GBU-10
Z Wikipedii
| GBU-10 Paveway II | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Stany Zjednoczone]] |
| Producent | Raytheon, Lockheed Martin |
| Typ | swobodnie opadająca, naprowadzana laserowo |
| Przeznaczenie | burząca lub przeciwbetonowa |
| Historia | |
| Lata produkcji | 1976 - obecnie |
| Użytkowana w latach | 1976 - obecnie |
| Dane techniczne | |
| Długość | 4370 mm |
| Średnica | 381 mm (BLU-109) 457 mm (Mk 84) |
| Masa | 1162 kg |
| Masa mat. wybuchowego | 243 kg (BLU-109) 428 kg (Mk 84) |
| Rodzaj mat. wybuchowego | Tritonal |
| Zasięg | 14,8 km |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Wielka Brytania | |
GBU-10 Paveway II - (ang. Guided Bomb Unit - Bomba Naprowadzana) amerykańska bomba lotnicza serii Paveway naprowadzana laserowo zbudowana na podstawie bomby Mk 84.
GBU-10 została zaprojektowana dla amerykańskich sił zbrojnych jako naprowadzana laserowo bomba burząca i wprowadzona na uzbrojenie w 1976 roku. Głowicę bojową stanowi bomba ogólnego przeznaczenia Mk 84 o masie nominalnej 908 kg (2000 funtów), a w wersji penetrującej GBU-10I bombę BLU-109 wyposażona w półaktywną laserową głowicę naprowadzającą i powierzchnie sterowe do korygowania jej lotu. Cel musi być oświetlony zewnętrznym desygnatorem laserowym. Dokładność trafienia nie mniejsza niż 9 metrów.
Istnieją dwie generacje bomb GBU-10 - Paveway I ze stałymi statecznikami i Paveway II ze statecznikami składanymi. Ponadto Paveway II posiada następujące ulepszenia:
- obudowa i elementy optyki głowicy naprowadzającej wykonano z tworzyw sztucznych, dzięki czemu zmniejszyła się ich masa i koszt
- zwiększono czułość i o 30% kąt przeszukiwania detektora promieniowania laserowego
- skrócono czas załączania baterii termicznej po zrzuceniu bomby
- zwiększono kąty wychyleń powierzchni sterowych
- wprowadzono kodowanie wiązki laserowej
Podczas wojny o Falklandy bomby GBU-10 były używane przez Royal Air Force.
Głównymi nosicielami bomb GBU-10 są samoloty F-111 Aardvark i F-15E Strike Eagle, które zrzucały bomby tego typu podczas operacji Pustynna Burza niszcząc mosty, wyrzutnie rakiet typu Scud, centra dowodzenia i pozycje umocnione nieprzyjaciela. Ponad 30% z 2637 bomb tego typu zrzuciły samoloty F-111, a resztę F-15E, oraz samoloty marynarki i piechoty morskiej osiągając skuteczność 78% trafień
Ponadto mogą być przenoszone przez samoloty A-6 Intruder, A-7 Corsair II, A-10 Thunderbolt II, F-14 Tomcat, F-16 Fighting Falcon, F/A-18 Hornet i B-52 Stratofortress.
