Kolegiata w Głogowie
Z Wikipedii
Głogowska kolegiata wznosi się nad najstarszą dzielnicą Głogowa – Ostrowem Tumskim. W chwili obecnej jest odbudowywana po zniszczeniach II wojny światowej. Jest jedną z najstarszych świątyń Śląska. Jej początki sięgają pierwszych Piastów. Obecnie ma w niej siedzibę Parafia Kolegiacka pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
Badania archeologiczne odsłoniły we wnętrzu kolegiaty pozostałości jednonawowej kamiennej świątyni, której budowę wiąże się z okresem panowania Bolesława Krzywoustego. Świątynię tę odwiedziła m.in. św. Jadwiga Śląska. Do 1262 r. powstała późnoromańska bazylika o trzech nawach. Jej pozostałości widoczne są w murach kościelnych do dzisiaj. W latach 1413-1466 kościół został gruntownie przebudowany w kształcie, który praktycznie dotrwał do dziś. Powstała wtedy gotycka trzynawowa hala z szeregiem kaplic. W XVIII w. nastąpiła barokizacja wnętrza. Neogotycka wieża o wys. 75 m wybudowana została w latach 1838-1842, po zawaleniu się starszej. Jej wierzchołek zdobi pozłacany, wysoki na 5 m krzyż.
W specjalnie wybudowanej krypcie, we wnętrzu kolegiaty, podziwiać można relikty romańskiej świątyni z XII wieku, pamiętającej słynną obronę Głogowa w 1109 r.
Odbudowę kolegiaty rozpoczęto w roku 1988 z inicjatywy ks. prałata Ryszarda Dobrołowicza, proboszcza parafii pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Polski na osiedlu Kopernika. W początkowym okresie prace prowadzone były głównie ze środków własnych, następnie z wykorzystaniem różnych dotacji i składek, m.in. ze strony Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Pierwsza od czasu II wojny światowej msza odprawiona została w ostatnią niedzielę maja 1999. Proboszczem parafii kolegiackiej jest Ryszard Dobrołowicz, rezydujący jednak w parafii na osiedlu Kopernika.
Obok Kolegiaty znajduje się Ośrodek Duszpasterstwa Chorych. Opiekę nad nim sprawują Cisi Pracownicy Krzyża.
