Obrona Głogowa
Z Wikipedii
Obrona Głogowa to bitwa, która odbyła się pod Głogowem w roku 1109. Cesarz niemiecki Henryk V, stając po stronie Zbigniewa w jego sporze z bratem Bolesławem Krzywoustym, najechał na Polskę wraz z wojskami czeskimi.
Wojna pomiędzy Henrykiem i Bolesławem rozpoczęła się w 1109 r. Wojska niemieckie przekroczyły w sierpniu granicę polską i ruszyły w kierunku Bytomia Odrzańskiego. Bolesław Krzywousty, który walczył w tym czasie z Pomorzanami, ruszył pośpiesznym marszem na południe, nie mógł jednak podjąć otwartej walki z wojskami Henryka V ponieważ jego oddziały były kilkakrotnie mniej liczne i słabiej uzbrojone.
Cesarz nadciągnął do Głogowa 24 sierpnia, przeprawił się przez Odrę, zbliżył się do grodu i rozproszył obozujące tam oddziały polskie. Nie próbował jednak go zdobywać i zgodził się na pięciodniowy rozejm, w czasie którego obrońcy mieli uzyskać od Bolesława Krzywoustego zgodę na poddanie. Na poręczenie rozejmu głogowianie wydali cesarzowi w charakterze zakładników swoich synów pod warunkiem, że "niezależnie od tego czy pokój zostanie zawarty czy odrzucony, odzyskają swoich zakładników". Bolesław jednak nie zgodził się na kapitulację. Wówczas cesarz, łamiąc warunki umowy, kazał przywiązać zakładników do machin obiężniczych, w przekonaniu, że obrońcy nie odważą się strzelać do swoich dzieci. Szturm był ponawiany przez wiele dni. Cesarz nie zdobył Głogowa i musiał odejść na południe.
Bohaterskie czyny polskiego księcia sławiła, jak zapisał Gall Anonim, pieśń:
"Bolesławie, Bolesławie, ty przesławny książę panie,
Ziemi swojej umiesz bronić wprost niezmordowanie!
Taki książę słusznie rządy nad krajem sprawuje,
Który z garstką swych olbrzymie wojsko tak wojuje!
Cóż by było, gdybyś wszystkie swe siły zgromadził,
nigdy by ci cesarz w polu, bronią nie poradził!"
W roku 1979 stanął w Głogowie pomnik Dzieci Głogowskich według projektu Dymitra P. Vacewa.
