Henrietta Maria Burbon
Z Wikipedii
Henrietta Maria Burbon, fr. Henriette de Bourbon, ang. Henriette Marie (ur. 25 listopada 1609 – 10 września 1669), księżniczka francuska, najmłodsza córka Henryka IV Burbona i Marii Medycejskiej. Królowa Anglii, Szkocji i Irlandii w latach 1625-1649 jako żona Karola I Stuart.
Spis treści |
[edytuj] Wczesne życie
Urodziła się w Luwrze, we Francji. Była młodszą siostrą króla Ludwika XIII Burbona. Jej ojciec został zamordowany kiedy miała niecały rok, a jej matka została wygnana z Francji, w 1617. Została wychowana na żarliwą katoliczkę - a wydano ja za mąż za angielskiego króla. Ich ślub odbył się 11 maja 1625, zaraz po jego akcesji. Ceremonia ślubna odbyła się 13 czerwca 1626, w St Augustine's Church, w Canterbury, w hrabstwie Kent. Ze względu na swoją religię, Henrietta Maria nie została koronowana razem ze swoim mężem według angielskich zwyczajów.
Henrietta Maria przywiozła swój własny dwór z Francji - wszyscy oni byli katolikami, a ich utrzymanie wiele kosztowało skarb królewski. Karol postanowił oddalić dwór Henrietty Marii - pozostawił jej jedynie spowiednika i dwie damy do towarzystwa, ale odwołał swój rozkaz. Para królewska kiedy tylko się spotkała zaczynała się kłócić, a potem unikali się przez całe tygodnie. Królowa nie lubiła George'a Villiersa, księcia Buckingham - faworyta króla. Kiedy Buckingham został zamordowany przez Johna Feltona, w sierpniu 1628, jej stosunki z mężem uległy znacznej poprawie.
[edytuj] Niepopularna królowa
Jej odmowa wyrzeczenia się katolicyzmu spowodowała, że wielu ludzi odsunęło się od niej; np. William Laud, arcybiskup Canterbury i Tomasz Wentworth, earl Strafford. Imieniem Henrietty Marii został nazwany stan w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych - Maryland (łac. Terra Mariae). Również Cape Henrietta Maria (Przylądek), w Zatoce Hudsona, w północnej części Ontario - został nazwany na jej cześć.
[edytuj] Wojna domowa
Kiedy w Anglii miała wybuchnąć wojna domowa Henrietta Maria szukała funduszy, żeby wesprzeć swojego męża. W sierpniu 1642, kiedy konflikt się rozpoczął ona była w Europie. Wysyłała pieniądze rojalistom, ale nie powróciła do Anglii, aż do roku 1643. Wtedy wylądowała w Bridlington, w Yorkshire razem z oddziałami i bronią - wsparła rojalistów walczących w północnej Anglii. Kilka miesięcy później połączyła się z królem w Oksfordzie. Kiedy król odniósł ostateczną porażkę i odmówił podpisania "konstytucji", Henrietta Maria razem z córką Henryką Anną i synami uciekła do Francji (najstarszy - Karol osiadł w Hadze, w Holandii). Miało to miejsce w lipcu 1644. Jej mąż Karol został ścięty w 1649, kilka lat później Oliver Cromwell ogłosił się Lordem Protektorem.
[edytuj] Wygnanie i wdowieństwo
Królowa zamieszkała w Paryżu , wokół niej zbierali się rojaliści-wygnańcy z Anglii. Sama powróciła do Anglii dopiero po restauracji monarchii, w październiku 1660 i zamieszkała w Somerset House, w Londynie. W 1665 znowu powróciła do Francji, ufundowała klasztor w Chaillot - tam też osiadła. Zmarła w Château de Colombes, została pochowana w królewskiej nekropoli - bazylice Saint-Denis, koło Paryża.
