. Ofiarowania NMP. Mimo że wcześniejsze próby zatwierdzenia zakonu i jego reguły nie powiodło się to jednak św. Paweł próbował dalej i ostatecznie papież Benedykt XIV 15 maja 1741 zatwierdził Zgromadzenie Męki Pańskiej, a jego następca – Klemens XIII – bullą Supremi Apostolatus zatwierdza zgromadzenie na prawach papieskich (1769). W 1771 roku został założony w Tarquini klasztor mniszek pasjonistek. Ostatecznie zgromadzenie potwierdził papież Pius VI bullą Praeclara virtutum exempla z 1775 roku. W tym samym roku, 18 października, zmarł założyciel zgromadzenia św. Paweł od Krzyża.

[edytuj] Pasjoniści w Polsce

Pasjoniści w Polsce pojawili się w 1923 roku dzięki papieżowi Piusowi XI który, jako były nuncjusz apostolski w Polsce, bardzo naciskał na przełożonego generalnego pasjonistów aby ten rozwiną misję pasjonistów na Polskę. Biskupa płocki Antoni Nowowiejski sprowadził pasjonistów do Przasnysza. Tam 17 czerwca 1923 r. pasjoniści oficjalnie przejęli zrujnowany dawny klasztor bernardynów. W okresie międzywojennym zgromadzenie rozwijało się bardzo prężnie lecz II wojna światowa zatrzymała jego rozwój. W 1942 siedmiu zakonników przasnyskiego klasztoru zostało wywiezionych do obozu koncentracyjnego w Działdowie i tam zamordowanych. Po wojnie zgromadzenie pasjonistów w Polsce zaczęło się odradzać. W 1958 roku, erygowano w Polsce samodzielną prowincję zgromadzenia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Od tego momentu do roku 1994 Przasnysz był siedzibą polskiej prowincji zgromadzenia. Polskim kandydatem na ołtarze jest sługa boży o. Bernard Kryszkiewicz.

Obecnie pasjoniści w Polsce liczą 70 zakonników, pracujących w 6 klasztorach oraz w nowych fundacjach na Ukrainie (Smotrycz na Podolu) i w Czechach (Jaromerice k. Ołomuńca).

[edytuj] Cel

Misje, kaznodziejstwo i szerzenie kultu Męki Pańskiej (Passio)

[edytuj] Duchowość

Zakonnicy żyją w braterskiej wspólnocie, "rozważając w sercu" Mękę Chrystusa, którą Założyciel nazywał "największym i niepojętym dziełem Boskiej Miłości", i zobowiązują się specjalnym ślubem do głoszenia światu hańby i chwały krzyża – "najlepszego lekarstwa na zło, pleniące się na nim".

Habit pasjonistów

[edytuj] Śluby

Pasjoniści poza ślubami ubóstwa, czystości i posłuszeństwa składają dodatkowo ślub apostolstwa.

[edytuj] Habit

Pasjoniści noszą czarny habit przepasany skórzanym pasem w tym samym kolorze, a na piersi znak męki: serce, z którego wyrasta krzyż wewnątrz którego znajduje się napis: Iesu KPI Passio (Męka Jezusa Chrystusa).